جرد آیزاکمن کارآفرین، بار دیگر با سه خدمه، یک خلبان و دو مهندس به سفر فضایی می‌رود، که در واقع یک مأموریت بسیار طولانی، خطرناک و تجربی به فضا است.
به گزارش تکناک، در سال 2021 جرد آیزاکمن میلیاردر یک مأموریت برای گردش به دور زمین را تأمین مالی کرد و این پروژه به عنوان یک جمع‌آوری کمک مالی برای کودکان سرطانی اعلام شد که ورودی چشمگیر به دنیای گردشگری فضایی خصوصی بود.
خدمه چهار نفره این مأموریت از افراد با پیشینه‌های مختلف بدون تجربه قبلی پرواز فضایی، سه روز را با هم در کپسول فضاپیمایی به نام SpaceX Crew Dragon به عرض 3.9624 متر به دور زمین چرخیدند.
پس از بازگشت از این مأموریت، آیزاکمن تصور کرد که به احتمال زیاد دیگر به فضا نخواهد رفت.
اما قرار است روز دوشنبه 5 شهریور، جرد آیزاکمن و سه خدمه از جمله دوست نزدیک او و یک خلبان سابق نیروی هوایی به نام اسکات کید پوتیت، همچنین دو مهندس اسپیس ایکس به نام‌های آنا منون و سارا جیلیس، به مرکز فضایی کندی در فلوریدا برسند تا برای پرتاب آماده شوند.
این مأموریت که Polaris Dawn نام دارد، قرار است زودتر از ساعت 3:30 بامداد به وقت شرقی در 26 آگوست (5 شهریور) به پرواز درآید.
Polaris Dawn یک سفر فضایی آزمایشی می‌باشد، که برای از بین بردن مرزهای بین بشر و فضا طراحی شده است.
آیزاکمن، منون، جیلیس و پوتیت پنج روز را در کپسول SpaceX Crew Dragon سپری می‌کنند.
همچنین از زمان پایان برنامه آپولو ناسا در دهه 1970 به ارتفاعات بالاتر از هر انسان دیگری سفر خواهند کرد.
مسیر مداری آنها به اندازه‌ای بلند می‌شود که وسیله نقلیه و خدمه را در یک کمربند تشعشع فرو ببرد و عنصر خطرناک دیگری را به تجربه پرواز فضایی اضافه کند.
این خدمه دریچه سفینه فضایی خود را باز و خود را در معرض خلاء فضا قرار می‌دهند و اولین بار است که چنین شاهکاری توسط فضانوردان غیردولتی انجام می‌شود.
در طول این سفر فضایی سهمگین، فضانوردان فقط با لباس‌های جدید Extra-vehicular Activity (EVA) محافظت می‌شوند، که اسپیس ایکس آنها را تنها در دو سال‌ونیم طراحی کرده و توسعه داده است.
با Polaris Dawn، آیزاکمن که بنیانگذار شرکت خدمات پرداخت Shift4 نیز می‌باشد، نشان خواهد داد که او فقط علاقه‌مند به تکرار آنچه فضانوردان حرفه‌ای تجربه کرده‌اند، نیست.
او به دنبال پیشرفت فناوری فضایی، کمک به تأمین مالی توسعه سخت‌افزارهای جدید و به شخصه خود را در معرض خطر قرار دادن است.
گرت رایسمن، فضانورد سابق ناسا که به عنوان مشاور اسپیس ایکس خدمت می‌کند و به هدایت توسعه Crew Dragon کمک کرده است، گفت: «جرد می‌خواهد کارهایی را انجام دهد که اسپیس ایکس به تنهایی انجام نمی‌دهد و تمایل دارد توانایی‌های خود را بالا ببرد.»
فهرست مطالب
یک سفر فضایی بی‌سابقه
مأموریت Polaris Dawn اولین بار در سال 2022 اعلام شد که اولین مورد از سه مأموریت آزمایشی و توسعه‌ای تحت برنامه Polaris است.
آیزاکمن دربارۀ آن گفته بود که آن را به طور مشترک در کنار اسپیس ایکس اجرا و تأمین مالی خواهد کرد، اما از گفتن اینکه مأموریت چقدر هزینه دارد، خودداری کرد.
