این ماده غذایی مفید می تواند منجر به آرتروز ‌شود

تریپتوفان برای بقای ما لازم است، اما باکتری‌ها می‌توانند آن را به یک ماده شیمیایی تبدیل کنند که باعث آرتروز ‌می‌شود.

به گزارش تکناک، یک محقق از دپارتمان پزشکی دانشگاه CU در حال بررسی نحوه عملکرد این فرآیند در تحقیقات جدید است.

یکی از اعضای هیئت علمی دپارتمان پزشکی دانشگاه کلرادو گزارش می‌دهد که او و گروهش کشف کرده‌اند که چگونه باکتری‌های روده، تریپتوفان رژیم غذایی را به یک ماده شیمیایی متابولیزه می‌کنند که باعث التهاب می‌شود و به طور بالقوه سیستم ایمنی را مستعد ابتلا به آرتروز می‌کند.این تحقیق توسط دکتر کریستین کوهن انجام شد.

تریپتوفان یک آمینو اسید ضروری است که در بسیاری از غذاهای غنی از پروتئین از جمله گوشت، ماهی، محصولات لبنی و برخی دانه‌ها و مغزها یافت می‌شود. این ماده کاربردهای زیادی در بدن دارد، از جمله کمک به تولید پروتئین‌ها، ماهیچه‌ها، آنزیم‌ها و انتقال‌دهنده‌های عصبی یا همان پیام‌رسان‌های شیمیایی سیستم عصبی. بدن تریپتوفان را نمی‌سازد و ما آن را از رژیم غذایی خود دریافت می‌کنیم. ضمنا تریپتوفان در کمک به تنظیم چرخه خواب نیز نقش دارد.

علت و معلول

کوهن و همکارانش تصمیم گرفتند بفهمند که چگونه ماده‌ای که اغلب یک ماده خوب در بدن است، به مسیری برای بیماری‌های التهابی مانند آرتروز تبدیل می‌شود که حدود 1٪ از جمعیت جهان را تحت تاثیر قرار می‌دهد. آرتروز در صورت عدم درمان می‌تواند باعث تورم دردناک دست‌ها و پاها و بدشکلی‌های مفصلی شود.

میکروبیوم یا همان باکتری‌های موجود در روده ما می‌توانند تریپتوفان را به محصولات جانبی تجزیه کند. برخی از این محصولات جانبی ضد التهاب هستند، اما محققان یک سری علل التهابی آن محصولات را نیز پیدا کرده‌اند.

کوهن گفت: ما اولین محققانی هستیم که مشخص می‌کنیم کدام محصولات در ایجاد التهاب نقش دارند و چگونه این کار را انجام می‌دهند.

وی می‌گوید: تحقیق جدید بر اساس مشاهداتی است که در بیماران مبتلا به اسپوندیلوآرتریت داشتیم که آرتروز نیست بلکه یک بیماری کاملاً مرتبط با آرتروز است که متوجه شدیم در آن، تغییرات در میکروبیوم با افزایش تولید محصولاتی به نام ایندول مرتبط است که باکتری‌ها آن را از تریپتوفان می‌سازند. تغییرات مشابهی در مطالعات مربوط به آرتروز روی موش‌ها مشاهده شد.

کوهن می‌گوید: ما برای از بین بردن میکروبیوم موش‌ها به آنها آنتی‌بیوتیک دادیم و آن‌ها به آرتروز مبتلا نشدند و ایندول نداشتند. بنابراین ما گفتیم اگر آنها میکروبیوم داشته باشند و ما آنها را تحت رژیم غذایی با تریپتوفان کم قرار دهیم، چه اتفاقی رخ می‌دهد؟ میکروبیوم نمی‌تواند تریپتوفان را به ایندول تجزیه کند و موش‌ها به آرتروز مبتلا نشدند. بنابراین به دو روش مختلف نشان دادیم که این تریپتوفان است که توسط میکروبیوم به ایندول تجزیه می‌شود.

نشانگرهای التهابی

کوهن گفت: ما متوجه شدیم که وقتی ایندول وجود دارد، موش‌ها شروع به تولید سلول‌های T خود واکنشی می‌کنند که بیشتر التهابی هستند. آنها سلول‌های T تنظیمی کمتری دارند که به حفظ تعادل در سیستم ایمنی کمک می‌کند و شروع به تولید آنتی‌بادی‌هایی می‌کنند که بیماری‌زاتر هستند. ما متوجه شدیم که آنتی‌بادی‌ها نشانه‌هایی برای التهاب بیشتر در هنگام وجود ایندول دارند.

نتیجه این مقاله این است که مسدود شدن تولید ایندول ممکن است یک مسیر درمانی منحصر به فرد را برای آرتروز و اسپوندیلوآرتریت ارائه دهد. کوهن می گوید که همه چیز در مورد یافتن مسیر درست برای تریپتوفان بدن است.

اگر تریپتوفان به سلول‌های بدن ما برخورد کند، در مقایسه با زمانی که به سلول‌های باکتریایی برخورد می‌کند و التهاب بیشتری پیدا می‌کند، به محصولات ضد التهابی تجزیه می‌شود.

آیا تحقیقات کوهن نشان می‌دهد که ما باید متفاوت غذا بخوریم؟ او می‌گوید: این سوال از من زیاد پرسیده شده است. به نظر می‌رسد که رژیم غذایی غنی از فیبرهای گیاهی و گوشت بدون چربی مانند رژیم غذایی مدیترانه‌ای، میکروبیوم را به وضعیت سالم‌تری سوق می دهد، به‌طوری که شما خواص ضد التهابی تریپتوفان را دریافت می‌کنید. این درحالی است که به نظر می‌رسد رژیم معمولی غربی بیشتر به سمت مسیر التهابی می‌رود.

کوهن می‌گوید که از طریق تحقیقات همکارانش در بخش روماتولوژی، در مورد راه‌های دیگر برای محافظت در برابر آرتروز، ما شروع به درک مرحله در معرض خطر کرده‌ایم، جایی که می‌توانیم در واقع افرادی را شناسایی کنیم که احتمال دارد در آینده به آرتروز مبتلا شوند. بر اساس نشانگرهای خون داده‌های زیادی وجود دارد که نشان می‌دهد ما می‌توانیم در آن دوره مداخله و از بیماری جلوگیری کنیم، اما هنوز مطمئن نیستیم که راه‌های مناسب مداخله چیست.