یک مهندس نرم‌افزار سوئدی به نام لینوس آکسون از آکاردئون قابل نواختن خود به نام The Commodordion رونمایی کرد .
به گزارش تکناک، او از دو کامپیوتر قدیمی کومودور 64 که با یک آکاردئون ساخته شده از فلاپی دیسک‌های چسبانده شده به هم تشکیل شده بودند برای ساخت این ابزار موسیقی استفاده کرد.
دمویی از این رویداد در یک ویدیوی 11 دقیقه‌ای یوتیوب منتشر شد که در آن آکسون آهنگ رگتایم را می نوازد و جزئیات ساخت این ساز را شرح میدهد.
اکسون می گوید یک نوازنده حرفه ای می تواند Commodordion را مانند یک آکاردئون واقعی بنوازد. او یک ملودی را با دست راستش روی یک صفحه کلید C64 می نوازد و آکورد یک ریتم و حلقه باس را با استفاده از دست چپش روی صفحه کلید دیگر (که می تواند با فشردن سوئیچ از قبل ضبط کند) کنترل می کند.
همانطور که اکسون در پستی در وب‌سایت خود بیان میکند، مقدار زیادی مهندسی نرم‌افزار سفارشی و هکر سخت‌افزاری برای امکان‌پذیر کردن ساخت Commodordion انجام شده است. این برگرفته از پروژه‌های قبلی است (که به گفته او عمداً به این پروژه منجر شده‌اند)، مانند Sixtyforgan (یک کومودور 64 با ریورب فنری و طرح‌بندی کلید آکاردئونی رنگی) و Qwertuoso، برنامه‌ای که امکان پخش زنده SID معروف تراشه صدا C64 را فراهم میکند.
Commodordion چگونه کار می کند؟
اکسون یک منبع تغذیه سفارشی را سیم کشی کرد و وقتی دستگاه را روشن می کند، هر دو ماشین کومودور 64 بوت می شوند (بدون نیاز به نمایشگر). سپس، او نرم‌افزار موسیقی سفارشی را که از یک برد شبیه ساز Commodore Datasette درهر دستگاه نوشته بود بارگذاری میکند.
یک برد مدار میکسر سفارشی سیگنال های صوتی را از دو واحد جمع می کند و ورودی از دم را اندازه می گیرد تا سطح صدای خروجی صدا را کنترل کند. بخش آکاردئون دستگاه، متشکل از تعداد زیادی فلاپی دیسک 5.25 اینچی بریده شده و چسبانده شده است که هنگام فشرده شدن، هوا را از طریق یک سوراخ منتشر می کند.
میکروفونی که درست بیرون این سوراخ نصب شده است، صدایی را که می شنود به یک پاکت صوتی تبدیل می کند که خروجی صدا را تغییر میدهد تا با هم منطبق شوند. خود Commodordion بلندگو ندارد اما در عوض صدای الکترونیکی خود را از طریق یک جک خارج میکند.
در صدا و موسیقی، یک پاکت صوتی توضیح می دهد که چگونه یک صدا در طول زمان تغییر می کند. ممکن است به عناصری مانند دامنه (حجم)، فرکانس (با استفاده از فیلترها) یا گام مربوط باشد. برای مثال، هنگامی که یک کلید پیانو زده می‌شود و نگه داشته می‌شود، یک صدای اولیه تقریباً فوری ایجاد میکند که به تدریج حجم آن به صفر کاهش می‌یابد.
اکسون می نویسد که Commodordion یک نقص بزرگ دارد وآن ارگونومی آن است. هنگام نواختن، یونیت به دلیل قرار گرفتن کلیدها در سمت چپ ساز و این واقعیت که بازوی چپ او نیز باید وزن دستگاه را تحمل کند، به مچ دست چپ، بازو و شانه او فشار وارد می کند. او می نویسد: این بیشتر پتانسیل Commodordion به عنوان یک ساز موسیقی قابل دوام را تضعیف می کند.
با این حال، برای یک اختراع خانگی منحصر به فرد، موسیقی حاصل( به خصوص زمانی که توسط اکسون به طور ماهرانه پخش می شود) مانند موسیقی متن کامل یک بازی کامپیوتری دهه 1980 به نظر می رسد.
