طی تحقیقاتی مشخص شده است ک ژن های خفاش مصونیت بالایی در برابر کووید و سرطان از خود نشان می‌دهند و محققان سال‌هاست که روی این حیوانات مطالعه می‌کنند تا ببینند آیا این ویژگی می‌تواند به انسان منتقل شود یا خیر.
به گزارش تکناک، اول اینکه، خفاش‌ها بدون اینکه علائم فیزیکی این بیماری را نشان دهند، میزبان طیف گسترده‌ای از کروناویروس‌ها هستند. آنها برای همزیستی با این ویروس ها سازگار شده اند و سیستم ایمنی شان برای کنترل آنها تکامل یافته است.
دوم، خفاش ها به دلیل داشتن طول عمر فوق العاده طولانی نسبت به اندازه خود مشهور هستند. در مقایسه با سایر حیوانات با همین نسبت، آنها با وجود جثه کوچک و نرخ متابولیک بالا، به میزان قابل توجهی از میزان سرطان پایینی برخوردارند. این امر محققین را بر آن داشته است تا بررسی کنند که چه مؤلفه‌های سلامتی می‌تواند مسئول مقاومت آنها در برابر سرطان باشد.
اکنون دانشمندان آزمایشگاه Cold Spring Harbor (CSHL) که توالی ژنوم خفاش میوه جامائیکا و خفاش سبیل مزوآمریکایی را تعیین کردند، ادعا می‌کنند که مقاومت پستانداران به ژن‌های آنها مربوط می‌شود.
محققان با استفاده از جدیدترین فناوری توالی‌یابی نانوپور آکسفورد، کل ژنوم هر دو نوع خفاش را جمع‌آوری کردند. سپس آنها این توالی ها را با 15 ژنوم دیگر خفاش ها و پستانداران از جمله ژنوم انسان مقایسه کردند.
چیزی که آنها پیدا کردند عجیب بود.
پروفسور ریچارد مک کومبی، یکی از نویسندگان این مطالعه گفت: ما نمی‌دانستیم که ژن های خفاش (bats : order of flying mammals) تا این حد مثبتی در سیستم ایمنی ژنوم خفاش‌ها انتخاب شده‌اند. خفاش ها چیزهای بسیار غیرعادی در مورد خود دارند. آنها به روشی که ما پاسخ می دهیم به عفونت ها پاسخ نمی دهند. عجیب نیست که این تفاوت در سیستم ایمنی ممکن است هم در واکنش پیری و هم در پاسخ به سرطان نقش داشته باشد.
همچنین محققان متوجه شدند که با آزاد کردن ژن هایی که اینترفرون آلفا را ایجاد می کنند، خفاش ها سیستم هشدار دهنده سیستم ایمنی را کاهش داده اند. بنابراین این حیوانات ممکن است به دلیل این ویژگی، تحمل ویروسی بالایی داشته باشند. یکی از دلایلی که عفونت ها برای انسان مضر هستند این است که منجر به واکنش بیش از حد سیستم ایمنی می شود که بافت های سالم را از بین می برد. نکته جالب اینکه ژن خفاش ها از این اتفاق جلوگیری می کند.
ترمیم با DNA خفاش
علاوه بر این، محققان کشف کردند که ژنوم خفاش ها نسبت به سایر حیوانات تغییرات بیشتری در ژن های مرتبط با سرطان دارد، از جمله شش تغییر که DNA را ترمیم می کند و 46 تغییر که تومورها را سرکوب می کند. این یافته مطابق با مطالعات گذشته است که نشان می‌دهد خفاش‌ها ممکن است مکانیسم‌های ترمیم DNA کارآمدتری داشته باشند، که به جلوگیری از تجمع آسیب DNA که یک پیش‌ساز رایج سرطان است، کمک می‌کند. این قابلیت های بهبود یافته ترمیم DNA ممکن است در کاهش خطر ابتلا به سرطان نقش داشته باشد.
اکنون محققان پیش‌بینی می‌کنند که تحقیقات آنها دیدگاه‌های تازه‌ای در مورد چگونگی ارتباط ایمنی، پیری و سرطان ارائه دهد و حتی ممکن است در نهایت منجر به پیدایش روش‌ها و درمان‌های بهتر شود.
پروفسور آدام سیپل، پروفسور CSHL گفت: هنوز ناشناخته های زیادی وجود دارد. در نهایت ما تا جایی که می‌توانیم تحقیق انجام می‌دهیم و آن ها را به متخصصان می‌سپاریم تا با آنها در جهت توسعه دارو یا سایر روش‌های درمانی کار کنند.
