تحقیقات جدید نشان می‌دهد که استفاده از دارونماهای غیر فریبنده (داروهایی که افراد می‌دانند دارونما هستند) همچنان می‌توانند به طور قابل توجهی استرس، اضطراب و افسردگی را کاهش دهند.
به گزارش تکناک، این روش می‌تواند به عنوان یک درمان مکمل برای کاهش علائم اضطراب و افسردگی مؤثر باشد.
این کشف نشان‌دهنده این است که باور به کارکرد دارونماها، حتی زمانی که افراد از طبیعت واقعی آنها آگاه هستند، می‌تواند تأثیرات مثبتی بر سلامت روان داشته باشد.
مغز ما اندامی پیچیده، جذاب و قدرتمند است. این موضوع به ویژه در مورد به اصطلاح اثر دارونما، یعنی زمانی که سلامت جسمی یا روانی یک فرد پس از مصرف یک درمان جعلی بهبود می‌یابد، بیشتر است.
یک مطالعه جدید که توسط محققان دانشگاه ایالتی میشیگان (MSU) انجام شده است، نشان می‌دهد در افرادی که در معرض استرس طولانی‌مدت قرار داشتند، دارونماها به طور قابل توجهی این استرس، اضطراب و افسردگی را کاهش می‌دهند، حتی زمانی که بیماران می‌دانستند دارویی که مصرف می‌کنند، هیچ ارزش دارویی ندارد.
پروفسور جیسون موزر، یکی از محققان این مطالعه گفت: «قرار گرفتن در معرض استرس طولانی مدت می‌تواند توانایی فرد برای مدیریت احساسات را مختل کند و مشکلات سلامت روانی قابل توجهی ایجاد نماید. ما از نتایج مطالعه خود شگفت‌زده هستیم.»
یک فرض عمومی وجود دارد که دارونماها فقط زمانی کار می‌کنند که از فریب استفاده شود، یعنی زمانی که مردم نمی‌دانند که در واقع یک دارونما مصرف می‌کنند.
به همین دلیل است که برای مطالعه حاضر، محققان تصمیم گرفتند از دارونماهای غیر فریبنده استفاده کنند.
آنها افراد 18 تا 30 ساله اهل میشیگاندی را که به دلیل همه‌گیری کووید-19 استرس طولانی مدت متوسطی را تجربه می‌کردند، انتخاب و آنها را به طور تصادفی به دو گروه تقسیم کردند.
گروهی که باید دارونمای غیر فریبنده (29 شرکت‌کننده) مصرف می‌کردند، قرص‌های دارونما ارسال و به شکل آنلاین و از راه دور به آنها دستور داده شد که آنها را صبح و شب به مدت دو هفته مصرف کنند.
همچنین شرکت‌کنندگان از راه دور در مورد اثرات دارونما از طریق چهار جلسه آنلاین، اطلاعاتی در مورد مطالعاتی دریافت کردند، که نشان می‌دهند دارونماهای غیر فریبنده، استرس عاطفی را کاهش می‌دهند.
قرص‌های دارونما، کپسول‌های آبی و سفیدی بودند که توسط شرکت داروسازی Zeebo ساخته و از طریق آمازون خریداری شدند و فقط حاوی سلولز میکروکریستالی که یک فیبر بی‌اثر است، بودند.
گروه تحت کنترل (32 شرکت کننده) هیچ قرصی مصرف نکردند و هیچ جلسه آموزشی برای آنها برگزار نشد.
استرس مربوط به کووید، استرس کلی، اضطراب و افسردگی شرکت‌کنندگان در ابتدا، اواسط آزمایش و در پایان اندازه‌گیری شد.
محققان دریافتند که پس از دو هفته استفاده از دارونمای غیر فریبنده به طور قابل توجهی باعث کاهش استرس مرتبط با کووید، استرس کلی، اضطراب و افسردگی را در مقایسه با گروه تحت کنترل گردید.
این اثرات با مزایای به دست آمده پس از یک برنامه درمان شناختی رفتاری آنلاین سه ماهه (iCBT) که در مطالعه منتشر شده دیگری گزارش شده بود، قابل مقایسه است.
محققان نتیجه گرفتند که در مجموع، این داده‌ها نشان می‌دهند که دارونماهای غیرفریبنده، حتی زمانی که به صورت آنلاین از راه دور تجویز می‌شوند، می‌توانند به افراد در معرض خطر متوسط کمک کنند تا سلامت روانی خود را در موقعیت‌های استرس‌زای طولانی مدت مانند همه‌گیری کووید-19 مدیریت نمایند.البته محققان به محدودیت‌های مطالعه نیز اشاره کردند.
به عنوان مثال تعداد شرکت‌کنندگان کم بود و اغلب از شرکت‌کنندگان سفیدپوست، جوان و زن تشکیل شد.
همچنین شرکت‌کنندگان در گروهی که دارونماهای غیر فریبنده مصرف می‌کردند، به دلیل آموزش‌هایی که در مورد دارونما دریافت کردند، مدت بیشتری را در مطالعه گذراندند، که همین موضوع ممکن است بر نتایج تأثیر بگذارد.
با وجود این، محققان خاطرنشان می‌کنند که اتخاذ یک روش آزمایشی دیگر، که در آن تمام شرکت‌کنندگان از اثرات دارونما مطلع می‌شوند، به این معنی است که گروه تحت کنترل، با آگاهی از اینکه در شرایط کنترلی قرار دارند، می‌تواند باعث سوگیری نتایج شود.
