محققان دانشگاه کالیفرنیا کشف کرده‌اند که سلول های بنیادی سرطان لوزالمعده از پروتئینی استفاده می‌کنند که به طور عادی تومورها را سرکوب می کند، اما به جای آن، مقاومت‌شان در برابر درمان های استاندارد افزایش می یابد و رشد آن ها تقویت می کند.
به گزارش تکناک، سرطان لوزالمعده یکی از انواع بسیار کشنده سرطان است و پس از سرطان ریه و روده بزرگ، در ایالات متحده رتبه سوم را به خود اختصاص داده است. البته، این سرطان در مقایسه با دیگر سرطان ها، شیوع کمتری دارد اما به دلیل مقاومت سلول های بنیادی سرطان لوزالمعده در برابر درمان‌های معمول و هدفمند مانند شیمی درمانی و ایمونوتراپی، یکی از چالش‌های برانگیزترین سرطان ها برای درمان به شمار می رود. به همین دلیل، میزان بقای ۵ ساله برای افراد مبتلا به سرطان لوزالمعده تنها ۱۰٪ است.
یک تیم بین‌المللی از دانشمندان به سرپرستی محققان دانشکده پزشکی دانشگاه کالیفرنیا، مکانیسم جدیدی را کشف کرده‌اند که توسط آن مکانیسم، سلول‌های سرطانی لوزالمعده بیشترین مقاومت را در برابر درمان ها نشان می دهند. در مطالعه جدیدی که در مجله Nature Communications منتشر شده است، این تیم نشان می دهند که این سلول ها از نوعی پروتئین استفاده می کنند که معمولاً تومورها را سرکوب می کند، تا در عوض به سلول‌های سرطانی در اجتناب از درمان و رشد سریع تر کمک کنند.
تحقیقات قبلی نشان داده‌اند که مقاومت در برابر درمان سرطان لوزالمعده ، ناشی از پاسخ‌های متفاوت به یک سری عوامل مرسوم است که ناشی از ناهمگونی (تنوع) سلول‌های تومور و به ویژه ویژگی‌های سلول‌های بنیادی است و این مسئله مقاومت به درمان را تقویت می کند.
در مطالعه جدید، دکتر تنیشتا ریا و همکارانش به بررسی چگونگی تغییر اپی‌ژنومیک به جای تغییرات ژنومی (ویژه خود ژن‌ها) که ممکن است باعث ایجاد مقاومت شود، پرداختند.
یکی از محققان این مطالعه جدید گفت: سلول‌های بنیادی سرطان لوزالمعده، که سلول‌های سرطانی تهاجمی هستند و می‌توانند در برابر درمان مرسوم مقاومت و عود توموررا تحریک کنند، برای محافظت از خود و ارتقای بقا و رشد، به تنظیم اپی‌ژنتیکی متکی هستند. قصد ما شناسایی ابزارها و مکانیسم‌های اساسی مقاومت سلول های بنیادی به درمان و حتی چگونه دور زدن آن ها بود.
ریا و همکارانش در این مطالعه، SMARCD3، عضوی از خانواده پروتئین‌های SWI/SNF که کروماتین را تنظیم می‌کنند و مخلوطی از DNA و پروتئین‌هایی که کروموزوم‌ها را تشکیل می دهند و برای عملکرد سلول‌های بنیادی در رشد لازم هستند، را به صفر رساندند.
با بررسی زیر واحدهای SWI-SNF که اغلب به عنوان سرکوبگرهای تومور عمل می کنند، محققان متوجه شدند که SMARCD3 در سرطان و به ویژه سرطان لوزالمعده ، تقویت می شود. زمانی که محققان SMARCD3 را در سرطان لوزالمعده حذف کردند، از دست دادن این پروتئین باعث کاهش رشد تومورها و بهبود روند درمان، به ویژه در زمینه شیمی درمانی شد.
محققان گفتند: نکته مهم این بود که متوجه شدیم SMARCD3 ، متابولیسم لیپید و اسیدهای چرب را کنترل می کند و این دو عامل به مقاومت سرطان در برابر درمان کمک می کنند. داده های ما نشان می دهد که سلول‌های سرطانی لوزالمعده مقاوم به درمان، به SMARCD3 کمک می کنند. این امر SMARCD3 را به یک هدف جدید هیجان‌انگیز برای درمان‌های بالقوه تبدیل می کند.
