تلسکوپ فضایی هابل به تازگی تصویر چشم‌نوازی از ستاره‌های نوزادی منتشر کرده است که با درخشش خود، ابرهای کیهانی را روشن کرده‌اند.
به گزارش تکناک، این تصویر، نمایی زیبا و رازآلود از یک خوشه ستاره‌ای در ابر ماژلانی بزرگ را نشان می‌دهد. ابر ماژلانی بزرگ یک کهکشان کوچک است که حدود ۱۶۰ هزار سال نوری از زمین فاصله دارد و در محدوده صورت‌های فلکی «ماهی زرین» (Dorado) و «کوهمیز» (Mensa) قرار دارد.
این کهکشان با جرمی حدود ۱۰ تا ۲۰ درصد جرم راه شیری، بزرگ‌ترین کهکشان کوتوله‌ای (dwarf galaxy) است که به دور کهکشان ما می‌چرخد.
فهرست مطالب
محل شکل‌گیری و تولد ستارگان در N11
در ابر ماژلانی بزرگ، مناطق گسترده‌ای برای زایش ستاره‌ها وجود دارد. این مناطق که از ابرهای عظیم گازی تشکیل شده‌اند، با متراکم شدن و فروپاشی، ستاره‌های جدیدی را به وجود می‌آورند. تصویر جدید تلسکوپ هابل، بخشی از ناحیه N11 را نشان می‌دهد که دومین منطقه بزرگ ستاره‌زایی در این کهکشان است.
سحابی رتیل، بزرگ‌ترین و پرجنب‌وجوش‌ترین منطقه‌ای است که ستاره‌ها در ابر ماژلانی بزرگ شکل می‌گیرند. این ناحیه پیش از این بارها توسط تلسکوپ هابل مورد بررسی قرار گرفته است و همچنان یکی از مهم‌ترین نقاط برای مطالعه تولد ستارگان به حساب می‌آید.
در این چشم‌انداز، ستاره‌های جوان و درخشان با تابش شدید فرابنفش، گازهای اطراف خود را روشن و ابرهای غبار کیهانی را دگرگون می‌کنند.
فهرست‌برداری ستاره‌ای تلسکوپ هابل
جدیدترین تصویری که تلسکوپ فضایی هابل گرفته، ترکیبی است از دو سری عکس که با فاصله‌ای حدود ۲۰ سال گرفته شده‌اند و نشانه‌ای از دوام و قدرت چشمگیر تلسکوپ هابل است.
- ستاره‌شناسان بین سال‌های ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۳، با استفاده از یک دوربین جدید و فوق‌العاده قوی روی تلسکوپ هابل به نام «دوربین پیشرفته بررسی‌ها» (ACS)، از یک خوشه ستاره‌ای جوان عکسبرداری کردند. دقت بی‌نظیر این دوربین به آنها امکان داد که برای نخستین بار همه ستارگان آن خوشه، از کوچک‌ترین تا بزرگ‌ترین (با جرمی معادل ۱۰ درصد تا ۱۰۰ برابر جرم خورشید) را شناسایی و ثبت کنند.
- مجموعه دوم با دوربین جدیدتر هابل، یعنی «دوربین میدان باز ۳» (WFC3) گرفته شد. این تصاویر بیشتر روی ابرهای غبارآلود اطراف خوشه تمرکز دارند و دید تازه‌ای از دنیای پیچیده و رازآلود غبارهای کیهانی ارائه می‌دهند.
