مهندسان MIT در تلاش برای دادن احساس انسانی به ربات‌ها، اکنون گیره واکنشی رباتیک ساخته‌اند که با ایجاد یک محرک یا واکنش غیر ارادی می تواند اجسام را بگیرد.
به گزارش تکناک، واکنش به محرک‌ها حین پرواز تا به امروز منحصر به موجودات زنده بوده است. در دنیای عدم قطعیت، سازگاری با تغییرات محیطی دلیل بزرگی است که چرا انسان ها به عنوان یک گونه بقا پیدا کرده اند.
کنترل واکنشی، سیستمی است که از پاسخ های خودکار مانند واکنش غیر ارادی حرکتی زانو برای تصمیم گیری استفاده می کند. این سیستم‌ها به جای شروع از ابتدا پس از یک تلاش ناموفق، ربات‌ها را قادر می‌سازد تا به صورت واکنشی یک شی را بغلتانند، لمس کنند یا بفشارند تا بهتر بتوانند آن شی را در دست بگیرند.
اندرو سالوتوس، دانشجوی تحصیلات تکمیلی دپارتمان مهندسی مکانیک MIT می گوید: در محیط هایی که مردم در آن زندگی و کار می کنند، همیشه عدم اطمینان وجود دارد. کسی می تواند چیز جدیدی را روی میز بگذارد یا چیزی را در اتاق استراحت جابجا کند یا یک ظرف اضافی به سینک اضافه کند. ما امیدواریم این گیره واکنشی رباتیک با واکنش غیر ارادی بتواند با این نوع عدم قطعیت سازگار شود و کار کند.
گیره واکنشی رباتیک چگونه کار میکند
گیره های واکنشی رباتیک مدرن معمولی به داده‌های بصری، که معمولاً از دوربین‌ها بدست می آید، متکی هستند. اینها می توانند باعث تاخیر در زمان واکنش ربات شوند، به خصوص زمانی که تلاش برای درک با شکست مواجه می شود و ربات در این مورد باید اطلاعات خود را از این دوربین ها جمع آوری کند، قبل از اینکه دوباره وارد کار شود.
تیم کیم با استفاده از محرک‌های سریع و پاسخگو که برای گیره واکنشی رباتیک طراحی شده‌اند، پلت‌فرم جدیدی ساختند که واکنش‌پذیرتر است. ربات چهارپای این گروه برای دویدن، جهش و سازگاری با زمین‌های مختلف طراحی شده است.
علاوه بر این پلت فرم، طراحی جدید دیگری از یک بازوی پرسرعت و دو انگشت سبک وزن و چند مفصلی تشکیل شده است. دوربینی که روی پایه بازوی گیره واکنشی رباتیک نصب شده است و حسگرهای سفارشی با پهنای باند بالا در نوک انگشتان، نیرو و مکان هر تماس همچنین مقدار نزدیکی اشیا به انگشت را فوراً و با فرکانس داده برداری بیش از 200 بار در ثانیه ثبت می‌کنند.
این تیم الگوریتمی را برنامه ریزی کرد که ربات را هدایت می کند تا به سرعت یک مانور گرفتن اشیا را در پاسخ به اندازه گیری های فوری در نوک انگشتان، بدون دخالت برنامه ریز در سطح بالاتر فعال کند. به جای وجود یک سطح بالاتر برای تصمیم گیری، وجود سطح تصمیم‌گیری پایین‌تر از واکنش ها مراقبت میکند و غریزه را شبیه‌سازی میکند.
کیم گیره واکنشی رباتیک را شبیه به واگذاری وظایف به بخش‌های سطح پایین‌تر در یک شرکت توصیف میکند تا اینکه مدیر عامل همه جزئیات را مدیریت کند.
نتایج آزمایش‌ها حاکی از این بود که طراحی جدید گرفتن اجسام را در بیش از 90 درصد موارد بدون نیاز به عقب‌نشینی و شروع دوباره انجام می دهد. در عین حال مساحت گرفتن موفق را در مقایسه با کنترل‌کننده‌های معمولی تا بیش از 55 درصد افزایش یافت.
این تیم تحقیقاتی طرح خود را در کنفرانس بین المللی رباتیک و اتوماسیون (ICRA) در ماه می ارائه خواهند داد.
