پژوهشگران موفق به کشف قدیمی‌ترین مومیایی‌های جهان در چین و جنوب شرق آسیا شدند.
به گزارش تکناک، این مومیایی‌ها که حدود ۱۰ هزار سال پیش ساخته شده‌اند، به‌وسیله خشک کردن با دود و آتش ایجاد شده‌اند؛ روشی که هزاران سال قبل از رایج شدن مومیایی‌سازی در مصر و شیلی مورد استفاده قرار گرفته است.
نتایج این کشف که در مجله PNAS منتشر شد، نشان داد اجساد دفن‌شده در چین، فیلیپین، لائوس، تایلند، مالزی و اندونزی پیش از دفن، برای مدت طولانی در معرض دود آتش قرار گرفته‌اند و به طور عمدی خشک شده‌اند. بیشتر این اسکلت‌ها در حالت جمع‌شده و جنینی قرار داشتند.
دکتر سایاچون هونگ، پژوهشگر اصلی این تحقیق گفت: «خشک کردن اجساد با دود به احتمال زیاد معنایی فراتر از جلوگیری از فساد داشت و با باورهای مذهبی، فرهنگی و آیینی در ارتباط بوده است.»
فهرست مطالب
شواهد علمی قدیمی‌ترین مومیایی‌های جهان
پژوهشگران برای بررسی اسکلت‌ها از روش‌هایی مانند پراش پرتو ایکس و طیف‌سنجی مادون قرمز استفاده کردند. نتایج نشان داد:
- استخوان‌ها در معرض حرارت کم و دود قرار گرفته‌اند.
- نشانه‌هایی از سوختگی سطحی و دوده دیده شد، اما برخلاف سوزاندن کامل، اثری از آتش مستقیم وجود نداشت.
این یافته‌ها نشان می‌دهد که مردم جنوب چین و جنوب شرق آسیا در گذشته برای حفظ اجساد، از یک روش خاص دوددهی استفاده می‌کردند. حتی این سنت در جوامع اولیه انسانی آن زمان هم رایج بوده است.
استمرار سنت مومیایی‌سازی با دود و اهمیت فرهنگی
جالب است که این روش سنتی هنوز هم در بخش‌هایی از اندونزی ادامه دارد. پژوهشگران در سال ۲۰۱۹ به استان پاپوآ سفر کردند و دیدند که مردم دانی و پومو همچنان اجساد را با بستن، قرار دادن بالای آتش و دود دادن، به‌گونه‌ای مومیایی می‌کنند که بدن کاملاً سیاه و خشک می‌شود.
اگرچه در اجساد باستانی تنها استخوان‌ها باقی مانده است و هیچ اثری از پوست یا مو دیده نمی‌شود، اما محققان آنها را مومیایی می‌دانند، چرا که فرایند دوددهی عمدی روی آنها انجام شده است.
هونگ در این باره بیان کرد: «این روش امکان می‌داد که اجداد در کنار بازماندگان حضور ملموس‌تری داشته باشند، که بازتابی عمیق از عشق، خاطره و پیوند انسانی است.»
پیامدها برای شناخت مهاجرت‌های انسانی
کشف قدیمی‌ترین مومیایی‌های جهان از نظریه‌ای به نام «مدل دو مرحله‌ای مهاجرت انسان» پشتیبانی می‌کند. بر اساس این نظریه، گروه اول انسان‌ها حدود ۶۵ هزار سال پیش به جنوب شرق آسیا رسیدند و بیشتر شکارچی و گردآورنده بودند. گروه دوم، که حدود ۴ هزار سال قبل وارد منطقه شدند، کشاورزان دوره نوسنگی بودند و سبک زندگی متفاوتی داشتند.
پژوهشگران احتمال می‌دهند که روش دوددهی برای مومیایی کردن اجساد، ریشه در همان مهاجرت‌های اولیه انسان از آفریقا به آسیا داشته باشد و شاید قدمت آن به ۴۲ هزار سال پیش برسد.
