انسانها یک قدم به صحبت با حیوانات نزدیکتر شدهاند، زیرا فناوریهای جدید به روباتهای مجهز به هوش مصنوعی اجازه میدهند با گونههای مختلف صحبت کنند.
به گزارش تکناک، رباتها اکنون میتوانند با حیوانات صحبت کنند و ممکن است ما هم بتوانیم در آینده صحبت کنیم.
کارن باکر، استاد دانشگاه بریتیش کلمبیا، اخیراً فاش کرد که از این فناوری برای برقراری ارتباط با زنبورهای عسل، دلفینها و فیلها استفاده میشود و هشداری در مورد توسعه ارائه کرد.
اکنون، این یک سوال اخلاقی بسیار جدی ایجاد می کند، زیرا توانایی صحبت کردن با گونه های دیگر جذاب به نظر می رسد، اما می توان از آن برای ایجاد یک احساس عمیق تر از خویشاوندی یا احساس سلطه و توانایی دستکاری کردن برای اهلی کردن گونه های وحشی استفاده کرد. باکر در مصاحبه ای که با Vox منتشر شد گفت که ما هرگز به عنوان انسان قادر به کنترل آن نبودیم.
او به استفاده از هوش مصنوعی برای برقراری ارتباط با زنبورهای عسل در آلمان اشاره کرد.
باکر گفت: یک تیم تحقیقاتی در آلمان سیگنالهای زنبور عسل را در روباتی رمزگذاری کردند که آنها را به کندو فرستادند.
این ربات میتواند از ارتباطات رقص تکان زنبور عسل استفاده کند تا به زنبورهای عسل بگوید که حرکت خود را متوقف کنند، و میتواند به آن زنبورهای عسل بگوید که برای یافتن منبع شهد خاصی به کجا پرواز کنند.
مرحله بعدی این تحقیق کاشت این ربات ها در کندوهای زنبور عسل است تا کندوها از بدو تولد این روبات ها را به عنوان اعضای جامعه خود بپذیرند.
در آن نقطه، باکر تأکید کرد که انسان ها «درجه ای بی سابقه از کنترل» بر روی آن کندوها خواهند داشت و اساساً آنها را «اهلی و قابل کنترل می کنند».
«این امکان استفاده استثمارگرانه از حیوانات را ایجاد می کند و سابقه طولانی در استفاده نظامی از حیوانات وجود دارد، بنابراین این مسیری است که به نظر من زنگ خطرهای زیادی را به صدا در می آورد.
برای باکر، که در کتاب خود به نام «آواهای زندگی: چگونه فناوری دیجیتال ما را به دنیای حیوانات و گیاهان نزدیکتر میکند» درباره فناوری اخیر بحث میکند، این نگرانیها نباید دانشمندان را از پیگیری ارتباط با حیوانات باز دارد.
او گفت: اما امید این است که با وجود این اصول اخلاقی، در آینده، ما و شما و مردم عادی توانایی بسیار بیشتری برای هماهنگ کردن صداهای طبیعت و درک آنچه می شنویم داشته باشیم. من فکر میکنم کاری که انجام میدهد ایجاد یک حس واقعی از هیبت و شگفتی و همچنین احساس خویشاوندی عمیق است. آنجا بود که من امیدوار بودم که این فناوریها را به کار ببریم.
در مصاحبه با وکس، باکر خاطرنشان کرد که استفاده از هوش مصنوعی در صحبت با حیوانات با آنچه که انسان در گذشته تلاش کرده است بسیار متفاوت است.
برای مثال، او به آموزش زبان انسان یا زبان اشاره به نخستیها اشاره کرد و این را «دیدگاه بسیار انسان محور» خواند.
اکنون تحقیقات و فناوری بر رفتارها و الگوهای گونه های مختلف متمرکز شده است.
باکر توضیح داد که این فرآیند با ضبط صداهایی که حیوانات و گیاهان برای تشخیص الگوها تولید میکنند و آنها را با رفتارها مرتبط میسازند، شروع میشود تا مشخص شود که آیا اطلاعات پیچیدهای توسط صداها منتقل میشود یا خیر.
او به این نشریه گفت: آنچه [این محققان] انجام میدهند تلاش برای آموزش زبان انسانی به آن گونهها نیست، بلکه اساساً فرهنگ لغتهای سیگنالهای تولیدی این موجودات را جمعآوری میکنند و سپس تلاش میکنند تا معنای آن سیگنالها را در آن گونهها بفهمند.
حتی بیشتر از آن، فیل ها همچنین می توانند بین انسان های غیرتهدید کننده برای آنها و انسان های تهدید کننده تمایز قائل شوند.
باکر میگوید: خندهدار است، انسانها بهعنوان یک گونه برتر تمایل دارند باور کنند که چیزی که ما نمیتوانیم مشاهده کنیم وجود ندارد.
بنابراین بسیاری از این صداها به معنای واقعی کلمه درست جلوی گوش ما بود. اما به دلیل تمایل، به ویژه در علوم غربی، به امتیاز دادن به بینایی بر صدا، ما به سادگی به آنها گوش نداده بودیم.
تاکنون، باکر گفت که این تحقیقات نشان داده است که فیل ها سیگنال های متفاوتی برای زنبورهای عسل ( که آن را یک تهدید می داند ) و انسان ها دارند.