طبق گزارش Science Alert، دانشمندان دانشگاه ورشو در لهستان و دانشگاه ملی سنگاپور با نظریه جدیدی به نام «گسترش نسبیت خاص» محدودیت‌های نظریه نسبیت را بهبود می بخشند.
به گزارش تکناک، نظریه جدید گسترش نسبیت خاص سه بعد زمانی را با یک بعد فضایی منفرد (1+3 فضا-زمان) ترکیب می‌کند و یک سناریوی جایگزین و بسیار پیچیده برای سه بعد فضایی و یک بعد زمانی که همه می‌شناسیم ارائه می‌کند.
مطالعه جدید دانشمندان نشان می دهد که اشیاء ممکن است بتوانند سریعتر از سرعت نور حرکت کنند بدون اینکه قوانین فعلی فیزیک ما را کاملاً در هم بشکنند.
نسبیت خاص بسط یافته
مطالعه جدید که در ژورنال Classical and Quantum Gravity منتشر شده است، بر اساس کار قبلی برخی از محققان بر روی پروژه نظری مشاهده گران ماورای نور انجام شده است.
آنها در کار جدید خود اظهار داشتند که چشم اندازهای ماورای نوری می تواند به پیوند مکانیک کوانتومی با نظریه نسبیت خاص اینشتین برای یک نظریه یکپارچه گرانش کوانتومی کمک کند.
آندره دراگان، فیزیکدان از دانشگاه ورشو در لهستان توضیح داد: هیچ دلیل اساسی وجود ندارد که چرا ناظرانی که در ارتباط با سیستم‌های فیزیکی توصیف‌شده با سرعت‌های بیشتر از سرعت نور حرکت می‌کنند، نباید در معرض آن قرار گیرند.
مدل جدید تیم تحقیقاتی، اجسام ماورای نور را شبیه به ذره‌ای توصیف می‌کند که مانند حباب در فضا منبسط می‌شود و به آن اجازه می‌دهد چندین جدول زمانی مختلف را در این فرآیند تجربه کند.
گزارش Science Alert توضیح می‌دهد: با این‌حال، سرعت نور در خلاء حتی برای نظرانی که سریعتر از آن حرکت می‌کنند ثابت می‌ماند، که یکی از اصول بنیادی انیشتین را حفظ می‌کند. این اصل پیش از این به عنوان یک پیش فرض در رابطه با ناظرانی که کمتر از نور حرکت می کنند (مثل همه ما) صدق می کرد.
مهمتر از همه، دانشمندان استدلال می کنند که اجسام ماورای نور نیاز به توصیف در چارچوب نظریه میدان دارند، به این معنی که نسبیت خاص گسترده آنها باید از نظر منطقی با مدل های گذشته سازگار باشد.
دراگان گفت: این تعریف جدید فرضیه انیشتین در مورد ثبات سرعت نور در خلاء را حتی برای ناظران ابرنوری حفظ می‌کند. بنابراین، نسبیت خاص گسترده ما ایده ای عجیب و غریب به نظر نمی رسد.
شاهکاری شایسته جایزه نوبل
هدف محققان انجام کارهای بیشتر برای درک بهتر مفاهیم مدل فضا-زمان 1+3 است. با این حال، تجزیه و تحلیل اولیه آنها نشان می دهد که ذرات کیهان همه می توانند تحت قوانین نسبیت خاص گسترده دارای خواص باورنکردنی باشند.
کریستوف تورزینسکی، فیزیکدان از دانشگاه ورشو، توضیح داد: کشف آزمایشی صرف یک ذره بنیادی جدید، شاهکاری شایسته جایزه نوبل است و در یک تیم تحقیقاتی بزرگ با استفاده از آخرین تکنیک‌های آزمایشی امکان‌پذیر است.
با این حال، ما امیدواریم که نتایج خود را برای درک بهتر پدیده تقارن و شکست خود به خودی مرتبط با جرم ذره هیگز و سایر ذرات در مدل استاندارد، به ویژه در کیهان اولیه، به کار ببریم.
