مطالعه‌ای به تازگی توسط دانشگاه پورتسموث و مؤسسۀ دریایی فلاندرز انجام شد، که نشان می‌دهد نوعی از پلاستیک گیاهی در مقایسه با پلاستیک‌های سنتی در محیط‌های دریایی، میکروپلاستیک‌های کمتری منتشر می‌کند و آلودگی زیستی کمتری دارد.
به گزارش تکناک، محققان در این مطالعه دریافتند که یک مادۀ پلاستیکی جدید با پایۀ گیاهی، در مقابل نور خورشید و آب دریا، 9 برابر کمتر از پلاستیک‌های سنتی، میکروپلاستیک آزاد می‌کند. این پژوهش تخریب دو نوع مختلف پلاستیک را در شرایط سخت بررسی کرد.
یک مادۀ پلاستیکی مبتنی بر گیاه که از مواد اولیۀ طبیعی ساخته شده است، در مقابل نور شدید UV و آب دریای اروپای مرکزی به مدت 76 روز، معادل 24 ماه قرار گرفت و نشان داد که بهتر از پلاستیک معمولی ساخته شده از مشتقات نفتی است.
فهرست مطالب
اثرات زیست محیطی پلاستیک‌های گیاهی
هوم داکال، پروفسور مهندسی مکانیک در این باره گفت: امروزه پلاستیک‌های مبتنی بر گیاه به‌عنوان جایگزینی برای پلاستیک‌های معمولی مورد توجه قرار گرفته‌اند، امّا اطلاعات کمی در مورد منبع بالقوۀ میکروپلاستیک‌ها وجود دارد.
وی تأکید کرد: درک شیوۀ رفتار این مواد در مواجهه با محیط‌های سخت بسیار مهم است. بنابراین می‌توانیم پیش‌بینی کنیم که چگونه در کاربردهای دریایی مانند: ساخت بدنۀ قایق، از آنها استفاده می‌شود و چه تأثیری بر زندگی اقیانوس دارند.
با دانستن تأثیر انواع مختلف پلاستیک‌ها بر محیط زیست، می توانیم انتخاب‌های بهتری برای محافظت از اقیانوس‌ها داشته باشیم.
به گفتۀ سازمان بین‌المللی اقیانوس‌های پلاستیک، در هر دقیقه از روز، معادل یک کامیون پلاستیک در اقیانوس‌ها ریخته می‌شود. هنگامی که این زباله‌های پلاستیکی در معرض محیط قرار می‌گیرند، به ذرات کوچک‌تری که اندازۀ آنها کمتر از 5 میلی‌متر (0.2 اینچ) است، تجزیه می‌شوند.
این ذرات به عنوان میکروپلاستیک شناخته و در اکثر اکوسیستم‌های دریایی مشاهده می‌شوند و تهدیدی جدی برای زندگی آبزیان هستند.
پروفسور داکال توضیح داد: ما می‌خواستیم یک پلیمر صنعتی معمولی به‌نام پلی پروپیلن که غیرقابل تجزیۀ زیستی با بازیافت دشوار است را با پلی لاکتیک اسید (PLA) که یک پلیمر زیست تخریب‌پذیر می‌باشد، مقایسه کنیم.
به گفتۀ وی اگرچه یافته‌های ما نشان می‌دهد که PLA میکروپلاستیک‌های کمتری آزاد می‌کند و به این معنی است که استفاده از پلاستیک‌های گیاهی به جای پلاستیک‌های نفتی ممکن است ایدۀ خوبی برای کاهش آلودگی پلاستیکی در اقیانوس به نظر برسد، امّا باید مراقب باشیم، چرا که میکروپلاستیک‌ها هنوز به وضوح در حال انتشار هستند و این موضوع همچنان یک نگرانی است.
یافته‌های تحقیق و جهت‌گیری‌های آینده
یکی دیگر از موضوعات نشان‌داده شده تحقیق این بود که اندازه و شکل قطعات پلاستیکی ریز آزاد شده به نوع پلاستیک بستگی دارد. پلاستیک معمولی قطعات کوچک‌تری را آزاد می‌کرد و در مقایسه با پلاستیک‌های گیاهی، شکل‌های فیبر مانند کمتری داشت.
پروفسور داکال اعلام کرد: به‌طور کلی تحقیقات ما بینش‌های ارزشمندی را در مورد رفتار انواع مختلف پلاستیک با توجه به استرس‌های محیطی ارائه می‌دهد، که برای کار تحقیقات آیندۀ ما در راستای مقابله با آلودگی پلاستیک مهم است.
در نتیجه نیازی آشکار به تحقیقات مداوم و اقدامات پیشگیرانه برای کاهش تأثیر میکروپلاستیک‌ها بر اکوسیستم‌های دریایی وجود دارد.
