اساس عصبی هوس ها به خوبی درک نشده است،اما یک مطالعه جدید الگوی مغزی پایدار یا نشانگر عصبی را برای میل به مواد مخدر و غذا شناسایی کرده است.
به گزارش تکناک ،بیانیه مطبوعاتی دانشگاه ییل نشان می‌دهد که این کشف می‌تواند با توسعه درمان‌های جدید حل ریشه ای این مشکل کمک می‌کنند و گامی حیاتی در جهت بهبود شرایط زندگی افرادی است که از اعتیاد رنج می‌برند.
دانشمندان ییل، دارتموث و مرکز ملی تحقیقات علمی فرانسه (CNRS) این نشانگر عصبی را شناسایی کردند و یافته‌های خود را در مقاله‌ای در مجله Nature Neuroscience بیان کردند.
این کشف می تواند به درک بهتر میل شدید به مصرف مواد،توسعه درمان های جدید و همچنین بهبود روش های تشخیص اختلالات مصرف مواد کمک کند. امروزه پزشکان بسیاری از بیماری ها را با شناسایی نشانگرهای بیولوژیکی در بیمار تشخیص می دهند،برای مثال دیابت با آزمایش یک نشانگر خونی به نام A1C تشخیص داده می شود.
هدی کوبر، دانشیار روانپزشکی در دانشکده پزشکی ییل و نویسنده این مطالعه توضیح داد: یکی از مزایای داشتن یک شاخص بیولوژیکی پایدار برای تشخیص بیماری این است که می توانید هر شخص را بصورت فردی آزمایش کنید و بگویید که آن بیماری را دارد یا ندارد. اما ما این نشانگر عصبی را برای آسیب شناسی روانی و مطمئناً برای اعتیاد نداریم.
کوبر و همکارانش تصمیم گرفتند تا تعیین کنند که آیا می توانند یک نشانگر مشابه برای میل به خوردن پیدا کنند یا خیر. آنها تصمیم گرفتند از یک الگوریتم یادگیری ماشینی برای تجزیه و تحلیل فعالیت مغز استفاده کنند. . به‌طور دقیق، آنها این فرضیه را آزمایش کردند که افرادی که چیزی را هوس می‌کنند ممکن است الگویی از فعالیت مغز مشترک داشته باشند.بنابراین، اگر چنین باشد، یک الگوریتم یادگیری ماشینی می‌تواند آن الگو را شناسایی کرده و از آن برای پیش‌بینی سطوح میل شدید به مصرف مواد در افراد بر اساس تصاویر مغزی استفاده کند.
نورومارکر می تواند درمان اختلال مصرف مواد را تقویت کند
در نهایت، محققان گفتند که آنها الگویی از فعالیت مغز را شناسایی کرده‌اند که می‌تواند برای پیش‌بینی شدت میل به مواد مخدر و غذا فقط با استفاده از تصاویر fMRI استفاده شود.
الگوی تازه مشاهده شده که «امضای هوس عصبی زیست‌شناختی (NCS)» نامیده می‌شود،با فعالیت در نواحی مغزی است که قبلاً با اعتیاد مرتبط بوده‌اند،عمل می کند.
آنها این کار را با استفاده از داده‌های تصویربرداری تشدید مغناطیسی عملکردی (fMRI) و ارزیابی‌های گزارش شده از هوس‌های 99 داوطلب انجام دادند که برخی از آنها مصرف کننده مواد مخدر بودند و برخی دیگر نه.محققان در حالی که داوطلبان تصاویری از داروها و غذاها را مشاهده می کردند،داده های مغزی را جمع آوری کردند.همچنین افراد حاضر در آزمایش میزان هوس شدید اقلامی که می دیدند را ارزیابی کردند.
به گفته دانشمندان، الگوی جدید برای بسیاری از مواد مختلف کار می کند.کوبر توضیح داد که این واقعا یک نشانگر زیستی برای اشتها و اعتیاد است.یک چیز مشترک در همه اختلالات مصرف مواد وجود دارد که در یک لحظه هنگام داشتن میل شدید نیز نشان داده می شود.
علاوه بر این، کوبر خاطرنشان کرد که این نشانگر درکی واقعاً دقیق از نحوه تعامل این مناطق و پیش‌بینی تجربه ذهنی میل شدید به خوردن را به ما می‌دهد.
با این حال، اگرچه NCS نوید زیادی برای ایجاد درمان‌های پزشکی و روش‌های تشخیصی جدید نشان می‌دهد، کوبر پذیرفت که این نشانگر هنوز برای استفاده بالینی آماده نیست و نیاز به اعتبارسنجی بیشتری دارد. او گفت که گام بعدی درک شبکه‌ای از مناطق مغزی مرتبط با NCS است تا مشخص شود آیا این الگو می‌تواند پیش‌بینی کند که افراد چگونه به درمان‌های اختلالات مصرف مواد پاسخ می‌دهند یا خیر.
در نهایت کوبر گفت:ما امیدواریم که مغز، و به طور خاص NCS به عنوان یک شاخص بیولوژیکی پایدار،به ما این امکان را بدهد که نه تنها تشخیص دهیم چه کسی دارای اختلال مصرف مواد است و تفاوت نتایج افراد را درک کنیم، بلکه بفهمیم چه کسی به درمان‌های خاص پاسخ می دهد.
دانش آموخته مترجمی زبان انگلیسی، مترجم و نویسنده حوزه سلامت و پزشکی
