امکان کنترل خواص فیزیکی ماده با استفاده از نور فراهم شد

بر اساس مطالعه جدیدی که در نشریه Science منتشر شد، محققان تنها از نور و یک کاتالیزور برای کنترل خواص فیزیکی مانند سختی و خاصیت ارتجاعی در مولکول های هم نوع استفاده کردند.

بر اساس مطالعه جدیدی که در نشریه Science منتشر شد، برای اولین بار، محققان تنها از نور و یک کاتالیزور برای کنترل خواص فیزیکی مانند سختی و خاصیت ارتجاعی در مولکول های هم نوع استفاده کردند.

به گزارش تک ناک، این تیم با الهام از موجودات زنده مانند درختان و صدف‌ها، ماده‌ای منحصربه‌فرد ایجاد کردند که ده برابر لاستیک طبیعی بادوام است و ممکن است به ساخت وسایل الکترونیکی و روبات‌های انعطاف‌پذیرتر منجر شود.

توانایی کنترل خواص فیزیکی ماده با استفاده از نور به عنوان یک ماشه به طور بالقوه دگرگون کننده است.پروفسور زکریا پیج، یکی از نویسندگان این مطالعه، در یک بیانیه مطبوعاتی گفت: این اولین ماده از نوع خود است. توانایی کنترل کریستالیزاسیون، و در نتیجه خواص فیزیکی مواد، با استفاده از نور، به طور بالقوه برای وسایل الکترونیکی پوشیدنی یا محرک‌ها در رباتیک نرم، دگرگون‌کننده است.

برای مدت طولانی، دانشمندان برای ایجاد مواد مصنوعی که ویژگی‌های ساختارهای زنده مانند پوست و ماهیچه را تقلید می‌کنند، کار کرده‌اند. ساختارهای موجودات زنده به راحتی کیفیت هایی مانند قدرت و انعطاف پذیری را با هم ترکیب می کنند. با این حال، هنگام استفاده از ترکیبی از مواد مصنوعی متنوع برای شبیه‌سازی این ویژگی‌ها در آزمایشگاه، مواد اغلب شکست می‌خورند، یعنی در جایی که مواد مختلف به هم می‌رسند، تجزیه می‌شوند.

پیج می‌گوید: اغلب وقتی مواد را کنار هم قرار می‌دهند، به خصوص اگر خواص مکانیکی بسیار متفاوتی داشته باشند، می‌خواهند از هم جدا شوند. با این حال، با استفاده از نور برای تغییر میزان سختی یا کشسانی مواد، پیج و همکارانش می‌توانند ساختار ماده‌ای که شبیه پلاستیک است را تنظیم و اصلاح کنند.

در این استراتژی متفاوت، شیمیدانان با یک مونومر شروع کردند. به بیان ساده، این مولکول واحد با اتصال به مولکول‌های دیگر یکسان، ساختارهای بزرگ‌تری به نام پلیمر را تشکیل می‌دهد.

پس از آزمایش ده ها کاتالیزور، آن ها یکی را کشف کردند که پلیمری «نیمه بلوری» تولید می کرد که در ترکیب با مونومر و قرار گرفتن در معرض نور مرئی، شبیه پلیمرهای موجود در لاستیک مصنوعی بود و در جایی که نور به آن برخورد کرده بود، ماده سخت تری ایجاد شد، در حالی که بخش های بدون نور ویژگی های انعطاف پذیر و نرم خود را حفظ کردند.

این ماده قوی‌تر بود و می‌توانست بیشتر از سایر مواد مخلوط کشیده شود، زیرا از یک ماده واحد با خواص متمایز تشکیل شده بود.روش جدید سریع، مقرون به صرفه، انرژی کارآمد و سازگار با محیط زیست است.

مونومر و کاتالیزور به راحتی به صورت تجاری در دسترس هستند و واکنش در دمای محیط رخ می دهد. علاوه بر این، منبع نور آزمایش LED آبی بود که ارزان است.

محققان ادعا می‌کنند که این واکنش حداقل زباله‌های خطرناک را تولید می‌کند و کمتر از یک ساعت طول می‌کشد و این روش را سریع، مقرون‌به‌صرفه، کارآمد و سازگار با محیط‌ زیست می‌کند.

به گفته تیم تحقیقاتی، این ماده ممکن است به عنوان پایه ای انعطاف پذیر برای ایمن سازی قطعات الکترونیکی در دستگاه های پزشکی یا پوشیدنی ها استفاده شود. در رباتیک، مواد قوی و الاستیک برای بهبود حرکت و دوام ارجحیت دارند، بنابراین پتانسیل استفاده از مواد جدید در این صنعت نیز وجود دارد.

برای تأیید بیشتر کاربرد این ماده، محققان در مرحله بعدی سعی خواهند کرد تا اشیاء بیشتری با استفاده از این ماده ایجاد کنند.

آدریان ریلسکی، نویسنده ارشد این مطالعه و دانشجوی دکترا در دانشگاه UT Austin، اظهار داشت: ما مشتاقانه منتظریم تا روش های به کارگیری این شیمی را برای ساخت اجسام سه بعدی حاوی اجزای سخت و نرم بررسی کنیم.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

اخبار جدید تک‌ناک را از دست ندهید.