فهرست مطالب
سوسک منبع اصلی آلرژن‌ها و اندوتوکسین‌ها در خانه است و حذف آنها می‌تواند ریسک آسم و حساسیت‌های تنفسی را کاهش دهد.
به گزارش سرویس علمی تکناک، هجوم سوسک‌ها بیش از آنچه فکر می‌کنیم خطرناک است؛ این حشرات می‌توانند آلرژی و آسم کودکان را تشدید کنند. گونه‌ای خاص از سوسک‌ها، باکتری‌هایی در روده خود دارند که مواد سمی موسوم به اندوتوکسین را در مدفوع خود آزاد می‌کنند. پژوهشگران دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی ثابت کرده‌اند که هرچه تعداد سوسک‌ها در یک خانه بیشتر باشد، سطح آلرژن‌ها و اندوتوکسین‌ها نیز بالاتر است و با کنترل آفات و کاهش سوسک‌ها، این مقادیر به طرز چشمگیری کاهش می‌یابد.
آلرژن‌های داخلی می‌توانند احتمال بروز آسم و واکنش‌های آلرژیک را در کودکان افزایش دهند. در خانه‌های شهری آمریکا، آلرژن‌های ناشی از سوسک در ۸۵ درصد منازل یافت می‌شوند و تا ۸۰ درصد کودکان مبتلا به آسم نسبت به آنها حساسیت دارند. جالب اینکه سوسک‌ها بیش از ۲۰ نوع آلرژن هوابرد تولید می‌کنند و هیچ‌یک از آنها به‌تنهایی بر پاسخ ایمنی غالب نمی‌شوند؛ تقریبا یک نفر از هر پنج نفر واکنش‌دهنده به سوسک‌ها، نسبت به هیچ‌یک از آلرژن‌های شناخته‌شده پاسخ نمی‌دهد.
مطالعه جدید نشان می‌دهد که سوسک‌ها تنها آلرژن‌ها را پراکنده نمی‌کنند؛ باکتری‌های روده آنها، اندوتوکسین‌هایی تولید می‌کنند که مانند دود میکروسکوپی در هوا معلق می‌ماند و التهاب سیستمیک ایجاد می‌کنند. استنشاق این ذرات می‌تواند تب، سردرد، خس‌خس سینه و تحریک بینی، گلو و ریه‌ها را به همراه داشته باشد. روده سوسک‌ها با میکروب‌های فراوان پر شده و مدفوع آنها منبع مهم اندوتوکسین‌ها در گرد و غبار خانه است، موضوعی که حتی از حیوانات خانگی و انسان‌ها نیز قابل توجه‌تر است.
بیشتر بخوانید: تبدیل سوسک‌های زنده به ربات‌های جاسوس
حتما بخوانید: تبدیل سوسک‌ها به سایبورگ در چند ثانیه!
01
از 01ارتباط بین سوسک و سطح آلرژن‌ها و اندوتوکسین‌ها
مطالعه‌ای دو ساله در کارولینای شمالی، خانه‌های آپارتمانی با درآمد پایین را بررسی کرد؛ برخی خانه‌ها دچار هجوم سوسک و برخی بدون سوسک بودند. پژوهشگران ارتباط بین میزان هجوم سوسک‌ها و سطح آلرژن‌ها و اندوتوکسین‌ها را تحلیل کردند. نتایج نشان داد که خانه‌های آلوده به سوسک، به‌ویژه سوسک‌های ماده، حاوی مقادیر بالای اندوتوکسین هستند. مدفوع سوسک ماده حاوی حدود ۲۹۰۰ واحد اندوتوکسین در هر میلی‌گرم بود، که بیش از دو برابر مدفوع سوسک نر (۱۴۰۰ EU/mg) است. هر ماده به‌طور متوسط روزانه ۵۰۰۰ واحد اندوتوکسین آزاد می‌کرد، در حالی که هر نر تنها حدود ۷۵۰ واحد تولید می‌کرد.
مادهاوی کاکومانو، نویسنده همکار مقاله توضیح داد که این تفاوت جنسیتی به میزان تغذیه سوسک‌ها بازمی‌گردد؛ سوسک‌های ماده بیشتر غذا می‌خورند و در نتیجه مدفوع آنها حاوی اندوتوکسین بیشتری است. همچنین بیشترین مقدار اندوتوکسین در آشپزخانه‌ها مشاهده شد، جایی که سوسک‌ها غذای بیشتری پیدا می‌کنند و حضور آنها بیشتر است. خانه‌های آلوده به دو گروه تقسیم شدند؛ یک گروه تحت کنترل آفات قرار گرفت و گروه دیگر بدون درمان باقی ماند. یک گروه کنترل نیز شامل خانه‌های بدون سوسک بود. پژوهشگران پس از سه و شش ماه، تعداد سوسک‌ها و نمونه‌های گرد و غبار را بررسی کردند. نتایج روشن بود: خانه‌های بدون درمان، سطح بالای آلرژن و اندوتوکسین را حفظ کردند، در حالی که خانه‌هایی که کنترل سوسک و آفات دریافت کردند، سوسک‌ها و آلرژن‌های آنها از بین رفت و سطح اندوتوکسین به‌شدت کاهش یافت و محیط داخلی خانه‌ها سالم‌تر شد.
کوبی شال، یکی از نویسندگان همکار تاکید کرد که از بین بردن سوسک‌ها به معنای حذف آلرژن‌های آنها نیز می‌باشد. کاهش تعداد سوسک‌ها تاثیری در کاهش آلرژن‌ها ندارد، چرا که سوسک‌های باقی‌مانده با تولید آلرژن بیشتر، خلا را پر می‌کنند. اندوتوکسین‌ها در خانه‌هایی که سوسک‌ها به‌طور کامل از بین رفته‌اند، به‌طور چشمگیری کاهش یافته‌اند؛ این تحقیق نشان می‌دهد که سوسک مهم‌ترین منبع اندوتوکسین در خانه‌های آلوده است. برای درک بهتر پیامدهای این یافته، پژوهشگران قصد دارند رابطه مستقیم بین این اندوتوکسین‌ها و آسم را در مدل‌های موشی بررسی کنند.
نتایج این مطالعه در مجله معتبر Journal of Allergy and Clinical Immunology: Global منتشر شده است.