هدف نهایی برنامه Polaris برداشتن اولین قدم‌ها به سوی اعتبارسنجی فناوری است، که اسپیس‌ایکس قرار است با آنها انسان‌ها را به اعماق کیهان ببرد، که از جمله آنها لباس‌های فضایی، EVA و فناوری‌های پشتیبانی از حیات می‌باشد.
پس از پرتاب، خدمه Polaris Dawn به مداری بیضی شکل می‌روند که تا 1400 کیلومتر از زمین امتداد دارد.
این مدار در نوار داخلی کمربندهای تشعشعی ون آلن زمین است، که در حدود 1000 کیلومتر در ارتفاع شروع می‌شود.
به گفته ناسا، کمربندها مناطقی هستند که غلظت ذرات پرانرژی که از خورشید می‌آیند و با اتمسفر زمین در تعامل هستند، را به دام می‌اندازد و دو نوار خطرناک تشعشع را ایجاد می‌کنند.
بلافاصله پس از رسیدن به فضا، خدمه Polaris Dawn یک فرایند پیش تنفس را برای آماده شدن برای پیاده‌روی فضایی آغاز می‌کنند.
این شبیه کاری است که غواصان برای جلوگیری از مشکل رفع فشار انجام می‌دهند.
خدمه باید نیتروژن را از خون خود پاک کنند تا وقتی کپسول Crew Dragon کم فشار شده و در معرض خلاء فضا قرار می‌گیرد، گاز در جریان خون آنها حباب ایجاد نکند که یک وضعیت کشنده است.
جیلیس که به عنوان مهندس ارشد سفر فضایی در اسپیس ایکس کار می‌کند و خدمه Inspiration4 را برای مأموریت خود آموزش داده است، با اشاره به مناطقی که در ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS) قرار دارند، به سی‌ان‌ان گفت: «ما در این مأموریت قفل هوایی نداریم. Polaris Dawn در مقابل رویکردی جدید و متفاوت را برای فرایند پیش تنفس اتخاذ خواهد کرد، که شامل کاهش آهسته فشار کابین و افزایش غلظت اکسیژن است.»
وی تصریح کرد: «برخلاف هر پیش تنفسی که تاکنون در ایستگاه فضایی بین‌المللی انجام شده است، این فرایند اغلب 45 ساعت یا دو روز طول می‌کشد.»
برای شروع سومین روز خود در فضا، خدمه Polaris Dawn دریچه Crew Dragon را باز می‌کنند، چرا که آنها در حدود 700 کیلومتر بالاتر از زمین هستند.
هر چهار خدمه و کل فضای داخلی فضاپیما در معرض فضای خالی گسترده قرار خواهند گرفت. البته فقط آیزاکمن و جیلیس در واقع از فضاپیما خارج می‌شوند.
از ابتدا تا انتها، مأموریت Polaris Dawn خدمه را در معرض خطر بیشتری نسبت به سایر مأموریت‌های گردشگری فضایی قرار می‌دهد.
که از جمله سفر فضایی اسپیس ایکس که مشتریان پولی را به ایستگاه فضایی بین‌المللی برده است، می‌توان به چرخیدن در 400 کیلومتر بالاتر از زمین اشاره کرد.
سموم و تشعشعات
طی دو سال‌ونیمی که اسپیس ایکس و خدمه Polaris Dawn برای این مأموریت آماده شده‌اند، چالش‌های فنی زیادی باید برطرف می‌شد.
حتی لباس‌های EVA که اسپیس ایکس برای این مأموریت توسعه داده است، فناوری پرمخاطره‌ای داشتند.
ناسا در گذشته برای سال‌ها تلاش کرده است تا جایگزین مناسبی برای لباس‌های فضایی پف‌کرده و سفید رنگی که در ایستگاه فضایی بین‌المللی استفاده می‌شوند، طراحی کند.
با وجود این، رایسمن می‌گوید که لباس‌های اسپیس ایکس شامل سیستم پشتیبانی حیات اولیه یا PLSS نمی‌شوند، که در اصل کوله‌پشتی است که به فضانوردان ایستگاه فضایی بین‌المللی اجازه می‌دهد آزادانه‌تر در فضا شناور شوند تا کارهای پیچیده‌ای مانند تعمیر و تعویض سخت‌افزار خارج از فضا را انجام دهند.
