ما فناوری استفاده از اسپرم و احتمالاً تخمک افراد مرده را برای ساختن جنین و در نهایت نوزادان در اختیار داریم و میلیون‌ها تخمک و جنین و حتی تعداد بیشماری اسپرم در انبار آماده استفاده هستند.
به گزارش تکناک، اما سوال و مناقشه بزرگ اینجا است که وقتی فردی که آن سلول ها را فراهم کرده می میرد ، چه کسی باید تصمیم بگیرد که با آنها چه کارکند؟
پیتر ژو تنها 19 سال داشت که بر اثر یک حادثه اسکی در وست پوینت نیویورک درگذشت. کارت اهدای اعضای او به وضوح نشان می داد که او می خواست اعضای بدن خود را اهدا کند. اما والدینش می خواستند اسپرم او را نیز نگه داری کنند.
به گزارش تکناک، والدین او به دادگاه گفتند که می‌خواهند امکان استفاده از اسپرم را برای داشتن فرزندانی که از نظر ژنتیکی با پیتر مرتبط هستند حفظ کنند. دادگاه خواسته های آنها را تأیید کرد و اسپرم پیتر از جسم او بازیابی شد و در یک بانک اسپرم محلی ذخیره شد.
این سوالی بود که در یک رویداد آنلاین توسط یک موسسه خیریه بریتانیایی برای افراد مبتلا به ناباروری و بیماری های ژنتیکی مطرح شد. این پنل شامل یک پزشک و دو وکیل بود که به سوالات پیچیده زیادی پرداختند، اما پاسخ های مشخص کمی ارائه کردند.
در تئوری، تصمیم باید توسط شخصی که تخمک، اسپرم یا جنین را تهیه کرده است، گرفته شود. در برخی موارد، خواسته های فرد ممکن است کاملاً واضح باشد. کسی که ممکن است با شریک زندگی خود در تلاش برای بچه دار شدن باشد، ممکن است سلول های جنسی یا جنین خود را ذخیره کند و فرمی را امضا کند که بیان می کند برای مثال، در صورت مرگ همسرش برای استفاده از این سلول ها خوشحال است.
اما در موارد دیگر، کمتر واضح است. شرکا و اعضای خانواده که می‌خواهند از سلول‌ها استفاده کنند، ممکن است مجبور شوند مدارکی را جمع‌آوری کنند تا دادگاه را متقاعد کنند که فرد متوفی واقعاً می‌خواست بچه‌دار شود. و نه تنها این، بلکه آنها می خواستند به تولید نسل خانوادگی خود ادامه دهند بدون اینکه لزوماً خودشان پدر و مادر شوند.
سلول‌های جنسی و جنین‌ها دارایی نیستند، آنها تحت قانون مالکیت قرار نمی‌گیرند و نمی‌توانند توسط اعضای خانواده به ارث برسند. اما درجاتی از مالکیت قانونی برای افرادی که سلول ها را فراهم کرده اند وجود دارد. با این حال، رابرت گیلمور، متخصص حقوق خانواده مستقر در اسکاتلند، در این رویداد گفت که تعریف این مالکیت پیچیده است. او گفت: قانون در این زمینه سرم را به درد می‌آورد.
این قانون نیز بسته به جایی که شما هستید متفاوت است. تولید مثل پس از مرگ در برخی از کشورها مجاز نیست و در بسیاری از کشورهای دیگر قانون در مورد آن تصمیمی نگرفته است. در ایالات متحده، قوانین بسته به ایالت متفاوت است. طبق گفته انجمن پزشکی باروری آمریکا (ASRM) برخی از ایالت ها به طور قانونی کودکی را که پس از مرگ یک فرد متولد شده است، به عنوان فرزند آن شخص به رسمیت نمی شناسند. گوندولین کوین، یک متخصص اخلاق زیستی در دانشگاه نیویورک، به من می گوید: ما هیچ قانون یا سیاست ملی نداریم.
در این میان، جوامعی مانند ASRM راهنمایی هایی را برای کلینیک ها تنظیم کرده اند. اما این نیز می تواند در بین مناطق کمی متفاوت باشد. برای مثال، راهنمایی انجمن اروپایی تولید مثل انسان و جنین شناسی توصیه می کند که والدین و سایر بستگان نباید قادر به درخواست سلول های جنسی یا جنین های فردی باشند که فوت کرده است. این در مورد والدین پیتر ژو نیز صدق می کند. نگرانی این است که این بستگان ممکن است به یک “فرزند یادبود” یا به عنوان “جایگزین نمادین متوفی” امیدوار باشند.
افرادی که می‌خواهند از تخمک‌ها، اسپرم‌ها یا جنین‌های شریک مرده یا اعضای خانواده استفاده کنند، اغلب به‌عنوان انسان های خودخواه شناخته می‌شوند، اما طبق تجربه جیمز لافورد دیویس، الزاما اینطور نیست. لافورد دیویس، یک وکیل مستقر در بریتانیا و متخصص در فن آوری های تولید مثل و ژنتیک، در چندین مورد مشابه شرکت داشته است. او گفت: همه این موارد شامل افراد فوق‌العاده شجاعی است که با فاجعه‌ای مواجه شده‌اند. او افزود که همه این افراد می خواستند به آرزوهای کسانی که مرده بودند عمل کنند.
تولید مثل پس از مرگ بدون شک منطقه ای مبهم است، اما یک موضوعی که اکثر افراد با آن موافق هستند این است که هر مورد منحصر به فرد است و باید به صورت جداگانه بررسی شود. شلی سیمانا، یک متخصص اخلاق زیستی و محقق حقوقی در دانشگاه استنفورد در کالیفرنیا، می‌گوید: عمومیت دادن به آن سخت است.
سیمانا می‌خواهد افراد بیشتری در مورد امکان استفاده از تخمک، اسپرم و جنین خود پس از مرگ فکر کنند. او می‌گوید، همانطور که تشویق می‌شویم اهدای عضو را در نظر بگیریم، همه ما باید به صورت مکتوب درآوریم که آیا از بازیابی و استفاده از سلول‌های جنسی خود خوشحال می‌شویم یا خیر؟ او می‌گوید: در حالت ایده‌آل، ما از مردم می‌خواهیم که یک وصیتنامه بیولوژیکی بنویسند.
کوین موافق است. او می گوید: ما اغلب به مردم می گوییم که روز شکرگزاری و زمانی که با خانواده خود نشسته اید زمان خوبی برای بیان خواسته هایتان است. این گفت‌وگوها بسیار سخت هستند زیرا صحبت درباره مرگ برای بسیاری از مردم راحت نیست، اما بهتر است روزی خواسته‌های خود را اعلام کنید.
