تغییرات ساده سبک زندگی برای جلوگیری از شکستگی لگن

بر اساس یک مطالعه جدید استرالیایی، اجرای استراتژی های ساده تقویت استخوان در سطح جامعه ممکن است به طور قابل توجهی شکستگی لگن را کاهش دهد.

به گزارش تکناک، شکستگی لگن، به ویژه در افراد مسن، میزان مرگ و میر را تا حد زیادی افزایش می دهد. تقریباً 37 درصد از مردان و 20 درصد از زنان در عرض یک سال پس از تجربه شکستگی لگن فوت می کنند.

علاوه بر افزایش خطر مرگ، این شکستگی ها منجر به درد شدید، از دست دادن تحرک و استقلال و هزینه های بیشتر درمانی می شود.

بینش تخصصی در مورد سلامت استخوان

پروفسور توآن نگوین، محقق برجسته جهان در زمینه پوکی استخوان از دانشگاه فناوری سیدنی (UTS) که رهبری این مطالعه را بر عهده داشت، گفت: خیلی مهم است که افراد اقدامات ساده ای برای بهبود سلامت استخوان خود انجام دهند، حتی اگر پوکی استخوان نداشته باشند.

پوکی استخوان بیماری است که با استخوان های ضعیف و شکننده ناشی از تحلیل استخوان مشخص می شود. پروفسور نگوین گفت: افراد مبتلا به پوکی استخوان بیشترین خطر شکستگی لگن را دارند و درمان دارویی می تواند این خطر را تا حدود 50 درصد کاهش دهد.

با این حال، اکثر شکستگی‌های لگن در افرادی اتفاق می‌افتد که پوکی استخوان ندارند، بنابراین برای همه به ویژه افراد مسن، مهم است که برای بهبود سلامت استخوان‌های خود اقدام کنند. تراکم مواد معدنی استخوان قابل تغییر است و حتی بهبودهای کوچک، خطر شکستگی را کاهش می دهد.

سلامت استخوان تحت تأثیر عوامل سبک زندگی مانند سیگار کشیدن، فعالیت بدنی و تغذیه، از جمله ویتامین D و مصرف کلسیم کافی در رژیم غذایی است. ترک سیگار، حفظ فعالیت بدنی متوسط ​​و داشتن یک رژیم غذایی سالم همگی می توانند به کاهش تحلیل استخوان کمک کنند.

مطالعه و یافته های آن

این مطالعه اخیرا در مجله تحقیقات استخوان و مواد معدنی با همکاری نویسندگان موسسه تحقیقات پزشکی گاروان و UNSW سیدنی منتشر شده است.

محققان داده های حاصل از مطالعه اپیدمیولوژی پوکی استخوان Dubbo را که یکی از طولانی ترین مطالعات در مورد پوکی استخوان در جهان است، تجزیه و تحلیل کردند. این مطالعه شامل بیش از 3000 فرد بالای 60 سال است که در طول زمان از نظر بروز شکستگی و عوامل خطرنام مرتبط با آن، بررسی شده اند.

محققان کشف کردند که بین گروه اول در سال‌های 1988-1992 و دومین گروه در سال‌های 1999-2001، تراکم مواد معدنی استخوان 3 درصد افزایش یافته است. در همان دوره، 45 درصد کاهش در شکستگی‌های لگن مشاهده شد، کاهشی که معمولاً با افزایش 10 درصدی تراکم استخوان همراه است.

این معیار مبتنی بر جمعیت که منافع کوچکی برای هر فرد به ارمغان می‌آورد، می‌تواند مزایای زیادی برای جامعه داشته باشد. مطالعه حاضر با نشان دادن افزایش اندک در تراکم استخوان که منجر به کاهش قابل توجهی در شکستگی های لگن شده است، از این اصل حمایت می کند.

اهمیت پیشرفت های جزئی

پروفسور نگوین شباهتی با بستن کمربند ایمنی خودرو ترسیم می کند. بستن کمربند ایمنی ممکن است سود کمی برای یک فرد داشته باشد زیرا احتمال تصادف رانندگی بسیار کم است، اما همه ما می دانیم که این اقدام ساده باعث نجات جان افراد جامعه می شود.

برخی از افرادی که از رژیم‌های دارویی پیروی می‌کنند یا در برنامه‌های اصلاح سبک زندگی شرکت می‌کنند و متوجه تغییر جزئی در تراکم مواد معدنی استخوان می‌شوند، ممکن است بر این باور باشند که این اقدامات سود کمی برای آنها دارد. با این وجود، حتی اثرات جزئی نیز می تواند منجر به کاهش قابل توجهی در خطر شکستگی برای جامعه شود.

دکتر تاچ تران، اپیدمیولوژیست و نویسنده اول این مطالعه گفت: یافته های این مطالعه برای سیاست گذاران بهداشت عمومی و متخصصان و همچنین افرادی که می خواهند خطر شکستگی لگن خود را کاهش دهند، جذاب خواهد بود.

او گفت: مطالعه ما نشان می‌دهد که استراتژی‌های جمعیتی متمرکز بر کاهش خطر در افرادی که در معرض خطر کم یا متوسط ​​هستند، احتمالاً مؤثرتر از استراتژی‌هایی هستند که فقط بر روی افراد در معرض خطر متمرکز شده‌اند.

همچنین یافته‌ها حاکی از آن است که طبقه‌بندی تراکم معدنی استخوان به پوکی استخوان یا غیرپوکی استخوان بر اساس یک آستانه دلخواه، رویکرد مطلوبی برای شناسایی افراد در معرض خطر بالای شکستگی نیست.