خدمه Polaris Dawn از شلنگ‌های بلند متصل به فضاپیمای خود پشتیبانی حیاتی دریافت خواهند کرد.
موضوع خود وسیله نقلیه Crew Dragon نیز مطرح است.
در راستای اطمینان از اینکه وسایل الکترونیکی فضاپیما یا وسایل الکترونیکی که برای ناوبری و ارتباطات استفاده می‌شوند، می‌توانند در محیط پرتوهای سنگینی که در مموریت Polaris Dawn با آن مواجه می‌شوند، جان سالم به در ببرند، مهندسان به معنای واقعی کلمه بسیاری از تجهیزات اویونیک را به یک گارنی بستند و به آزمایشگاه انکولوژی آوردند.
آیزاکمن گفت: «تیم اسپیس ایکس اجزای اویونیک را با تشعشع چکش کردند تا زمانی که شکسته شوند تا تعیین کنند چه زمانی و چگونه ممکن است این فناوری از کار بیفتد.»
هنگامی که فضاپیمای Crew Dragon در معرض خلاء فضا قرار می‌گیرد، اجزای داخل فضاپیما می‌توانند سموم را خارج کنند (یک ویژگی طبیعی از مواد خاصی که برای ساخت اجزای مختلف استفاده می‌شود)، چرا که کابین پس از پیاده‌روی فضایی تحت فشار قرار می‌گیرد.
برای جلوگیری از این مسئله، خدمه و بسیاری از قطعات سخت‌افزاری که در وسیله نقلیه در حال پرواز هستند، قبل از اینکه به فضا بروند، یک مرحله پخت تخلیه‌ای را پشت سر گذاشتند.
منون، مهندس ارشد عملیات فضایی در اسپیس ایکس که به عنوان افسر پزشکی خدمه نیز خدمت خواهد کرد، بیان کرد: «آنچه که پخت تخلیه‌ای باید انجام دهد این است که بسیاری از این سموم را دفع کند.»
پخت تخلیه‌ای به گرم کردن جسم به منظور خارج ساختن گازهای جذب شده اشاره دارد.
این کار شامل قرار دادن فضاپیما در یک محفظه خلاء در دمای بالا بود که به سخت‌افزار اجازه می‌داد تا سموم را قبل از پرواز آزاد کند.
منون توضیح داد: «اسپیس ایکس همچنین نرم‌افزار راه‌اندازی مجدد خودکار را پیاده‌سازی کرده است، که می‌تواند بدون دخالت انسان رایانه‌هایی را که ممکن است در اثر تشعشعات دچار نقص شوند، عیب‌یابی کند.»
خطرات قابل توجه سفر فضایی
چنین سفر فضایی جدیدی در کمتر از سه سال، از نظر استانداردهای هوافضا بسیار سریع است.
رایسمن با اشاره به سرعت توسعه سریع و آزمایش‌های زمینی گسترده‌ای که اسپیس ایکس انجام داده است، گفت: «یک عملیات سریع خطرناک‌تر نیست. ریسک‌های بزرگ در آزمایش، زمانی که پیامدهای شکست کم است، باعث کاهش ریسک می‌شود.»
مهندسان اسپیس ایکس سعی کردند با رگباری از آزمایش‌ها، خطرات را کاهش دهند و برای هر چالش احتمالی آماده شوند.
به عنوان مثال یکی از آزمایش‌ها قرار دادن یک نرده در یک محفظه انجماد (تنظیم شده روی منفی 90 درجه سانتی‌گراد) برای دیدن اینکه نردبان در معرض لمس چقدر سرد می‌شود، بود.
آنها حتی لباس‌های فضایی را به یک منطقه آزمایشی در محدوده موشکی White Sands در نیومکزیکو بردند.
آیزاکمن در این زمینه عنوان کرد: «لباس‌ها با تکه‌های کوچک زباله‌هایی که با سرعت‌های مداری حرکت می‌کردند، برخورد داشتند تا ببینند چگونه می‌توانند در برابر میکروشهاب‌سنگ‌ها مقاومت کنند و از سوراخ‌هایی که خدمه را به خطر می‌اندازد، اجتناب نمایند (اشیا در مدار زمین با سرعت بیش از 27353 کیلومتر در ساعت حرکت می‌کنند).»
