ویتالیک بوترین، همبنیانگذار اتریوم، با اشاره به عقبنشینی کشورهای اسکاندیناوی از مدل اقتصاد کاملاً دیجیتال، خواستار ایفای نقش اتریوم به عنوان جایگزینی مقاوم و غیرمتمرکز برای زیرساختهای مالی شکننده شد.
به گزارش تکناک، او در پستی در ایکس نوشت: «اتریوم باید بهحد کافی مقاوم و خصوصی باشد تا بتواند به طور باورپذیری چنین نقشی را ایفا کند.»
این اظهارنظر، واکنشی بود به گزارشی از گاردین درباره تغییر سیاست در سوئد و نروژ -دو کشور پیشرو در حذف پول نقد-، که اکنون به مردم توصیه میکنند مقداری پول فیزیکی در خانه نگه دارند.
فهرست مطالب
عقبنشینی از مسیر «جامعه عاری از پول نقد»
سوئد تا چند سال قبل، قصد داشت تا سال ۲۰۲۵ کاملاً بدون پول نقد شود. اما حالا، نه بهدلیل مشکلات فنی، بلکه به دلیل تهدیدات ژئوپلیتیکی و احتمال حملات سایبری، این هدف در حال بازنگری است. تنها یک دهم تراکنشها در این کشور با پول نقد انجام میشود. اغلب شهروندان از کارتهای بانکی یا اپلیکیشن “Swish” استفاده میکنند. نروژ نیز سامانه مشابهی به نام “Vipps MobilePay” دارد.

اما حالا دولتها به این نتیجه رسیدهاند که تکیه کامل به پرداخت دیجیتال، در شرایط بحران میتواند فاجعهبار باشد. وزارت دفاع سوئد به تازگی بروشوری با عنوان «اگر بحران یا جنگی رخ دهد» منتشر کرده و از مردم خواسته است حداقل بهاندازه یک هفته پول نقد در اسکناسهای مختلف ذخیره داشته باشند.
نروژ نیز قوانینی وضع کرده است که برخی کسبوکارها را موظف به پذیرش پول نقد میکند و برای متخلفان جریمه در نظر گرفته است. وزیر پیشین دادگستری این کشور هشدار داده است: «اگر کسی با پول نقد پرداخت نکند و کسی هم نپذیرد، دیگر در هنگام بحران، پول نقد راهحلی واقعی نخواهد بود.»
اتریوم به عنوان «نسخه دیجیتالِ پول نقد»
در چنین شرایطی، بوترین میگوید که باید گزینهای دیجیتال وجود داشته باشد که هنگام اختلال یا فروپاشی زیرساختهای متمرکز، همچنان قابل استفاده باشد. پول نقد بهدلیل فیزیکی بودن، چنین نقشی را ایفا میکند. اتریوم نیز باید بتواند همین جایگاه را به صورت دیجیتال کسب کند.
اما این هدف صرفاً با فناوری به دست نمیآید. برای آن باید زیرساختی غیرمتمرکز، مقاوم در برابر سانسور، در دسترس و با حفظ حریم خصوصی ساخته شود؛ بهگونهای که در شرایط بحرانی نیز قابل استفاده باشد.
در حالی که دولتهای اسکاندیناوی برای احیای پول نقد تلاش میکنند، ویتالیک بوترین پرسش مهمتری را مطرح میکند: آیا میتوان اتریوم را به گونهای طراحی کرد که در هنگام فروپاشی سیستمهای متمرکز، نقش ذخیره ارزش و ابزار پرداخت اضطراری را ایفا کند؟