تحقیقات نشان میدهد که بیش از 20 درصد جمعیت جهان به دلیل رویکردهای فعلی در آب و هوا احتمالاً تا سال 2100 در معرض گرمای شدید قرار خواهند گرفت.
به گزارش تکناک، هدف اصلی تعهدات مندرج در توافقنامه پاریس، کاهش افزایش دمای جهانی به زیر 2 درجه سانتیگراد نسبت به دوران قبل از صنعتی شدن است. اما بر اساس سیاست‌های فعلی، پیش‌بینی میشود که تا پایان قرن جاری دمای جهانی حدوداً 2.7 درجه سانتیگراد افزایش یابد.
یک مطالعه جدید توسط پژوهشگران موسسه سیستم‌های جهانی دانشگاه اکستر، که با کمک کمیسیون زمین دانشگاه نانجینگ همکاری می‌کند، ارزیابی کرد که این افزایش دما چه معنایی برای افرادی که در مناطق خارج از آشیان اقلیمی زندگی می‌کنند، دارد.
با توجه به گزارش فعلی، تقریباً 60 میلیون نفر در حال حاضر در معرض خطر گرمای غیرقابل تحمل (دمای متوسط 29 درجه سانتیگراد یا بالاتر) قرار دارند. همچنین، تخمین زده می شود که 2 میلیارد نفر (22٪ از جمعیت پیش بینی شده جهان) تا پایان قرن در معرض افزایش دمای جهانی 2.7 درجه سانتیگراد قرار خواهند گرفت. این مقاله نشان میدهد که وجود سیاست‌های قاطع در حوزه آب و هوا پتانسیل عظیمی دارد؛ سیاست‌هایی که هزینه‌های انسانی و نابرابری‌های مرتبط با تغییرات آب و هوا را کاهش میدهد.
محدود کردن گرمایش به 1.5 درجه سانتیگراد، 5 درصد را در معرض خطر قرار می دهد و در مقایسه با گرم شدن 2.7 درجه سانتیگراد، یک ششم بشریت را از گرمای خطرناک نجات می دهد.
این مطالعه همچنین نشان میدهد که انتشار گازهای گلخانه‌ای 3.5 نفر از جمعیت جهانی امروز یا فقط 1.2 شهروند آمریکایی، یک انسان آینده را در معرض گرمای خطرناک قرار میدهد. این امر نابرابری بحران آب و هوایی را برجسته می کند، زیرا این افراد در معرض گرما در آینده در مکان‌هایی زندگی خواهند کرد که امروزه انتشار گازهای گلخانه‌ای حدود نیمی از میانگین جهانی است.
در بدترین سناریوهای گرمایش 3.6 درجه سانتیگرادی یا حتی 4.4 درجه سانتیگرادی زمین، نیمی از جمعیت جهان ممکن است خارج از آشیان اقلیمی باقی بمانند که محققان آن را “خطر وجودی” می نامند.
پروفسور تیم لنتون، مدیر مؤسسه سیستم‌های جهانی در دانشگاه اکستر، می‌گوید: هزینه‌های گرمایش جهانی اغلب به صورت مالی بیان میشود، اما مطالعه ما هزینه‌های فوق‌العاده انسانی ناشی از شکست در مقابله با وضعیت اضطراری آب و هوایی را نشان میدهد.
به ازای هر 0.1 درجه سانتیگراد گرمایش بالاتر از سطح فعلی، حدود 140 میلیون نفر بیشتر در معرض گرمای خطرناک قرار خواهند گرفت. این امر هم مشکل بودن و هم اهمیت اقدام قاطع برای کاهش انتشار کربن را نشان می دهد.
محدود کردن گرمایش زمین به 1.5 درجه سانتیگراد به جای 2.7 درجه سانتیگراد به این معنی است که در سال 2100، پنج برابر کمتر مردم در معرض گرمای خطرناک قرار می گیرند.
تعریف آشیان
تراکم جمعیت انسان از نظر تاریخی به طور معمول در مناطقی با میانگین دمای تقریباً 13 درجه سانتیگراد رخ داده است، اما به عنوان یک نقطه عالی دوم نیز می‌تواند در حدود 27 درجه سانتیگراد (به‌خصوص در مناطق جنوب آسیا و با الگوی آب و هوای فصلی) رخ دهد. تراکم محصولات زراعی و دام نیز الگوهای مشابهی را دنبال می‌کند، و ثروت (که با تولید ناخالص داخلی اندازه‌گیری میشود) در دمای حدود 13 درجه سانتیگراد به اوج خود می‌رسد.
مرگ و میر در دماهای بالاتر و پایین‌تر افزایش می‌یابد، که از ایده یک آشیان انسانی پشتیبانی می‌کند.
