یک کشف شگفت‌انگیز در مورد بقایای انسانی ۱۸,۰۰۰ ساله در لهستان، نشان می‌دهد که آدم‌خواری (کانیبالیسم) ممکن است یک عمل فرهنگی گسترده در میان جوامع دوران باستان بوده باشد.
به گزارش تکناک، غار ماسزیکا که در شمال کراکوف واقع شده، از قرن ۱۹ و ۲۰ محل حفاری‌های باستان‌شناسی بوده است. اما درک عمیق‌تر از اسرار این غار تنها به‌واسطه استفاده از فناوری‌های پیشرفته، به‌ویژه میکروسکوپ‌های ۳ بعدی، ممکن شده است. این فناوری به محققان این امکان را داد تا اسکلت‌های انسانی یافته‌شده در کنار استخوان‌های حیوانات را با دقت بیشتری مورد بررسی قرار دهند.
به تازگی یک تیم تحقیقاتی بین‌المللی شواهد جدیدی کشف کرده‌اند که از یافته‌های قبلی حمایت می‌کند. یافته‌های قبلی مبنی بر این بود که بقایای انسانی در این غار واقعاً خورده شده‌اند.
محققان با بررسی دقیق، این مورد خاص از آدم‌خواری را با روش‌های مشابه در گروه‌های دیگر پیش از تاریخ، مقایسه کرده‌اند. به نظر می‌رسد که این عمل در غار ماسزیکا ویژگی‌های فرهنگی خاصی داشته است، که آن را از دیگر نمونه‌های شناخته‌شده متفاوت می‌کند.
این تحقیق نشان می‌دهد افرادی که در غار ماسزیکا زندگی می‌کردند، آدم‌خواری را به عنوان بخشی از مراسم‌های مذهبی یا اجتماعی خود انجام می‌دادند و این کار بخشی از فرهنگ آنها بوده است. این یافته‌ها دیدگاه‌های جدیدی در مورد مراسم‌های مذهبی انسان‌های پیش از تاریخ به‌ویژه در دوره ماگدالنی ارائه می‌دهد.
فهرست مطالب
آدم‌خواری خاص یا غیر خاص؟
محققان می‌گویند که در دوره ماگدالنی، مردم از روش‌های مختلفی برای تدفین و برگزاری مراسم‌های فرهنگی استفاده می‌کردند. در گذشته شواهدی از آدم‌خواری در این دوره گزارش شده بود، اما با پیشرفت فناوری و استفاده از میکروسکوپ‌های سه‌بعدی، محققان توانستند ۶۳ قطعه استخوان را با دقت بسیار بالا بررسی کنند.
شواهدی مانند علامت‌های بریدگی و نشانه‌های استخراج مغز استخوان از استخوان‌ها، نشان می‌دهد که این اجساد به طور عمدی برای مصرف خوراکی پردازش شده‌اند. به نظر می‌رسد که این فرایند به سرعت پس از مرگ انجام شده است تا از فساد بدن جلوگیری شود.
محققان این مطالعه عنوان کردند: «هدف از این فرایند، استخراج منابع غذایی نظیر گوشت، اندام‌ها و مغز استخوان بود. این اقدام به‌وضوح نشان‌دهنده استفاده کامل از لاشه‌ها است.»
محققان توضیح می‌دهند که اجساد در غار ماسزیکا دستکاری شده‌اند تا تمام بافت‌های آنها استخراج شود و کالری موجود در بدن آنها مورد استفاده قرار گیرد.
در حالی که آدم‌خواری در دیگر گروه‌های پیش از تاریخ اروپا ثبت شده است و شباهت‌هایی با این نمونه در لهستان مشاهده می‌شود، اما بقایای کشف‌شده در غار ماسزیکا تفاوت‌هایی دارند. به‌ویژه اینکه هیچ علامت دندانی در استخوان‌ها، به‌ویژه در اطراف تنه، دست‌ها و پاها پیدا نشده است.
آدم‌خواری یک عمل فرهنگی بزرگ‌تر در لهستان
عوامل مختلفی می‌توانند انگیزه‌های انجام آدم‌خواری را تشکیل دهند، که از جمله آنها می‌توان به نیازهای بقا، مراسم‌های مذهبی برای عزاداری یا بزرگداشت مردگان، یا حتی تاکتیک‌های جنگی اشاره کرد. اما استخوان‌های کشف‌شده در غار ماسزیکا هیچ نشانه‌ای از احترام یا پرستش ندارند، چرا که این بقایا با زباله‌های حیوانی مخلوط شده‌اند.
این موضوع می‌تواند نشان‌دهنده نوعی آدم‌خواری خارجی (اکزوکانیبالیسم) باشد، که اغلب در جنگ‌های قدیمی برای «از بین بردن انسانیت دشمن» انجام می‌شده است.
با وجود این، آزمایش‌ها نشان داده‌اند که تمامی این استخوان‌ها متعلق به همان گروه فرهنگی بوده‌اند، که باعث می‌شود محققان احتمال تنش‌های میان‌گروهی را در نظر بگیرند.
کمبود منابع غذایی ممکن است عامل مؤثری در این تنش‌ها بوده باشد و انباشت بقایای انسانی در این غار ممکن است نتیجه برخوردهای میان گروه‌های مختلف بوده باشد.
نویسندگان این مطالعه نتیجه می‌گیرند که آدم‌خواری در دوره ماگدالنی نمی‌تواند یک عمل رایج محسوب شود. آنها استدلال می‌کنند که شیوع گسترده این عمل بعید است، چرا که آدم‌خواری یک رفتار بسیار متنوع است، که می‌تواند از شرایط محیطی مختلف و موقعیت‌های خاص ناشی شود.
بقایای مشاهده‌شده آدم‌خواری در غار ماسزیکا لهستان ممکن است نشان‌دهنده وجود مراسم‌های مذهبی خاص باشد.
این مطالعه در مجله Scientific Reports منتشر شده است.
