انسان های اولیه نجارهای ماهری بوده اند

تحقیقات جدید نشان داده است که انسان های اولیه نجارهای ماهری بوده اند.این نتایج از تجزیه و تحلیل دقیق یک سلاح پرتابی چوبی 300هزار ساله بدست آمد.

به گزارش تکناک، تحقیقات نشان می دهد که چوب قبل از استفاده برای شکار به دقت تراشیده شده، خشک شده و سنباده زده شده است، که نشان دهنده سطح پیشرفته تری از مهارت های نجاری اولیه انسان نسبت به آنچه قبلاً تصور می شد، است.

ابزارهایی که جوامع را تحرک پذیر کردند

این یافته ها که در ژورنال PLOS ONE در 19 ژوئیه منتشر شد، همچنین نشان می دهد که ایجاد سلاح های سبک وزن مانند این چوب پرتابی به طور بالقوه شکار مشترک حیوانات با جثه متوسط و کوچک را امکان پذیر می کند. تصور می شود که استفاده از پرتاب تکه چوب به عنوان ابزار شکار می تواند یک فعالیت در سطح اعضای جامعه، حتی کودکان باشد.

دکتر آنمیکه میلکز، از گروه باستان شناسی دانشگاه ریدینگ که این تحقیق را رهبری کرد گفت: کشف ابزارهای چوبی درک ما از رفتارهای اولیه انسان را متحول کرده است. به طور شگفت انگیزی، این انسان های اولیه توانایی برنامه ریزی، دانش قوی در مورد خواص چوب و بسیاری از مهارت های پیچیده نجاری را نشان دادند که ما هنوز هم از آنها استفاده می کنیم.

پرتاب این سلاح های چوبی که سبک‌تر از نیزه‌های سنگین هستند، ممکن است آسان‌تر باشد، که نشان‌دهنده پتانسیل مشارکت کل جامعه است. چنین ابزارهایی می توانستند توسط کودکان در حین یادگیری پرتاب و شکار مورد استفاده قرار گیرند. دیرک لدر یکی از نویسندگان این مقاله گفت: انسان شونینگن از شاخه صنوبر برای ساخت این ابزار آیرودینامیک و ارگونومیک استفاده کردند.

نجاری شامل مراحل متعددی از جمله بریدن و کندن پوست، کنده کاری آن به شکل آیرودینامیکی، تراشیدن بیشتر سطح، خشک کردن چوب برای جلوگیری از ترک خوردن و تاب برداشتن، و سنباده زدن آن برای جابجایی آسان تر است.

سلاح موثر

چوب بلند 77 سانتی‌متری (30 اینچ) که در سال 1994 یافت شد، یکی از چندین ابزار مختلف کشف‌شده در شونینگن است که شامل نیزه‌های پرتابی، نیزه‌های رانشی، و چوب های پرتابی دیگر با اندازه مشابه است.

چوب پرتابی دو سر که برای این مطالعه جدید با جزئیات بسیار بالایی تجزیه و تحلیل شده است به احتمال زیاد توسط انسان های اولیه برای شکار حیواناتی با اندازه متوسط مانند گوزن و احتمالاً طعمه های سریع کوچک از جمله خرگوش و پرندگانی که صید آنها دشوار بود استفاده می شد.

چوب های پرتابی به جای پرتاب نیزه امروزی به صورت چرخشی پرتاب می شدند (شبیه به بومرنگ) و شاید انسان های اولیه را قادر می ساخت تا 30 متر (100 فوت) پرتاب کنند. اگرچه سبک وزن است، اما سرعت بالایی که می‌توان چنین سلاح‌هایی را با آن پرتاب کرد، منجر به برخوردهای مرگبار با انرژی بالا شود.

ارتباط صمیمی بین ابزار و کاربر آن

سطح صاف، قسمت هایی که با دقت شکل داده شده است و سمباده کاری نشان می دهد این ابزار با دقت زیادی ساخته شده است.

محقق اصلی توماس تربرگر گفت: تجزیه و تحلیل سیستماتیک یافته‌های چوبی سایت شونینگن که توسط بنیاد تحقیقات آلمان تأمین مالی می‌شود، بینش‌های ارزشمند جدیدی را ارائه می‌دهد و اطلاعات هیجان‌انگیز بیشتری در مورد این سلاح‌های چوبی اولیه به زودی قابل انتظار است.