اگرچه کمتر از 1 درصد از بشریت در حال حاضر در مکان هایی زندگی می کنند که در معرض گرمای خطرناک قرار دارند، اما این مطالعه نشان می دهد که تغییرات آب و هوایی در حال حاضر 9 درصد از جمعیت جهان (بیش از 600 میلیون نفر) را خارج از آشیان قرار داده است.
بیشتر این افراد در نزدیکی قله در دمای کم تر از 13 درجه سانتیگراد آشیان زندگی می‌کردند و اکنون در میانه بین این دو قله سرد و گرم هستند.
پروفسور چی زو، از دانشگاه نانجینگ، گفت: اگرچه این شرایط به طور خطرناکی گرم نیست، اما بسیار خشک‌تر است و از نظر تاریخی از جمعیت متراکم انسانی پشتیبانی نمی‌کند.
در همین حال، اکثریت قریب به اتفاق افرادی که قرار است به دلیل گرم شدن آینده در خارج از آشیان رها شوند، در معرض گرمای خطرناک قرار خواهند گرفت.
چنین دمای بالایی با مسائلی از جمله افزایش مرگ و میر، کاهش بهره‌وری نیروی کار، کاهش عملکرد شناختی، اختلال در یادگیری، پیامدهای نامطلوب بارداری، کاهش عملکرد محصول، افزایش درگیری و شیوع بیماری‌های عفونی مرتبط است.
در حالی که برخی از مکان‌های خنک‌تر ممکن است به دلیل تغییرات آب و هوایی قابل سکونت‌تر باشند، پیش‌بینی میشود که رشد جمعیت در مکان‌هایی که در معرض گرمای خطرناک هستند، به‌ویژه هند و نیجریه، بالاترین میزان را داشته باشد.
این مطالعه همچنین نشان داد:
- قرار گرفتن در معرض گرمای خطرناک با افزایش 1.2 درجه سانتیگراد بیش از میانگین دمای فعلی جهان شروع میشود و به ازای هر 0.1 درجه سانتیگراد گرم تر شدن ، حدود 140 میلیون نفر بیشتر تحت تاثیر قرار میگیرند.
- با فرض جمعیت 9.5 میلیارد نفری در آینده، هند بیشترین جمعیت در معرض گرمایش جهانی 2.7 درجه سانتیگراد را خواهد داشت (بیش از 600 میلیون نفر). در دمای 1.5 درجه سانتیگراد، این رقم به مراتب کمتر و در حدود 90 میلیون خواهد بود.
- نیجریه با گرمایش جهانی 2.7 درجه سانتیگراد، با بیش از 300 میلیون نفر، دومین جمعیت در معرض گرما خواهد بود. با گرم شدن 1.5 درجه سانتیگراد، این مقدار کمتر از 40 میلیون خواهد بود.
- هند و نیجریه در حال حاضر “نقاط داغ” دمای خطرناک را نشان می دهند.
- در دمای 2.7 درجه سانتیگراد، تقریباً 100 درصد برخی از کشورها از جمله بورکینافاسو و مالی به طور خطرناکی برای انسان گرم خواهند بود. برزیل با وجود افزایش 2.7 درجه سانتیگرادی بزرگترین سرزمین خواهد بود که تحت تاثیر این پدیده قرار میگیرد با این حال در صورت افزایش 1.5 درجه سانتی گرادی هیچ منطقه ای از برزیل تحت تاثیر قرار نمیگیرد.
تیم تحقیقاتی که شامل مؤسسه تحقیقات تأثیرات آب و هوای پوتسدام، مؤسسه بین‌المللی تحلیل سیستم‌های کاربردی و دانشگاه‌های واشنگتن، کارولینای شمالی، آرهوس و واخنینگن است تاکید می کنند که می توان با اقدام سریع برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای از اثرات بد جلوگیری کرد.
پروفسور مارتن شفر از دانشگاه واخنینگن در مورد مفهوم ایده آنها گفت: ما به این واقعیت دچار شدیم که تاثیر هزینه های اقتصادی انتشار کربن به سختی بر رفاه انسان منعکس میشود.
محاسبات ما اکنون به پر کردن این شکاف کمک می‌کند و باید پرسش‌های جدید و غیرمتعارف درباره عدالت را مطرح کند.
آشیش قادیالی، از مؤسسه سیستم‌های جهانی اکستر، گفت: این یافته‌های این تحقیق بر ماهیت تبعیضی شرایط اقلیمی تأکید می‌کند و باید الهام بخش تلاش‌های کربن‌زدایی باشد. علاوه بر این، ارزش سرمایه‌گذاری گسترده جهانی را در زمینه تغییرات آب و هوا نشان میدهد.
