ویتامین D ، که در زبان عامیانه به عنوان ویتامین آفتاب شناخته می شود، به دلیل نقش حیاتی خود در حفظ سلامت مطلوب، مشهور است.
به گزارش تکناک، بدن ما به طور طبیعی وقتی پوست در معرض نور خورشید قرار می گیرد، ویتامین D تولید می کند. این ویتامین از طریق رژیم غذایی و مکمل نیز در دسترس است. ویتامین آفتاب به فرآیندهای فیزیولوژیکی مختلف از جمله جذب کلسیم برای استخوان‌ها و دندان‌های سالم و همچنین تقویت سیستم ایمنی کمک می‌کند. با این حال، چه اتفاقی می‌افتد وقتی که ما در مصرف این ماده مغذی حیاتی افراط می‌کنیم؟
مفهوم دریافت بیش از حد ویتامین D ، ممکن است عجیب به نظر برسد. به هر حال، گزارش های مربوط به کمبود ویتامین D بسیار بیشتر از موارد مصرف بیش از حد آن است. با این حال، مسمومیت با ویتامین D یا هیپرویتامینوز D، یک بیماری واقعی و البته نادر است که خطرات قابل توجهی برای سلامتی به همراه دارد. علت اصلی آن مصرف بیش از حد مکمل های ویتامین D است و نه در اثر رژیم غذایی یا قرار گرفتن در معرض نور خورشید.
منابع غذایی ویتامین D شامل ماهی های روغنی از جمله سالمون، ماهی خال مخالی و ساردین و همچنین زرده تخم مرغ و شیر غنی شده استعلت اصلی مصرف بیش از حد ویتامین D
آفتاب گرفتن و منابع غذایی، برخلاف تصور رایج، معمولاً مسئول مسمومیت ویتامینD نیستند. بدن یک مکانیسم داخلی برای جلوگیری از تولید بیش از حد ویتامینD از نور خورشید دارد. به طور مشابه، مصرف بیش از حد ویتامینD به تنهایی از طریق غذا تقریبا غیرممکن است، زیرا غذاهای بسیار کمی به طور طبیعی حاوی این ویتامین هستند.
در واقع مکمل‌های ویتامینD در صورت مصرف بیش از حد می‌توانند باعث افزایش میزان آن شوند. در ایالات متحده، مقدار توصیه شده روزانه برای بزرگسالان بین 600 تا 800 واحد بین المللی ویتامین D است. مسمویت ناشی از ویتامین D معمولاً هنگام مصرف 10000 تا 60000 واحد بین المللی در روز برای چند ماه یا بیشتر رخ می دهد.
| مقدار توصیه شده | مرحله زندگی |
| 10 میکروگرم (400 IU) | از بدو تولد تا 12 ماهگی |
| 15 میکروگرم (600 IU) | کودکان 1-13 سال |
| 15 میکروگرم (600 IU) | نوجوانان 14-18 سال |
| 15 میکروگرم (600 IU) | بزرگسالان 19-70 سال |
| 20 میکروگرم (800 IU) | بزرگسالان 71 سال و بالاتر |
| 15 میکروگرم (600 IU) | زنان باردار و شیرده |
تاثیر نامشخص مصرف بیش از حد ویتامین D
پیامد اولیه مصرف بیش از حد ویتامین D، تجمع کلسیم در خون (هیپرکلسمی) است که می تواند باعث تهوع، استفراغ، ضعف و تکرر ادرار شود. علائم ممکن است به درد استخوان و مشکلات کلیوی مانند تشکیل سنگ های کلسیمی نیز تبدیل شود.
علاوه بر این، میزان بالای ویتامینD می تواند منجر به مشکلات قلبی، مانند ضربان قلب نامنظم و فشار خون بالا شود. همچنین می تواند به کلیه ها آسیب برساند و در موارد شدید باعث نارسایی کلیه شود. افزایش میزان کلسیم به دلیل مصرف بیش از حد و طولانی مدت ویتامین D می تواند منجر به کلسیفیکاسیون عروقی و بافتی شود که این مسئله می تواند منجر به حمله قلبی و سکته شود.
پیشگیری بهتر از درمان است
در حالی که مسمومیت با ویتامین D نادر است، اما پیامدهای آن به اندازه ای شدید است که احتیاط را واجب کنند. اگر مکمل ویتامینD مصرف می کنید، مطمئن شوید که از مقدار توصیه شده روزانه فراتر نمی روید، مگر اینکه توسط یک پزشک مخصص توصیه شود. آزمایش منظم سنجش میزان ویتامین D، به ویژه برای کسانی که از مکمل های با دوز بالا استفاده می کنند، می تواند از هرگونه پیش آمد ناخواسته جلوگیری کند.
در این مورد هم تعادل، مثل همیشه، نکته کلیدی است. در حالی که حصول اطمینان از مصرف میزان کافی ویتامینD برای سلامت استخوان و عملکرد سیستم ایمنی بسیار مهم است، اما زیاده روی می تواند عواقب نامطلوبی داشته باشد. ویتامین آفتاب هم مانند همه چیزهای خوب بهتر است در حد اعتدال مصرف شود.
