اخترشناسان ادعا می کنند که قدیمی ترین فسیل کهکشان رادیویی کشف شده را یافته اند که در یک خوشه پنهان شده است.
به گزارش تک ناک، بر اساس گزارشی که ScienceAlert در روز شنبه منتشر کرد، درخشان‌ترین کهکشان در این خوشه در نتیجه فعالیت سیاهچاله‌های بسیار پرجرم فوران کرد و حباب‌های عظیمی از نور رادیویی را به فضا دمید.
تیم اخترشناسان به رهبری سوراجیت پل و ساویتریبای فوله از دانشگاه پونا در هند ادعا کردند: این حباب‌های تازه کشف‌شده معروف به لوب‌های رادیویی یا کهکشان رادیویی قدیمی‌ترین نوع فسیل کهکشان رادیویی هستند که تا به حال دیده‌ایم.
تیم دوم اخترشناسان به رهبری گوپال کریشنا از دانشگاه بمبئی نیز یک جفت لوب جوان‌تر را کشف کردند که به یک کهکشان مادر مرتبط هستند.
این جرم ترکیبی نمونه نادری از یک جفت لوب دوگانه است که نشان می دهد سیاهچاله عظیم کهکشان به طور اپیزودیک فوران کرده است.
فعالیت اپیزودیک سیاهچاله ها و لوب های رادیویی
لوب های رادیویی را می توان در سراسر جهان یافت. راه شیری لوب های رادیویی نیز دارد. آنها زمانی ایجاد می شوند که یک سیاهچاله بسیار پرجرم وارد فاز فعال شده و شروع به مکیدن مواد از فضای اطراف می کند.
لوب‌های رادیویی می‌توانند بر محیط بین کهکشانی، یعنی گاز ضعیف بین کهکشان‌ها تأثیر بگذارند، زیرا می‌توانند میلیون‌ها سال نوری گسترش یابند.درک این فعالیت مکرر و اپیزودیک سیاهچاله های کلان پرجرم که آن را ایجاد می کنند را می توان با مطالعه این ساختارها بهبود بخشید.
در حالی که اکثر مواد درون سیاهچاله می‌افتند، مقداری از آن در امتداد خطوط میدان مغناطیسی خارجی سیاهچاله تا قطب‌های آن ما مانند دو جت با سرعت شتاب می گیرند و به فضا پرتاب می‌شود.
این جت ها از فضای میان ستاره ای عبور می کنند و به لوب هایی تبدیل می شوند که با آن تعامل دارند. لوب ها به عنوان یک سنکروترون عمل می کنند و الکترون ها را شتاب می دهند و امواج رادیویی ساطع می کنند.
مسئله این است که آنها به سرعتی ناپدید می شوند که ما توان شناسایی آنها را نداریم . یافتن نمونه های قدیمی تر از 200 میلیون سال به خاطر سرعت زیاد از زاویه دید ما امکان پذیر نیست . محققان خاطرنشان کردند: چنین اثراتی می توانند اطلاعات ارزشمندی در مورد شرایط شکل گیری آنها ثبت کند.
لوب های 260 میلیون ساله
به گفته پل و همکارانش، محیط گرم و آرام یک خوشه کهکشانی کم جرم و آرام، محیطی است که احتمالا شانس بقای آنها را افزایش می دهد.
آنها با استفاده از تلسکوپ رادیویی غول پیکر متروویو در هند به دنبال چنین محیطی در خوشه های کهکشانی گشت اند و یکی را در آبل 980 یافتند که حدود 2 میلیارد سال نوری از ما فاصله دارد.
آنها ساختارهای رادیویی ضعیفی را در آنجا کشف کردند، لوب هایی که می توانستند تا حدود 260 میلیون سال عمر کنند و 1.2 میلیون سال نوری وسعت داشته باشند.
کریشنا و همکارانش در مقاله دوم آن را به عنوان درخشان ترین کهکشان در خوشه ردیابی کردند. این کهکشان اکنون در مرکز آبل 980 قرار دارد با این حال، کریشنا و تیمش نشان دادند که همیشه آنجا نبوده است.
تا به امروز، اخترشناسان تنها چند ده نمونه از کهکشان‌هایی را کشف کرده‌اند که توسط دو جفت لوب رادیویی به هم متصل شده‌اند، که به نام کهکشان‌های رادیویی دوگانه شناخته می‌شوند.
کریشنا و همکارانش این کهکشان‌ها را کهکشان‌های رادیویی مضاعف جدا شده نامیده‌اند زیرا کهکشان مادر از آبل 980 مهاجرت کرده و لوب‌ها را از هم جدا کرده است.
همچنین از کهکشان های رادیویی دوگانه کمیاب تر است. به گفته محققان، تنها دو نامزد دیگر گزارش شده است، که این امر را به قابل قبول ترین نمونه تاکنون تبدیل کرده است.
مشاهدات رادیویی حساس‌تر در آینده ممکن است نمونه‌های بهتری را نمایان کند و ماهیت تکرارشونده ابرانفجارهای پرجرم سیاهچاله را مشخص کند.
این دو مقاله در حال حاضر توسط Astronomy & Astrophysics و انتشارات انجمن نجوم استرالیا در حال بررسی هستند. آنها اینجا و انجا در دسترس هستند.
