شرکت بوئینگ با معرفی طرح مفهومی جنگنده نسل ششم F/A-XX، چشمانداز تازهای از آینده هوانوردی دریایی ایالات متحده آمریکا در دهه ۲۰۳۰ ارائه داد.
به گزارش تکناک، این جنگنده ناونشین قرار است جایگزین ناوگان فرسوده F/A-18 Super Hornet شود و همزمان تواناییهای عملیاتی ناوهای هواپیمابر آمریکا را در برابر تهدیدهای نوین ارتقا دهد.
این طرح نخستینبار در سمپوزیوم Tailhook به نمایش درآمد و نشان داد که بوئینگ چگونه قصد دارد با چالشهای پروازی بر فراز دریاها، از پرتاب روی عرشه متحرک تا فرود بر باندی کوتاهتر از زمین فوتبال مقابله کند. ناوگان فعلی تا اوایل دهه آینده بیش از ۹۰۰۰ ساعت پرواز را پشت سر خواهد گذاشت؛ مسئلهای که لزوم جایگزینی سریعتر را با حمایت مالی ۲.۴ میلیارد دلاری کنگره ضروری کرده است.
بر اساس اطلاعات منتشرشده، F/A-XX بردی بیش از ۲۷۳۵ کیلومتر خواهد داشت، یعنی حدود ۲۵ درصد بیشتر از F-35C Lightning II است. این برتری در مناطق حساس اقیانوس آرام اهمیت حیاتی دارد، که موشکهای برد بلند چین تهدیدی مداوم محسوب میشوند.
تصاویر مفهومی، هواپیمایی بدون دم با بالهای دلتا شکل و کابینی حبابی را نشان میدهند، که شباهتهایی به F-47 نیروی هوایی دارد. نوآورانهترین بخش طراحی، استفاده از بالچههای کوچک (canard) در قسمت جلو است؛ بالچههایی که توان مانور در فرودهای دشوار ناو را افزایش میدهند. هرچند این انتخاب باعث افزایش سطح مقطع راداری میشود، اما بازتابدهنده تلاش نیروی دریایی برای دستیابی به توازنی میان پنهانکاری و چابکی است.

شرکت بوئینگ تخمین میزند که با امکان سوختگیری هوایی، این جنگنده نسل ششم نیروی دریایی آمریکا محدوده عملیاتی به وسعت ۲۸.۴ میلیون کیلومتر مربع را پوشش دهد، که وسعتی فراتر از کل قاره آمریکای شمالی است. همچنین F/A-XX به عنوان «فرمانده میدان» برای پهپادهای رزمی عمل خواهد کرد و با تکیه بر هوش مصنوعی پیشرفته، حجم عظیمی از دادههای حسگرها را پردازش و میان شبکه جهانی توزیع خواهد کرد.
این شرکت تنها نورثروپ گرومن را به عنوان رقیب پیش روی خود دارد، چرا که پیشتر طرح لاکهید مارتین به دلیل ناکامی در پاسخ به الزامات، کنار گذاشته شد. طرح نورثروپ بر پنهانکاری مطلق تمرکز دارد و برخلاف آن، بوئینگ با انتخاب رویکردی ترکیبی، چابکی را در برابر کاهش نسبی در نامرئی بودن ترجیح داده است.
جنگنده نسل ششم F/A-XX نیروی دریایی آمریکا به موتور مشتقشدهای مجهز خواهد شد که ضمن صرفهجویی در هزینه و زمان، توان لازم برای بهرهگیری از موشکهای هایپرسونیک و حتی سلاحهای انرژی مستقیم مانند لیزر را فراهم میکند. این جنگنده قابلیت حمل محمولههای ماژولار، از موشکهای هوابههوا تا سامانههای جنگ الکترونیک و تسلیحات آینده را خواهد داشت.
شرکت بوئینگ تاکنون دو میلیارد دلار برای توسعه زیرساختهای تولید این جنگنده سرمایهگذاری کرده است. کارخانه جدید در سنتلوئیس میسوری این توانایی را دارد که همزمان F-47 و F/A-XX را تولید کند. مدیران شرکت تأکید دارند که صنعت دفاعی آمریکا قادر است دو برنامه نسل ششم را به طور همزمان پشتیبانی کند.
به این ترتیب، F/A-XX قرار است ابتدا در کنار F-35C خدمت کند و در ادامه جایگزین Super Hornet شود. تمرکز آن بر برد عملیاتی، بقاپذیری و سازگاری با فناوریهای آینده خواهد بود. با وجود این، انتخاب بالچهها توسط بوئینگ پرسشی اساسی پیش روی نیروی دریایی قرار میدهد: آیا برتری چابکی در محیطهای دریایی میتواند ارزش بیشتری نسبت به پنهانکاری مطلق داشته باشد؟