اخیرا دانشمندان کشف کردند که برخی از مشکلات مربوط به سیستم گوارش ممکن است به عنوان شاخص های اولیه بیماری پارکینسون عمل کنند.
به گزارش تکناک، تحقیقاتی که اخیراً در مجله Gut منتشر شده است نشان می‌دهد که یک سری مشکلات گوارشی مانند یبوست، مشکل در بلع و سندرم روده تحریک‌پذیر (IBS) می‌توانند نشانه‌های اولیه بیماری پارکینسون باشند.
تصور می شود که این علائم گوارشی قبل از ایجاد بیماری های عروق مغزی، مانند سکته مغزی یا آنوریسم مغزی یا بیماری آلزایمر رخ می دهد و به گفته محققان ممکن است مشکلات روده ای قبل از ایجاد بیماری پارکینسون رخ دهند.
برای آزمایش این فرضیه، محققان از داده‌های یک شبکه پرونده پزشکی سراسری ایالات متحده (TriNetX) استفاده کردند تا 24624 نفر را که با بیماری پارکینسون با علت ناشناخته تشخیص داده شده بودند، با افرادی که به سایر بیماری‌های عصبی تشخیص داده شده بودند، مقایسه کنند.
افراد مبتلا به بیماری پارکینسون با افراد در گروه های دیگر از نظر سن، جنسیت، نژاد و قومیت و طول مدت تشخیص، تطبیق داده شدند تا فراوانی بیماری های روده ای که در پرونده سلامت الکترونیکی آنها به مدت 6 سال قبل از تشخیص بیماری پارکینسون آنها گنجانده شده است، مقایسه شود.
سپس محققان همان فرضیه را آزمایش کردند، اما به روشی متفاوت. همه بزرگسالان را که به هر یک از 18 بیماری روده تشخیص داده شده بودند به گروه‌های جداگانه تقسیم کردند؛ یک نفر برای هر بیماری.
افراد در این گروه‌ها با افراد بدون بیماری خاص روده مطابقت داده شدند و از طریق سوابق پزشکی آنها به مدت 5 سال تحت نظر قرار گرفتند تا ببینند چه تعداد از آنها به بیماری پارکینسون یا سایر اختلالات عصبی مبتلا شده‌اند.
هر دو تجزیه و تحلیل نشان داد که 4 بیماری روده با خطر بالاتر تشخیص بیماری پارکینسون مرتبط است.
به طور خاص، گاستروپارزی (تاخیر در تخلیه معده)، دیسفاژی (مشکل در بلع) و یبوست همگی با خطر بیش از دو برابری بیماری پارکینسون در 5 سال قبل از تشخیص مرتبط بودند، در حالی که IBS بدون اسهال با 17 درصد خطر بیشتر همراه بود.
به گفته محققان، به نظر می رسید که برداشتن آپاندیس در این مورد عملکردی محافظتی داشته باشد و سؤالاتی را در مورد نقش آن در فرآیندهای بیماری منجر به بیماری پارکینسون ایجاد کند.
التهابی روده و واگوتومی (برداشتن تمام یا بخشی از عصب واگ برای درمان زخم معده) با افزایش خطر ابتلا به پارکینسون مرتبط نبودند.
برخی دیگر از مشکلات روده، از جمله سوء هاضمه عملکردی (احساس سوزش یا پری معده بدون علت واضح) IBS همراه با اسهال و همچنین اسهال و بی اختیاری مدفوع نیز در بین افرادی که به بیماری پارکینسون مبتلا شده بودند، شایع تر بود.
با این حال، این شرایط قبل از شروع بیماری آلزایمر یا بیماری عروق مغزی نیز شیوع بیشتری داشتند.
مطالعه انجام شده یک مطالعه مشاهده‌ای بود و به این ترتیب نمی‌تواند علت را چیزی را مشخص کند. ضمنا محققان چندین محدودیت را برای یافته‌های خود نشان می دهند، از جمله اینکه دوره نظارت نسبتاً کوتاه بوده و اطلاعات تشخیصی ثبت‌شده در پرونده الکترونیک سلامت ممکن است ناقص بوده باشد.
با این وجود، آنها نتیجه گرفتند: این مطالعه اولین مطالعه‌ای است که شواهد قابل‌توجهی را نشان می‌دهد که تشخیص بالینی برخی مشکلات مربوط به روده مانند یبوست، دیسفاژی، گاستروپارزی و سندرم روده تحریک‌پذیر بدون اسهال می‌تواند به طور خاص توسعه بیماری پارکینسون را پیش‌بینی کند.
آنها می‌افزایند: این یافته‌ها تشخیص مطمئن سندرم‌های معده‌روده‌ای را در بیمارانی که در معرض خطر بیشتری برای بیماری پارکینسون هستند، توصیه می‌کند و نیاز به بررسی بیشتر سوابق معده‌روده‌ای در بیماری آلزایمر و بیماری‌های عروق مغزی را نشان می دهد.
