پژوهشگران کرهای موفق به ساخت نخستین لنز چشم بیسیم مجهز به فناوری OLED در جهان شدهاند که قادر است آزمایشهای شبکیه را به صورت قابل حمل و بدون نیاز به تجهیزات بزرگ و پیچیده انجام دهد.
به گزارش تکناک، این لنز پیشرفته از یک دیود ارگانیک گسیل نور (OLED) فوقنازک و انعطافپذیر با ضخامت تنها ۱۲.۵ میکرومتر – یعنی ۶ تا ۸ برابر نازکتر از موی انسان – بهره میبرد. این OLED به صورت مستقیم درون لنز تماسی ادغام میشود و برای انجام الکترورتینوگرافی (ERG) به کار میرود؛ روشی که واکنش الکتریکی سلولهای حساس به نور چشم را اندازهگیری میکند و برای تشخیص بیماریهای ارثی شبکیه یا بررسی افت عملکرد آن استفاده میشود.
در روشهای مرسوم، آزمایش ERG در اتاقهای تاریک و با استفاده از دستگاه ثابت و بزرگ «گانزفلد» انجام میشود، که نورهای درخشان به چشم بیمار میتاباند. این روند برای بسیاری از بیماران – بهویژه کودکان – سخت و خستهکننده است. اما تیم تحقیقاتی دانشگاه KAIST کره جنوبی توانسته است این فرایند را با استفاده از لنز تماسی OLED به تجربهای ساده و راحت تبدیل کند.

این لنز هوشمند علاوه بر OLED، به یک آنتن تغذیه بیسیم و تراشه کنترلی مجهز شده است و از روش انتقال توان بیسیم با فرکانس ۴۳۳ مگاهرتز بهره میبرد، که برای ارتباط پایدار ایدئال است. کنترل این لنز حتی از طریق یک ماسک خواب مجهز به کنترلر که به گوشی هوشمند متصل میشود نیز ممکن است.


بیشتر لنزهای هوشمند موجود از LEDهای غیرارگانیک نقطهای و سخت استفاده میکنند که ممکن است گرمای زیاد ایجاد و شدت نور قابل استفاده را محدود کنند. در مقابل، فناوری جدید KAIST از منابع نور سطحی (areal light) بهره میگیرد که حرارت کمتری تولید میکند و حتی در روشنایی پایین ۱۲۶ نیت – بسیار کمتر از صفحهنمایش گوشیهای هوشمند – سیگنالهای واضح و پایدار ERG ارائه میدهد.
نتایج آزمایشهای حیوانی نشان داد که دمای سطح چشم هنگام استفاده از این لنز بیسیم OLED زیر ۲۷ درجه سانتیگراد باقی میماند و خطر آسیب حرارتی به قرنیه وجود ندارد. همچنین عملکرد نوردهی لنز در شرایط مرطوب ثابت ماند و قابلیت اطمینان آن برای استفاده بالینی تأیید شد.
پروفسور «سئونگهیوب یو»، سرپرست تیم تحقیق گفت: «ادغام انعطافپذیری و ویژگیهای نوردهی پخششونده OLED فوقنازک در یک لنز تماسی، نخستین تلاش در جهان است. این پژوهش میتواند مسیر توسعه پلتفرمهای تشخیصی و درمانی نوری مبتنی بر لنزهای هوشمند را هموار کند و به پیشرفت فناوری سلامت دیجیتال کمک نماید.»
این نوآوری علاوه بر سادهسازی روند تشخیص بیماریهای شبکیه، پتانسیل استفاده در حوزههای دیگری مانند: درمان نزدیکبینی، واقعیت افزوده و تحریک عصبی مبتنی بر نور را نیز دارد.