این انگشت مصنوعی می‌تواند جنس مواد را با دقت بالا تشخیص دهد

به گزارش تک ناک ، حسگرهای لمسی که می توانند اطلاعاتی در مورد سطوح مانند فشار یا دما به دست آورند، جدید نیستند، اما حسگرهایی که می توانند نوع و ناهمواری سطوح را تشخیص دهند کمتر رایج هستند.

به گزارش تک ناک آن لو از موسسه نانوانرژی و نانوسیستم‌های آکادمی علوم چین و همکارانش انگشت مصنوعی ابداع کرده‌اند که می‌تواند با استفاده از حسگرهای «تریبوالکتریک» بدون اینکه آسیبی به اجسام  وارد کند به وسیله آزمایش توانایی مواد در جذب یا از دست دادن الکترون و تشخیص ناهمواری سطوح آن، تشخیص دهد که از چه ساخته شده است.

هنگامی که این انگشت مصنوعی روی صدها نمونه از ماده مانند چوب، شیشه، پلاستیک و سیلیکون آزمایش شد و با تجزیه و تحلیل داده‌های مبتنی بر یادگیری ماشین ترکیب شد، انگشت به دقت متوسط 96.8 درصد و حداقل 90 درصد دقت برای همه مواد دست یافت.

این دستگاه از چهار حسگر مربع کوچک تشکیل شده است که هر کدام از یک پلیمر پلاستیکی متفاوت ساخته شده اند که به دلیل خواص الکتریکی متفاوتشان انتخاب شده اند.

هنگامی که حسگرها به اندازه کافی به سطح یک جسم نزدیک می شوند، الکترون های هر مربع به روش کمی متفاوت با سطح برهم کنش می کنند که می توان این برهم کنش ها  را اندازه گیری کرد.

این حسگرها که در یک محفظه انگشت مانند قرار گرفته اند، به یک پردازنده و یک صفحه ال ای دی ارگانیک متصل هستند  که نام نوع ماده شناسایی شده را نمایش می دهد.

در یک محیط صنعتی، پردازنده می تواند مستقیماً به مکانیزم کنترل تولید متصل شود. لو می‌گوید: “انگشتان هوشمند می‌تواند به ربات‌ها دربررسی اینکه آیا محصولات از نظر ترکیب و ساختار سطحی استانداردهای تولید را برآورده می‌کنند یا خیر کمک کند. سیستم ما همچنین می تواند نقش مهمی در مرتب سازی مواد صنعتی ایفا کند”.

بن وارد چریر از دانشگاه بریستول بریتانیا می‌گوید: اگردقت عملکرد این انگشت در هزاران آزمایش پاسخ مناسب بدهد توانایی سنسورهای آن  در تمایز بین مواد می‌تواند آن را به بهترین گزینه برای  کارهایی مانند کنترل کیفیت در تولید تبدیل  کند.

با این حال، اگر که با سنسورهای دیگری ترکیب شود که می توانند چیزهایی مانند لبه ها یا اصطکاک را تشخیص دهند، احتمالاً این انگشت مصنوعی کارآمدتر خواهد بود.

تامار ماکین از دانشگاه کمبریج می گوید که لو و تیمش همچنین پیشنهاد می کنند که این دستگاه می تواند برای پروتزهای مصنوعی استفاده شود، اما بعید است که برای آن مفید باشد. او اضافه کرد: «برای فناوری که تحت کنترل انسان است، ما به این سطح از پیچیدگی نیاز نداریم. «تصور کنید که یک فرد قطع عضو هستید و دارید برای یک فنجان قهوه دست خود را دراز می کنید.شما با دیگر دست تان که سالم است به اندازه کافی تجربه زندگی و تجربه آنلاین دارید  که از موادی  دارید به سمت آنها دست دراز میکنید تخمین بسیار خوبی بزنید.”