ویتالیک بوترین، هم‌بنیان‌گذار اتریوم، به‌شدت نسبت به پیامدهای خطرناک سیستم‌های هویت دیجیتال مانند ورلدکوین هشدار داده است.
به گزارش تکناک، او معتقد است که این پروژه‌ها ممکن است آزادی هویت مستعار (pseudonymity) را از بین ببرند، که یکی از اصول اصلی اینترنت و فرهنگ رمزارزها است.
بوترین در یک پست تحلیلی منتشرشده در روز شنبه، از اصطلاح خطر جدی برای توصیف سیستم‌های «یک فرد، یک شناسه» (One-Person-One-ID) استفاده کرده است؛ به‌ویژه اگر این سیستم‌ها به شکل گسترده‌ای پذیرفته شوند. به عقیده او حتی اگر این سیستم‌ها از فناوری‌هایی مانند اثبات‌های بدون دانایی (ZKPs) استفاده کنند، باز هم ممکن است نتوانند به‌خوبی از آزادی و حریم خصوصی افراد دفاع کنند. بوترین عنوان کرد:
«حتی اگر همه چیز با ZK پوشانده شود، خطر آن وجود دارد به دنیایی برسیم که تمام فعالیت‌های آنلاین شما ناگزیر به یک هویت واحد عمومی گره بخورند.»
فهرست مطالب
ورلدکوین؛ تهدید آرام دنیای آزاد دیجیتال
پروژه ورلدکوین که به تازگی به سادگی World نامیده می‌شود، با حمایت سم آلتمن، مدیرعامل OpenAI، بیش از ۱۳ میلیون نفر را قانع کرده است تا اسکن عنبیه چشم خود را به این پروژه بسپارند تا در ازای آن شناسه World ID و توکن WLD دریافت کنند.
اگرچه این پروژه از فناوری‌های حفظ حریم خصوصی مانند ZKP بهره می‌برد، اما بوترین هشدار می‌دهد که همین پروژه‌ها ممکن است به تدریج آزادی افراد را برای داشتن چندین هویت آنلاین از بین ببرند.
در دنیای کنونی اینترنت، بسیاری از افراد به دلایل مختلف از جمله حریم خصوصی، امنیت، خلاقیت و فعالیت‌های اجتماعی، از چند هویت آنلاین استفاده می‌کنند. اما در صورتی که تنها یک هویت تایید‌شده برای هر اپلیکیشن یا سرویس وجود داشته باشد، این تنوع از بین می‌رود.
پیامدهای واقعی: از نظارت دولتی تا فشار پلتفرم‌ها
همچنین بوترین به خطرات عملی این روند اشاره می‌کند، که عبارت‌انداز:
- نظارت سیاسی: دولت‌ها می‌توانند افراد را وادار به افشای هویت کنند.
- ردیابی توسط هوش مصنوعی: در جهانی با ابزارهای نظارتی قدرتمند، کاربران باید ابزارهای بیشتری برای پنهان کردن هویت خود داشته باشند.
- نقطه آسیب‌پذیری واحد: حتی اگر سیستم‌ها ایمن باشند، داشتن تنها یک هویت می‌تواند باعث افشای کل زندگی دیجیتال فرد شود.
او همچنین با این ایده که پروژه‌هایی مانند ورلدکوین تنها راه مقابله با بات‌ها و حملات سیبیل (Sybil Attacks) هستند، مخالفت می‌کند. به جای آن، مدلی چندگانه و ترکیبی از اثبات هویت را پیشنهاد می‌کند: استفاده از گواهی‌های اجتماعی، گذرنامه‌ها، ایمیل، کیف‌پول‌های کریپتویی یا حتی داده‌های بیومتریک، با کنترل کامل در دست کاربر برای انتخاب اینکه کدام اطلاعات را در چه زمانی و کجا ارائه دهد.
هویت دیجیتال خوب است، اما نه به هر قیمتی
بوترین به‌هیچ‌وجه با ایده هویت دیجیتال مخالف نیست؛ او سال‌ها است که روی راهکارهای حفظ حریم خصوصی کار می‌کند. اما پیام او روشن است:
«حتی بهترین فناوری‌ها، اگر بدون دقت و شفافیت پیاده‌سازی شوند، می‌توانند آزادی انسان‌ها را برای ناشناس بودن از بین ببرند؛ آزادی که برای بسیاری، غیرقابل مذاکره است.»
با پیشرفت پروژه‌هایی مانند ورلدکوین و نفوذ آنها در شرکت‌هایی چون Visa و حتی همکاری با Tinder در ژاپن، این هشدارها بیش از همیشه جدی و به‌موقع هستند.
