گوگل دیپ‌مایند در تازه‌ترین اظهارات خود درباره آینده مدل‌های جمنای و مسیر دستیابی به هوش عمومی مصنوعی (AGI) و موضوع خودآگاهی صحبت کرده است.
به گزارش تکناک، در گفت‌وگویی اختصاصی با برنامه‌ی تلویزیونی «۶۰ دقیقه»، دمیس هسابیس، مدیرعامل گوگل دیپ‌مایند، از آینده هوش مصنوعی و پروژه‌های در حال توسعه و چشم‌انداز دستیابی به هوش عمومی مصنوعی (AGI) سخن گفت و به پرسش‌هایی درباره احتمال خودآگاه شدن ماشین‌ها پاسخ داد.
9to5google می‌نویسد که در بخشی از این مصاحبه جزئیات بیشتری از اپلیکیشن Project Astra نمایش داده شد؛ برنامه‌ای که در‌حال‌حاضر تنها برای گروه محدودی از آزمون‌کنندگان در دسترس است. این نسخه ویژگی‌های شخصی‌سازی‌شده‌ای مانند خوش‌آمدگویی با نام مخاطب دارد. به عنوان مثال، Astra مکالمه را با جمله «سلام اسکات، خوشحالم دوباره می‌بینمت» آغاز می‌کند.
چنین قابلیتی هنوز در نسخه عمومی Gemini Live وجود ندارد؛ اما نسخه داخلی آن به قابلیت حافظه‌ای مجهز است که جزئیات گفت‌وگوهای قبلی را برای ایجاد تجربه‌ای شخصی‌تر ذخیره می‌کند. همچنین، این نسخه می‌تواند مکالمه جاری را تا ۱۰ دقیقه به خاطر بسپارد. این قابلیت احتمالاً به‌زودی وارد نسخه نهایی خواهد شد.
در ادامه مصاحبه، نسخه‌ای آزمایشی از عملکرد Astra روی عینک‌های هوشمند نیز نمایش داده شد. هسابیس اعلام کرد که شرکتش در حال آموزش مدل هوش مصنوعی Gemini است تا بتواند علاوه‌بر تحلیل و درک جهان، در آن دست به عمل بزند؛ مثلاً اقداماتی مانند خرید آنلاین یا رزرو بلیت. این اظهارات یادآور پروژه‌ای به نام Project Mariner است که پیش‌تر سوندار پیچای، مدیرعامل گوگل، از آن سخن گفته بود و قرار است در سال جاری به جمنای افزوده شود.
دمیس هسابیس در بخش دیگری از گفت‌وگو اظهار کرد که فاصله دستیابی به هوش عمومی مصنوعی را بین پنج تا ده سال آینده می‌داند. او در پاسخ به این پرسش که در سال ۲۰۳۰ این فناوری چگونه خواهد بود؟، گفت:
ما سیستمی خواهیم داشت که دنیای اطراف شما را با عمق و دقتی مثال‌زدنی درک می‌کند و در زندگی روزمره‌تان حضور خواهد داشت.
یکی از پرسش‌های جنجالی این گفت‌وگو درباره احتمال توسعه سیستم‌های خودآگاه بود. هسابیس در پاسخ به این پرسش گفت:
به‌نظر من، هیچ‌کدام از سیستم‌های فعلی حس آگاهی یا خودآگاهی ندارند. البته این قضاوتی است که هر فرد باید بر اساس تجربه‌اش از تعامل با این سیستم‌ها داشته باشد. از دید نظری، چنین چیزی ممکن است.
در ادامه، وقتی از هسابیس پرسیده شد آیا خودآگاه‌شدن ماشین‌ها جزو اهدافش است یا خیر؟، پاسخ داد:
نه به‌طور مستقیم، اما ممکن است این اتفاق به‌شکلی ضمنی رخ دهد. این سیستم‌ها ممکن است به نوعی درک از خود دست یابند. به باور من، درک خود و دیگران برای این سامانه‌ها اهمیت زیادی دارد و این می‌تواند آغازی برای چیزی شبیه به خودآگاهی باشد.
او در پایان افزود:
معمولاً دو دلیل برای آگاه پنداشتن دیگران داریم: ۱. مشاهده رفتارهایی آگاهانه و شبیه به خودمان؛ ۲. اشتراک در بستر فیزیکی. ما از ماده‌ای کربنی ساخته شده‌ایم و مغزهایی نرم داریم؛ درحالی‌که ماشین‌ها از سیلیکون ساخته شده‌اند. بنابراین، حتی اگر رفتاری مشابه ما داشته باشند یا همان حرف‌ها را بزنند، دلیلی ندارد که حتماً احساس آگاهی آنها با ما یکسان باشد.
