محققان بر این باور هستند که بافت چربی قهوهای (BAT) میتواند باعث طول عمر سالم شود و از ابتلا به بیماریهایی مانند: چاقی، دیابت، بیماریهای قلبی، سرطان، آلزایمر و کاهش توانایی در انجام ورزش پیشگیری کند.
به گزارش تکناک، یک مطالعه جدید که در مجله Aging منتشر شده، به بررسی اثرات بافت چربی قهوهای بر استقامت ورزشی و پیری سالم پرداخته است. این تحقیق توسط محققانی از دانشگاه نیوجرسی، از جمله دوروتی ای. واتنر، جی ژانگ و استیفن اف. واتنر، انجام شده است و بررسی میکند که چگونه چربی قهوهای که نوع خاصی از چربی است و کالریها را میسوزاند تا گرما تولید کند، میتواند به سلامت عمومی بدن کمک کند.
چربی قهوهای برخلاف چربی سفید که انرژی را ذخیره میکند، وظیفه تولید گرما و تقویت متابولیسم بدن را بر عهده دارد. محققان معتقد هستند که این فعالیت متابولیک میتواند از بروز مشکلاتی مانند: چاقی، دیابت و بیماریهای قلبی جلوگیری کند.
تأثیر چربی قهوهای بر عملکرد ورزشی و طول عمر سالم
این مطالعه به نتایج مهم چندین تحقیق درباره چربی قهوهای اشاره دارد. بیشتر این تحقیقات نشان دادهاند که ورزش میتواند چربی قهوهای را فعال کند و میزان آن را افزایش دهد، اما تعداد کمی از تحقیقات نشان دادهاند که خود چربی قهوهای میتواند به طور مستقیم به بهبود عملکرد ورزشی کمک نماید.
یکی از نمونههای مهم، موشهای جهشیافته هستند که طول عمر بیشتری دارند. هنگامی که بافت چربی قهوهای این موشها به موشهای عادی پیوند زده شد، این موشها تنها سه روز بعد از پیوند توانستند استقامت بهتری در دویدن پیدا کنند. در مقایسه، بافت چربی قهوهای موشهای غیر اصلاحشده برای رسیدن به نتایج مشابه به زمان بیشتری نیاز داشتند.
این نتایج نشاندهنده ویژگیهای منحصربهفرد چربی قهوهای در بهبود عملکرد فیزیکی است. همچنین محققان تأکید کردهاند که چربی قهوهای میتواند گردش خون را بهبود بخشد و استرس سلولی را کاهش دهد، که این عوامل به مقابله با مشکلاتی مانند: از دست دادن عضلات ناشی از پیری، خستگی و کاهش متابولیسم کمک میکند.
محققان این مطالعه میگویند درمانهایی که اثرات چربی قهوهای را شبیهسازی کنند، ممکن است راههای جدیدی را برای افزایش انرژی، حفظ وزن سالم و حمایت از سلامت قلب در پی داشته باشند.
با توجه به توانایی چربی قهوهای در بهبود طول عمر سالم و عملکرد ورزشی، به احتمال زیاد یک داروی مشابه چربی قهوهای به عنوان یک روش درمانی نوآورانه معرفی خواهد شد.
در نهایت، تحقیقات بیشتر در این زمینه میتواند باعث توسعه درمانهای نویدبخشی شود، که به بزرگسالان کمک کند تا زندگی فعالتری داشته باشند و خطر ابتلا به بیماریهای مزمن مرتبط با پیری را کاهش دهند.