پژوهشگران دانشگاه بینگهامتون دو گونه جدید زنبور انگلی را در ایالات متحده کشف کردند.
به گزارش تکناک، این کشف بخشی از یک پروژه بزرگ‌تر برای بررسی تنوع زنبورهای گال بلوط و انگل‌های آنها در آمریکای شمالی است.
فهرست مطالب
زنبورهای گال بلوط؛ حشره‌های کوچک اما پررمز و راز
زنبورهای گال بلوط و شکارچیانشان شاید زیبایی پروانه‌ها را نداشته باشند، اما توجه فزاینده‌ای از سوی دانشمندان و علاقه‌مندان به طبیعت جلب کرده‌اند.
این حشرات کوچک که طولشان فقط بین ۱ تا ۸ میلی‌متر است، باعث ایجاد برجستگی‌هایی روی درختان می‌شوند که به آنها «گال» می‌گویند که ضایعاتی شبیه تومور هستند. اندازه‌ی گال‌ها می‌تواند از یک نقطه‌ی ریز مثل سرسوزن تا اندازه‌ی یک سیب بزرگ باشد، و شکل‌های عجیب و جالبی مثل توتیای دریایی یا بشقاب پرنده دارند.
تنوع زیستی در دل جنگل‌های بلوط
آمریکای شمالی میزبان حدود ۹۰ گونه درخت بلوط و تقریباً ۸۰۰ گونه زنبور گال بلوط است. زنبورهای انگلی نیز با تخم‌گذاری در داخل این گال‌ها، لاروهای خود را پرورش می‌دهند و در نهایت زنبور گال بلوط میزبان را مصرف می‌کنند.
اما پرسش اصلی این است: چند گونه زنبور انگلی ناشناخته وجود دارد؟
این پرسش، موضوع پژوهش‌های گسترده‌ای است که هم توسط محققان دانشگاهی و هم شهروندان طبیعت‌دوست در حیاط خانه‌هایشان دنبال می‌شود.
پروژه تحقیقاتی بزرگ با حمایت NSF
بنیاد ملی علوم آمریکا (NSF) در سال ۲۰۲۴ بودجه‌ای به ارزش ۳۰۵ هزار دلار به دانشگاه بینگهامتون اعطا کرد تا تنوع زنبورهای گال بلوط و انگل‌های آنها در سراسر آمریکای شمالی بررسی شود.
این پروژه با همکاری چندین دانشگاه از جمله دانشگاه آیووا، دانشگاه وین استیت و همچنین وب‌سایت Gallformers.org که به شناسایی گال‌ها کمک می‌کند، در حال اجراست.
دانشمندان می‌خواهند بفهمند زنبورهای گال چگونه توانسته‌اند از دست انگل‌های مختلف فرار کنند و این انگل‌ها چطور دوباره آنها را پیدا کرده‌اند. برای بررسی این موضوع، آنها زنبورهای گال بلوط را از نقاط مختلف آمریکای شمالی جمع‌آوری کرده‌اند و با بررسی ژنتیکی، گونه‌های انگل‌هایی را که این زنبورها را شکار می‌کنند، شناسایی می‌کنند.
کشف گونه‌های جدید
در سال‌های اخیر، تیم تحقیقاتی حدود ۲۵ گونه زنبور گال بلوط را در سواحل غربی جمع‌آوری و ده‌ها هزار زنبور انگلی پرورش داده‌اند که بیش از ۱۰۰ گونه مختلف شناسایی شدند.
برخی از این زنبورها به گونه اروپایی Bootanomyia dorsalis تعلق داشتند. یافته‌ها نشان داد این گونه در دو جمعیت مجزا در آمریکا وجود دارد:
- نمونه‌های متعلق به ساحل شرقی به زنبورهایی در پرتغال، ایتالیا و ایران شباهت داشتند
- نمونه‌های متعلق به ساحل غربی به زنبورهایی در اسپانیا و مجارستان نزدیک‌تر بودند
این اختلاف ژنتیکی نشان می‌دهد که این گونه احتمالاً دست‌کم دو بار به آمریکا وارد شده است.
مسیر احتمالی ورود زنبورهای انگلی به آمریکا
یکی از فرضیات این است که این زنبورها همراه با گونه‌های غیر بومی بلوط به آمریکا آورده شده‌اند. بلوط انگلیسی و بلوط ترکی در قرن‌های گذشته به‌طور گسترده در آمریکای شمالی کاشته شدند و ممکن است میزبان طبیعی این زنبورها بوده باشند.
همچنین احتمال دارد زنبورهای بالغ که می‌توانند تا ۲۷ روز زنده بمانند، به‌طور تصادفی با هواپیما منتقل شده باشند.
کیرستن پرایر، یکی از پژوهشگران این مطالعه، گفت: ما فقط زمانی می‌توانیم گونه‌های تازه یا واردشده را پیدا کنیم که یک تلاش بزرگ و هماهنگ برای بررسی تنوع زیستی انجام شود. بدون چنین همکاری گسترده‌ای، بسیاری از شگفتی‌های طبیعت از چشم ما پنهان می‌مانند.
