فهرست مطالب
مارک روبر ربات دروازه بان فوقسریع خود را در برابر کریستیانو رونالدو آزمایش کرد و نشان داد که مهندسی دقیق میتواند بازیکنان آماتور و حرفهای را به چالش بکشد، اما حتی برای ربات، نابغه پرتغال یک حریف غیرقابل پیشبینی بود.
به گزارش سرویس رباتیک تکناک، مارک روبر، مهندس سابق ناسا، حرفه خود را با تبدیل کنجکاوی علمی به نمایشهای جذاب و سرگرمکننده بنا کرده است؛ از بمبهای اکلیلدار برای دزدان و موانع مقاوم در برابر سنجاب تا پروژههای بزرگتر، او استاد مهندسی برای تفریح است.
در فهرست پروژههای جاهطلبانهاش، حالا یک ربات دروازه بان را ساخته که میان کریستیانو رونالدو، یکی از بزرگترین فوتبالیستهای جهان، و دروازه قرار میگیرد. محور این آزمایش یک پرسش ساده است: آیا مهندسی دقیق میتواند غریزه ورزشی نخبگان را شکست دهد؟
این ایده در ورزشگاه ومبلی لندن شکل گرفت، جایی که روبر در مسابقه خیریه Sidemen به طور غیرمنتظرهای در مقابل ۹۰ هزار تماشاگر گل زد. روبر که زمانی رویای تبدیل شدن به بازیکن حرفهای داشت اما فاقد ویژگیهای جسمانی لازم بود، پس از شکست در تمرینات پیشنهادی لاندن داناوان، تصمیم گرفت رباتی بسازد که بتواند سرعت و دقت توپهای پنالتی با ۸۰ مایل در ساعت را آنالیز کند و از انسان سبقت بگیرد.
حتما بخوانید: تأثیر رنگ پیراهنها بر عملکرد تیمها در فوتبال؛ از موفقیت قرمز تا شکست خاکستری

بیشتر بخوانید: اعتراف رونالدو به استفاده از هوش مصنوعی برای نوشتن متن سخنرانی
01
از 01طراحی و تولید ربات دروازه بان
مارک روبر در نخستین طراحیهای خود، روبر چارچوب سادهای را تصور کرده بود که بهصورت افقی در طول دروازه حرکت میکرد، اما الزامات پروژه بهسرعت پیچیده شد. او ۲۲ دوربین فروسرخ OptiTrack با نرخ ۵۰۰ فریم بر ثانیه تهیه کرد تا برچسبهای بازتابی روی توپ را ردیابی کرده و نقشه مسیر سهبعدی بلادرنگ با دقت حدود یک میلیمتر بسازد. هر شش میلیثانیه، دادههای ورودی توسط کامپیوتر پردازش و فرمانهایی به دو موتور ۵۰ اسببخاری ارسال میشد تا کالسکه تقویتشده با فیبر کربن با سرعت بیش از ۴۰ مایل در ساعت در دروازه حرکت کند. اما چالش اصلی فیزیک نبود، بلکه مدیریت حجم عظیم دادهها بود.
روبر بهترین شوتزنهای جوان آمریکا را به کار گرفت و هر شوت ناقص، هزاران نقطه داده برای بهبود پیشبینیهای ربات تولید میکرد. برخی شوتها آنقدر قدرتمند بودند که پدها میشکست، قطعات ترک میخورد یا بازوی ربات کنده میشد. پس از تعمیر، تقویت و بازسازیهای مکرر و افزایش قدرت موتورها تا ۲۵۰ درصد استاندارد، ربات دروازه بان توانست بهطور مطمئن شوتهای بازیکنان آماتور و دانشگاهی را مهار کند، و تواناییاش در خواندن مسیر توپ ظرف میلیثانیهها بسیار مؤثر شد.
سپس آزمون واقعی آغاز شد: کریستیانو رونالدو! ربات دروازه بان قادر بود سریعتر از هر انسان در طول دروازه بدود و مسیر توپ را تقریبا بهطور لحظهای محاسبه کند، اما رونالدو در هیچ معنای معمولی انسان نبود. او به دقت چارچوب ریلمستقر ربات را بررسی کرد، شکافی کوچک یافت که ربات نمیتوانست به آن دست یابد و با همان تکنیکی که او را به یک پدیده جهانی تبدیل کرده بود، توپ را با دقتی بینقص از این شکاف عبور داد. جایی که ورزشکاران کالج و استعدادهای نخبه دبیرستان شکست خوردند، رونالدو موفق شد.

















