گوشت آزمایشگاهی ۲۵ برابر بیشتر کربن تولید می کند

یک مطالعه جدید جالب نشان داده است که گوشت آزمایشگاهی می تواند برای کره زمین بدتر از دامداری و کشتار سنتی باشد.

به گزارش تکناک، یک مطالعه جدید و نگران کننده نشان می‌دهد که گوشت آزمایشگاهی (معروف به گوشت سلولی حیوانی یا ACBM) ممکن است برای محیط زیست از دامداری سنتی بدتر باشد.

براساس برآورد این مطالعه، اگر روش‌های فعلی برای تأمین بازار بزرگ تر شوند، می‌توانند بین چهار تا 25 برابر CO2 بیشتر نسبت به پرورش و کشتار حیوانات تولید کنند.

این مطالعه توضیح می‌دهد که میلیاردها دلار سرمایه‌گذاری به‌طور خاص برای این حوزه (ACBM) اختصاص یافته است به عنوان آنکه این محصول نسبت به گوشت گاو بیشتر دوستدار محیط زیست خواهد بود. درست است که گوشت تولید شده در آزمایشگاه نیازی به زمین، آب و آنتی‌بیوتیک در پرورش گاو ندارد. با این حال، پژوهشگران متوجه شده‌اند که هیجان اطراف گوشت سلولی حیوانی بر اساس تجزیه و تحلیل نادرستی از انتشار کربن استوار است.

افزایش سطح CO2 با سوخت‌های فسیلی ارتباط دارد که در فرآیندهای تصفیه استفاده می‌شود تا سلول‌هایی که نیاز به تغذیه دارند را تأمین کند. حذف آندوتوکسین‌ها هنگام ایجاد گوشت سلولی حیوانی بسیار مهم است، زیرا باکتری‌ها در محیط این سموم را آزاد می‌کنند. حتی مقدار کمی از این سموم در محیط رشد می‌تواند از تولید و تکثیر سلول‌ها جلوگیری کند.

نویسندگان مطالعه می‌نویسند: کشت سلول حیوانات به طور سنتی با مؤلفه‌های محیط رشد انجام می‌شود که برای حذف وکاهش آندوتوکسین پالایی شده است. آن‌ها افزودند: استفاده از این روش‌های پالایش، به دلیل مصرف انرژی و منابع بالا، به طرز قابل توجهی به هزینه‌های اقتصادی و محیطی مرتبط با محصولات دارویی کمک می‌کند.

با فرض استفاده مداوم از محیط‌های رشد پالایش شده، پژوهشگران تخمین زده‌اند که هر کیلوگرم گوشت سلولی حیوانی می‌تواند بین 246 کیلوگرم تا 1508 کیلوگرم دی‌اکسید کربن تولید کند. با توجه به این اعداد، آن‌ها محاسبه کرده‌اند که پتانسیل گرمایش جهانی گوشت سلولی حیوانی بین چهار تا 25 برابر بیشتر از گوشت گاوی خرده‌فروشی است.

یک مشکل دیگر طبق این مطالعه، چندین گزارش در مورد تأثیر آب و هوای ACBM بر فناوری‌های غیرواقعی تکیه می‌کنند که یا وجود ندارند یا عملکرد آنها غیرممکن است. مثالی از این موضوع، مطالعه‌ای است که میزان انتشار کربن گوشت سلولی حیوانی را از طریق استفاده از هیدرولیز سیانوباکتر به عنوان مواد خوراکی برای سلول‌ها محاسبه کرده است. با این حال، محققان تجزیه و تحلیل فعلی خاطرنشان می کنند که این یک فناوری یا ماده اولیه فعلی یا عملی برای تکثیر سلول های حیوانی نیست.

این مطالعه نتیجه می‌گیرد اگر یک محیط رشد بسیار پالایش شده برای تولید گوشت سلولی حیوانی استفاده شود تأثیرات زیست محیطی تولید کوتاه‌مدت گوشت سلولی حیوانی به احتمال زیاد چندین برابر بیشتر از تولید گوشت گاوی متوسط خواهد بود.

نویسندگان راه‌حلی مطرح کرده‌اند و پیشنهاد داده‌اند که خطوط سلولی ایجاد شود که توانایی تحمل مقادیر بیشتری از آندوتوکسین را داشته باشند. این کار نیاز به فرآیندهای پالایش پرمصرف انرژی را کم می کند و در نتیجه تأثیرات زیست محیطی گوشت تولید شده در آزمایشگاه را کاهش خواهد داد.