علی‌رغم این محدودیت‌ها، محققان می‌گویند که یافته‌های آنها نشان می‌دهد دارونماهای غیر فریبنده ممکن است یک روش مؤثر، کم تلاش و آسان برای کمک به جلوگیری از پیشرفت مشکلات روانی افراد در معرض خطر باشند.
داروین گوارا، سرپرست و نویسنده مسئول این مطالعه گفت: «این توانایی برای تجویز دارونماهای غیر فریبنده از راه دور، پتانسیل مقیاس‌پذیری را به طور چشمگیری افزایش می‌دهد.»
وی تصریح کرد: «دارونماهای غیر فریبنده که از راه دور تجویز می‌شوند، این پتانسیل را دارند به افرادی که با نگرانی‌های مربوط به سلامت روان دست و پنجه نرم می‌کنند و به خدمات سنتی سلامت روان دسترسی ندارند، کمک کنند.»
گوارا و موزر سال‌ها است که در مورد مزایای دارونماهای غیر فریبنده تحقیق می‌کنند.
در سال 2020، آنها مطالعه‌ای را منتشر کردند که نشان داد یک دارونمای غیر فریبنده (سالین که از طریق اسپری بینی تجویز می‌شود)، ناراحتی عاطفی را در افرادی که تصاویر منفی به آنها نشان داده می‌شد، کاهش می‌دهد.
یافته‌های این مطالعه جدید قابلیت بیشتری برای کاربرد در دنیای واقعی دارد.
در مطالعه حاضر، محققان گفتند گروهی که دارونمای غیر فریبنده مصرف می‌کردند، انتظار داشتند که قرص‌ها تا حدی برای آنها مفید باشد و به آنها آسیب نرساند.
آنها اعلام کردند که عامل دوم ممکن است مهم باشد، چرا که اگر فردی دارو را با این انتظار مصرف کند که به او آسیب برساند، احتمال کمتری دارد که از رژیم درمانی پیروی نماید که همین موضوع ممکن است اثربخشی آن را کاهش دهد.
با وجود این، آنها هیچ همبستگی قابل توجهی بین انتظارات شرکت‌کننده از منفعت و پایبندی آنها به مصرف قرص‌ها پیدا نکردند.
محققان توضیح دادند که انتظارات ممکن است در یافته‌ای که ما کشف کردیم نقش داشته باشند، اما داده‌های ما نشان می‌دهند که اثرات دارونماهای غیر فریبنده بر پیامدهای عاطفی را نمی‌توان فقط به انتظارات صریح نسبت داد.
انتظار به عنوان باورها و طرز تفکری که یک فرد ممکن است در مورد رویدادهای آینده داشته باشد، تعریف می‌شود.
انتظارات به عنوان مکانیسم مرکزی مؤثر بر اثرات پلاسیبو (دارونمایی که حال شما را بهتر می‌کند) و نوسیبو (دارونمایی که باعث بدتر شدن حال شما می‌شود) ذکر شده‌اند.
اثر نوسیبو برعکس اثر پلاسیبو است و وضعیتی را توصیف می‌کند که در آن یک پیامد منفی رخ می‌دهد، مانند بدتر شدن علائم یا شروع اثرات نامطلوب به دلیل این باور که درمان باعث آسیب خواهد شد.
یک نمونه کلاسیک از اثر نوسیبو در یک مرد 26 ساله مشاهده شد، که در یک آزمایش دارویی بالینی برای یک داروی ضد افسردگی ثبت نام کرده بود.
در طول آزمایش، به او 29 کپسول قبل از مراجعه به بخش اورژانس محلی داده شد و در آنجا به دلیل فشار خون پایین از حال رفت.
وقتی به او گفته شد که کپسول‌هایی که مصرف کرده در واقع یک سری دارونمای بی‌اثر بوده است، حال او به طور کامل خوب شد و در این مورد باز هم قدرت ذهن بر بدن یادآور گردید.
علاوه بر انتظارات، فرضیه‌های دیگری نیز برای توضیح شیوه عملکرد اثر دارونما مطرح شده است.
برخی از محققان می‌گویند که بسیاری از بیماری‌ها (مثل سرماخوردگی و آنفولانزا) خود عواملی محدودکننده هستند و به هر حال خود به خود برطرف می‌شوند.
برخی دیگر اعتقاد دارند که بیماری‌های مزمن مانند مولتیپل اسکلروزیس دوره‌های بهبودی دارند که ممکن است به طور تصادفی رخ دهند و به دارونما نسبت داده نشود.
حتی به گفته برخی محققان یک دارونما امکان دارد انگیزه فرد را برای مراقبت بهتر از خود افزایش دهد، که باعث کاهش علائم می‌شود.
در مقابل این نظریه‌ها، شواهد عصب‌شناسی وجود دارد که سیستم‌های مغزی متعدد و واسطه‌های شیمیایی، از جمله دوپامین را در اثر دارونما دخالت می‌دهند.
در حالی که بسیار محتمل است که در مقطعی (به احتمال زیاد) در آینده نزدیک، علم مکانیسم‌های فیزیکی یا بیوشیمیایی اساسی اثر دارونماها را شناسایی کند، در حال حاضر، موضوع مهم این است که به هر دلیلی دارونماها تأثیر شگفت‌انگیزی بر بیماری‌های مرتبط با سلامت روان دارند.
این مطالعه در مجله Applied Psychology: Health and Well-Being منتشر شده است.
منبع: MSU
