بررسی ها نشان می دهد یک اقتصاد زیستی دایره ای می‌تواند به‌طور چشمگیری تأثیرات آب و هوایی، آلودگی و مصرف منابع در حال رشد بخش پلاستیک را مهار کند.
به گزارش تکناک، بر اساس سیاست های فعلی، تولید جهانی پلاستیک احتمالاً تا سال 2100 سه برابر خواهد شد. امروزه، پلاستیک مسئول تقریباً 5 درصد از کل انتشار گازهای گلخانه ای است. با استفاده از صنعت پلاستیکی دایره‌ای مبتنی بر برق بدون آلایندگی و با اجتناب از سوزاندن زباله، بخش پلاستیک حتی ممکن است به شکلی از مخزن کربن تبدیل شود. مطلبی که می خوانید حاصل نتیجه‌گیری مقاله‌ای در مجله Nature است که اخیراً توسط محققان دانشگاه اوترخت، آژانس ارزیابی زیست‌محیطی هلند (PBL)، انجمن انرژی پایدار هلند (NVDE) و سازمان تحقیقات علمی کاربردی هلند (TNO) منتشر شده است.
اخیرا محققان چهار راه حل مختلف برای مشکل جهانی صنعت پلاستیک ارائه دادند. این راه حل ها نشان دادند که حتی عوارض منفی زیاد انتشار گازهای گلخانه‌ای، به خودی خود برای تشویق به استفاده از مواد اولیه فسیلی به مواد اولیه زیستی و روی آوردن به اقتصاد زیستی دایره‌ای کافی نیست. سیاست های تغییر آب و هوا حتی ممکن است منجر به دفن زباله های پلاستیکی بیشتر شود، زیرا از انتشار CO2 جلوگیری می کند و ارزان تر از سایر اشکال تصفیه زباله است.
محدودیت استراتژی های دایره ای
راه حلی که شامل ارائه سیاست‌های بیشتر در جهت تولید پلاستیک به صورت دایره‌ای است (شامل الزامات سخت‌گیرانه‌تر برای طراحی محصول و استانداردسازی انواع پلاستیک)، بازیافت زباله‌های پلاستیکی، مصرف کمتر منابع و کاهش بیشتر انتشار CO2 در بخش پلاستیک را تا سال 2050 تا حد زیادی افزایش می‌دهد. ضمن اینکه این روش از دفع در مقیاس بزرگ در محل های دفن زباله جلوگیری می کند. البته باید این را در نظر گرفت که زباله های پلاستیکی کافی برای پاسخگویی به تقاضای رو به رشد پلاستیک از طریق بازیافت وجود ندارد. بنابراین، استفاده از این روش تنها در صورتی امکان پذیر است که تقاضا برای پلاستیک محدود شود.
ذخیره کربن توسط یک اقتصاد زیستی دایره ای
روش تولید دایره ای پلاستیک که از مواد خام مبتنی بر مواد زیستی نیز استفاده می‌کند، فرصت‌های قابل‌توجهی را برای دستیابی به انتشار منفی از طریق ذخیره‌سازی کربن بیوژنیک ارائه می‌کند. ترکیبی از مواد اولیه زیستی با الکتریسیته بدون انتشار، بازیافت با کیفیت بالا و به حداقل رساندن سوزاندن زباله ها می تواند به طور موثر این بخش را به یک مخزن کربن تبدیل کند. تا سال 2050، 13 درصد از مواد زیستی که در حال حاضر برای تولید انرژی استفاده می شود، می تواند به عنوان ماده خام تولید پلاستیک مورد استفاده قرار گیرد. پلاستیک هایی با عمر طولانی، مانند مصالح ساختمانی، بزرگترین ذخیره پلاستیک روی زمین هستند. تولید این مواد از مواد اولیه زیستی منجر به انتشار منفی خالص می شود.
الزامات بازیافت با کیفیت بالا
برای دستیابی به سهم بالایی از بازیافت، ما به فرآیندهای جمع‌آوری و تفکیک زباله و طراحی محصولات دایره‌ای نیاز داریم. علاوه بر این، صنعت تولید پلاستیک باید از بازیافت مواد شیمیایی برای ادامه عرضه پلاستیک با کیفیت استفاده بیشتری کند. در این فرآیند، آلاینده ها حذف می شوند و مواد اولیه با کیفیت بالا برای پلاستیک های جدید فراهم می شود. در بازیافت مکانیکی، پلاستیک‌ها برای پردازش مجدد به ذرات کوچکتر تبدیل می‌شوند، کیفیت پلاستیک را کاهش می‌دهند و آلاینده‌ها را باقی می‌گذارند، که باعث می‌شود پلاستیک بازیافتی مکانیکی برای کاربردهایی مانند بسته‌بندی مواد غذایی، نامناسب باشد.
