تیمی از دانشگاه استنفورد سیستم جدیدی به نام Haptiknit را معرفی کرده‌اند که با استفاده از یک آستین ویژه با هشت محرک بادی، قادر به شبیه‌سازی حس لمس در دنیای واقعیت مجازی است.
به گزارش تکناک، برای اینکه دنیای واقعیت مجازی واقع‌گرایانه‌تر به نظر برسد، تجربه حس لمس در آن بسیار مؤثر است. در بیشتر سیستم‌های لمسی فعلی، حس لمس با استفاده از موتورهایی کوچک که روی پوست لرزش ایجاد می‌کنند، شبیه‌سازی می‌شود. این لرزش‌ها با شدت، مدت زمان و الگوی خاص خود حس‌هایی مانند: لمس، نوازش یا فشار را به کاربر منتقل می‌کنند.
با وجود این، یک جایگزین جذاب‌تر وجود دارد، که استفاده از کیسه‌های لاستیکی قابل باد شدن به جای موتور است. این کیسه‌ها با باد کردن و انبساط، به پوست فشار وارد می‌کنند و حس لمس را شبیه‌سازی می‌نمایند.
این سیستم‌های جدید باید به گونه‌ای طراحی شوند که هنگام باد شدن، کیسه‌ها در جهات دیگر گسترش پیدا نکنند. به همین دلیل، اغلب این نوع سیستم‌ها درون اسکلت‌های بیرونی حجیم با بخش‌های سخت تعبیه می‌شوند، که انبساط کیسه‌ها را هدایت می‌کنند.
اما تیم دانشگاه استنفورد به رهبری پروفسور آلیسون اوکامورا، آستین Haptiknit را به طور ویژه برای تجربه راحت‌تر لمس در دنیای واقعیت مجازی طراحی کرده‌اند و شامل دو ردیف چهار تایی از کیسه‌های بادی است، که به صورت مستقل باد می‌شوند.
این آستین از نخ‌های نایلون و پنبه بافته شده می‌باشد و در بخش‌های خاصی از آن از فیبرهای ترموپلاستیک استفاده شده است.
پس از بافت با اعمال گرما به این فیبرها، این نواحی سفت می‌شوند و خانه‌هایی سخت برای محرک‌ها ایجاد می‌کنند، که باعث هدایت انبساط کیسه‌ها به سمت پوست کاربر می‌شود.
پروفسور اوکامورا در این‌باره توضیح داد: «یکی از چالش‌های اصلی در رباتیک نرم این است که چگونه می‌توان اجزای سخت و نرم را به هم وصل کرد. این مواد تمایل به جدا شدن دارند. اما با استفاده از بافت، می‌توان یک انتقال یکپارچه و بدون درز بین بخش‌های سخت و نرم ایجاد کرد.»
این تکنولوژی می‌تواند قدمی بزرگ به سوی تجربه‌های واقع‌گرایانه‌تر در دنیای واقعیت مجازی باشد و به کاربران این امکان را بدهد که با دنیای مجازی ارتباط بیشتری برقرار کنند.
در یک ارزیابی جدید، آستین Haptiknit و یک سیستم مشابه متشکل از هشت محرک موتوری روی ۳۲ داوطلب آزمایش شد.
نتایج این آزمایش نشان داد که سیستم Haptiknit در مقایسه با سیستم موتوری، توانست به کاربران کمک کند تا مکان‌های دقیق‌تری از ضربه‌های مجازی را شناسایی کنند. این پیشرفت در دقت حس لمس، یک گام بزرگ در بهبود تجربه‌های واقعیت مجازی است.
همچنین آستین Haptiknit برای ایجاد حس نوازش مجازی به طور موفقیت‌آمیز مورد استفاده قرار گرفت. در این آزمایش، کیسه‌های بادی آستین به صورت متوالی فعال شدند تا احساس نوازش پیوسته‌ای را به پوست منتقل کنند.
علاوه بر این، شرکت‌کنندگان از راحتی و سهولت استفاده از این دستگاه به شدت ابراز رضایت کردند، که این نکته می‌تواند نشان‌دهنده پتانسیل کاربردی این فناوری در حوزه‌های مختلف باشد.
پروفسور اوکامورا اعلام کرد: «این فناوری می‌تواند در زمینه‌های مختلفی مانند: سرگرمی، ارتباطات، آموزش یا حتی کمک‌های فیزیکی کاربرد داشته باشد. این دستگاه‌ها کاربردهایی دارند که مردم می‌توانند آنها را در زندگی روزمره خود استفاده کنند.»
تحقیقات انجام شده در این زمینه به تازگی در مجله Science Robotics منتشر شده است.