چالش اجرای یک پیاده‌روی فضایی بی‌نقص این واقعیت است که زمان بسیار محدود خواهد بود، چرا که خدمه باید به شدت به منابع اکسیژن در طول پیش تنفس تکیه کنند.
آیزاکمن گفت: «ما به مدت پنج تا شش روز کمک حیاتی در این فضاپیما داریم.»
وی درباره چالش‌هایی که خدمه با آن مواجه خواهند شد نیز توضیح داد: «به طور قطع در این مأموریت خطر بیشتری نسبت به رفتن و برگشتن به ایستگاه فضایی بین‌المللی وجود دارد.»
خدمه Polaris Dawn به سی‌ان‌ان گفتند که هیچ‌گونه ترسی در مورد رفتن به چنین سفر فضایی آزمایشی ندارند.
جیلیس و منون هر دو گفتند که تجربه آنها در طول سال‌ها کار در اسپیس ایکس، به ویژه در برنامه Crew Dragon، به آنها بینشی دقیق در مورد چگونگی حل مشکلات این شرکت می‌دهد، که همین موضوع به آنها آرامش خاطر داده است.
پوتیت که در گذشته 20 سال در نیروی هوایی خدمت کرده بود و برای آیزاکمن در شرکت هواپیماهای جنگنده دراکن اینترنشنال کار می‌کرد، بیان کرد: «مأموریت Polaris Dawn نشان می‌دهد که تیم اسپیس ایکس در چند سال بسیار کوتاه چه کار فوق‌العاده‌ای می‌توانند انجام دهد و همین موضوع گواهی واقعی برای حرفه‌ای بودن تیم اسپیس ایکس است.»
آیزاکمن نیز بیان کرد: «الهام او برای دنبال کردن شاهکارهای جسورانه در فضا تا حدی از مأموریت تأسیس اسپیس ایکس سرچشمه می‌گیرد.»
به قول ایلان ماسک، که مدیر عامل اسپیس ایکس است، انسان باید قابلیت زندگی در چندین سیاره را داشته باشد و راه را برای آینده‌ای هموار کند که در آن مردم در مریخ یا سایر سیارات خارجی زندگی و کار کنند.
تابستان امسال قبل از راه‌اندازی Inspiration4، آیزاکمن از تأسیسات اسپیس ایکس در جنوب تگزاس بازدید کرد.
این مکان محل آزمایش و عملیات پرتاب موشک استارشیپ این شرکت است، که بزرگ‌ترین پرتاب‌کننده ساخته شده تاکنون می‌باشد، که ماسک آن را به عنوان وسیله‌ای که برای اولین بار انسان‌ها را روی مریخ فرود می‌آورد، معرفی می‌کند.
آیزاکمن گفت: «این دیدار مثل یک تجربه مذهبی بود. ما توسط افرادی احاطه شده بودیم که قرار بود به بشر کمک کنند تا به مریخ بروند و منظومه شمسی ما را کشف کنند.»
به نظر می‌رسد اسپیس ایکس بدون شک یکی از قطب‌های هوافضا است، به ویژه به دلیل وجود ایلان ماسک که به تازگی بیشتر به دلیل تمایلات و اظهارات سیاسی خود در اخبار قرار گرفته است.
آیزاکمن تصریح کرد: «اسپیس ایکس یک سازمان بزرگ است. زمانی که در اسپیس ایکس هستم، با بسیاری از کارمندان جوان تعامل دارم. فکر می‌کنم اسپیس ایکس برای در این زمان باورنکردنی‌ترین ماجراجویی‌های قابل تصور را رقم می‌زند و امکان باز کردن اسرار زندگی را دارد.»
وی تأکید کرد: «واقعاً از کجا آمده‌ایم؟ هدف ما چیست؟ ممکن است ما در مأموریت‌های فضایی خود بلأخره برای این سؤالات پاسخی پیدا کنیم. هنوز هیچ‌کس نمی‌داند چه نوع فناوری‌هایی می‌توانند وجود بشریت را تغییر دهند و مسیر حرکت ما در این جهان را مشخص کنند.»
