فهرست مطالب
ارتش آمریکا در حال توسعه یک موشک آتش‌و‌فراموش است که حتی در محیط‌های فاقد GPS و تحت اختلال الکترونیکی قادر به هدف‌گیری دقیق خواهد بود.
به گزارش تکناک، ارتش ایالات متحده برنامه توسعه سامانه موشکی همزیست برای پهپادها (Symbiotic UAS Delivery System — SCBDS) را به جلو می‌برد. هدف تولید یک موشک جمع‌وجور اما توانمند است، که بتواند روی پهپادهای متوسط نصب شود. این پروژه به دنبال ساخت سلاحی کوچک است که به نیروهای عملیات ویژه اجازه دهد از پهپادهای رده میانی، چندین حمله با موشک «آتش‌و‌فراموش» (یعنی موشکی که هدف را پیدا کند و به آن برخورد کند) انجام دهند و هم‌زمان از قابلیت‌های پیشرفته تشخیص هدف بهره ببرند. طبق فراخوان برنامه پژوهشی SBIR ارتش، دامنه این برنامه، پهپادهای رده Group 2 و Group 3 را شامل می‌شود (یعنی هواگردهای بدون سرنشینی با وزن برخاست حداکثر بین 21 تا 1,320 پوند) که منعکس‌کننده تلاش گسترده‌تر برای افزایش چندکاره‌گی و توان ضربتی پهپادها در میدان نبرد معاصر است.
01
از 02مشخصات موشک آتش‌و‌فراموش بی‌نیاز از GPS
جزئیات مندرج در فراخوان اخیر برنامه SBIR، که ماه گذشته بسته شد، اهداف عملکردی یک مهمات سبک قابل پرتاب از پهپاد را تشریح می‌کند، که باید بدون تکیه بر هدایت از سوی پلتفرم پرتاب‌کننده عمل نماید. به گزارش DefenseNews، سند می‌گوید که این موشک آتش‌و‌فراموش خود‌موتور، قابلیت انجام حملات کینتیک ضد‌نفر یا ضد‌مواد در بردی بیش از 2.5 مایل را داشته باشد و بتواند مأموریت خود را «بدون دریافت ورودی هدایت پس از پرتاب از پلتفرم گروه 2/3» کامل کند.
فراخوان، محدودیت‌های ابعادی و عملکردی سختی وضع کرده است. وزن کل سیستم نباید از 2.5 کیلوگرم تجاوز کند، که تقریبا 1 کیلوگرم آن باید به بار کینتیک اختصاص یابد. حداقل سرعت قابل تحقق 62 مایل برساعت تعیین شده است و دقت ضربه باید در محدوده 5 متری از هدف باشد و همه این مشخصات باید در محیط‌های فاقد GPS یا تحت اخلال الکترونیکی سنگین نیز حفظ شوند.
یکی از انگیزه‌های اصلی پروژه SCBDS، توسعه موشکی است که در محیط‌های سنگین اخلالگر الکترونیکی نیز عملکرد موثر داشته باشد؛ نکته‌ای که با توجه به درس‌های به‌دست‌آمده از جنگ اوکراین و اختلال گسترده GPS در میدان‌های نبرد، از اهمیت بالایی برخوردار است.
02
از 02واحدهای ناوبری اینرسی کوچک و بینایی ماشینی
ارتش ایالات متحده آمریکا برای تحقق هدف توسعه مهمات خودران و مقاوم در برابر اخلال، روی ترکیب حسگرهای تصویری پیشرفته و ناوبری درونی حساب باز کرده است؛ طرحی که یک واحد ناوبری اینرسی کوچک را با قفل پیکسلی و الگوریتم‌های شناسایی تصویری مبتنی بر هوش مصنوعی جفت می‌کند تا مهمات بتواند حتی در محیط‌های فاقد سیگنال GPS و تحت اختلال RF، اهداف را ردیابی و منهدم کند. تجربیات میدان نبرد نشان داده که اختلالات فرکانسی باعث شده است بازیگران درگیری -از جمله در اوکراین و روسیه- به پهپادهای هدایت‌شده با فیبر نوری روی آورند تا از اثرات مزاحمت RF مصون بمانند.
با وجود این، توانایی تجهیز پهپادهای سبک‌تر به یک موشک «آتش‌و‌فراموش» با هدایت داخلی و اندازه کم (که روی پلتفرم‌هایی در حد و اندازه تقریباً 40-pound مثل ScanEagle قابل نصب باشد) می‌تواند برای تیم‌های عملیات ویژه در غیاب پشتیبانی هوایی، قابلیتی خودران و مرگبار فراهم آورد.
فرایند توسعه پروژه در چارچوب برنامه SBIR در سه فاز برنامه‌ریزی شده است، که شامل فاز I مطالعه امکان‌سنجی، فاز II توسعه نمونه اولیه و فاز III مسیر تجاری‌سازی می‌شوند. همچنین سند خاطرنشان می‌کند که فناوری مذکور، پتانسیل کاربردهای غیرنظامی دارد؛ از جمله بهبود خدمات تحویل با پهپاد، بازرسی سازه‌ها مانند پل‌ها و حتی پشتیبانی در تشخیص مواد خطرناک، مواردی که از قابلیت بینایی ماشین پیشرفته این سیستم بهره‌مند خواهند شد.
