قارچها، به قدری در محیط زندگی ما زیاد هستند که ما روزانه صدها تا هزاران هاگ(تخم قارچ) را استنشاق میکنیم.
به گزارش تکناک، معمولاً قارچ ها برای افراد سالم خطری ندارند، اما می توانند برای کسانی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند کشنده باشند.
با این حال، ثابت شده است که بیماری های ویروسی مانند آنفولانزا یا SARS-CoV-2 ، می توانند خطر ابتلا به عفونت ناشی از قارچ های مهاجم آسپرژیلوس را حتی در افراد سالم افزایش دهند.
سازمان جهانی بهداشت (WHO) نسبت به خطر رو به رشد ناشی از عفونت های قارچی مهاجم هشدار داده و بر نیاز به تحقیقات بیشتر در این مورد تاکید کرده است.
تا همین اواخر، در مورد مکانیسمهای دخیل در بیماری های ناشی از قارچ آسپرژیلوس و چگونگی از بین بردن مؤثر آنها، اطلاعات کمی وجود داشت. درحال حاضر همکاری بین محققان دانشگاه کلگری و دانشگاه مک گیل، بینش جدیدی را در مورد اینکه چرا سیستم ایمنی در مبارزه با قارچ ها ناتوان است، به دست می دهد.
دکتر نیکول ساردن اولین نویسنده این مطالعه می گوید: ما کشف کردیم که آنفولانزا و COVID-19 ، ایمنی طبیعی ناشناخته را که ما برای مقاومت در برابر عفونتهای قارچی مهاجم به آن نیاز داریم، از بین میبرند.
یافتههای منتشر شده در مجله Science Translational Medicine نشان میدهد که دو نوع گلبول سفید (نوتروفیلها و یک نوع منحصربهفرد از سلولهای B) به طور معمول با یکدیگر برای مبارزه با عفونت های قارچی همکاری میکنند. با این حال، ویروسهایی مانند SARS-CoV-2 و آنفولانزا مانع از انجام کار سلولهای B ویژه میشوند. با آزمایش بر روی موش و نمونههای خون و بافت انسان، محققان توانستند ببینند که به دنبال یک عفونت ویروسی، نوتروفیلها عفونت قارچی را حس میکنند و در نزدیکی آن جمع میشوند، اما همانطور که انتظار میرفت، این نوتروفیل ها برای از بین بردن این مهاجم عمل نمیکنند.
دانشمندان کاوش بیشتری کردند و متوجه شدند که مولکولهای ویروسی ، این سلولهای B را بیتفاوت میکنند و مانع از همکاری آنها با نوتروفیلها در حالت عادی میشوند و در نتیجه از قارچها در برابر تخریب محافظت میکنند. درک این فرآیند منجر به کشف بعدی شد.
ساردن گفت: همچنین ما متوجه شدیم که درمانهای وجود دارند که میتوانند به روشی واقعبینانه و معنیدار برای جایگزینی آنتیبادیهای طبیعی که توسط سلولهای B آسیبدیده ویروسی تولید نمیشوند، تغییر کاربری داده و دوباره توانایی نوتروفیلها را برای مبارزه با این عفونتها، ایجاد کنند.
دکتر برایان ییپ، نویسنده ارشد این مطالعه گفت: این تحقیق بر روی مرد جوانی انجام شد که من در بخش مراقبتهای ویژه او را بررسی کردم که در اثر آسپرژیلوزیس مرتبط با آنفولانزا درگذشت. وقتی پای آنفولانزا به میان می آید، تمام تحقیقات شکست می خورند. یافته های ما با توجه به تعداد بالای بیماران مبتلا به چندین ویروس تنفسی از جمله آنفولانزا، بسیار دقیق است.
ساردن و ییپ بر این باورند که این یافتهها، زمینه را برای آزمایشهای تشخیصی جدید، بر اساس میزان آنتیبادی طبیعی برای پیشبینی اینکه چه کسی در معرض بالاترین خطر عفونتهای قارچی مهاجم است، ایجاد میکند. همچنین استراتژیهای جایگزینی آنتیبادی های موجود، میتواند برای درمان عفونتهای آسپرژیلوس در آینده آزمایش شود.
ییپ می گوید: این اکتشافات، درک جدیدی از چگونگی حمایت از بدن برای مبارزه با عفونت های قارچی کشنده ارائه می دهد.