محققان RMIT ادعا می کنند با فیبر نامرئی (FiberX) می توانند 20 درصد فیبر رژیمی سالم تری بدون ایجاد تغییر قابل تشخیص در رنگ، بافت یا طعم به غذا اضافه کنند.
به گزارش تکناک، این تیم تحقیقاتی می گوید امکان تهیه این فیبر نامرئی از نشاستههایی که قرار است به زبالههای کشاورزی تبدیل شوند، نیز وجود دارد.
پنهان کردن مواد سالم در غذا یک ترفند نسبتا مدرن برای بسیاری از والدین است تا فرزندان شان را مجاب به خوردن مواد مغذی کنند.
تنظیم میزان فیبر بسیار دشوارتر است. نانهایی با فیبر بالا معمولا باب طبع کودکان نیست و غلات صبحانه با فیبر بالا دست نخورده باقی میمانند. اگرچه این مساله با وجود مواد قندی سخت تر نیز میشود.
حضور فیبر در وعدههای غذایی حیاتی است. جدا از نقش آن در پیشگیری از چاقی، دیابت نوع 2 و برخی بیماری های قلبی عروقی، فیبر غیرقابل هضم نقش بسیار خوبی در حرکات روده و کاهش قابل توجه نیاز به زایمان کمکی یا سزارین دارد.
بنابراین “فیبر نامرئی” جدید RMIT، که در همکاری با گروه مهندسی Microtec ساخته شده است، می تواند اختراع مهمی محسوب شود.
استاد عسگر فرحناکی میگوید: اکنون میتوان بدون تغییر طعم یا بافت، فیبر اضافی به غذاهایی مانند نان سفید و سایر مواد اصلی آن اضافه کرد و یکی از مشکلات اصلی مکملهای فیبر تجاری را مرتفع نمود. این محصول حتی پس از اضافه شدن تغییری در طعم و رنگ مواد غذایی ایجاد نمیکند.
FiberX مزه یا حسی مانند افزودنی های فیبر معمولی ندارد، زیرا در واقع یک نوع نشاسته است. این تیم از روش های شیمیایی برای تغییر ساختار مولکولی نشاستههایی مانند کاساوا (تاپیوکا)، گندم و ذرت استفاده کردند تا نمونههای بسیار قابل هضم آن که باعث افزایش سریع قند خون میشوند را به اشکال غیرقابل هضم تغییر دهند.
در آزمایشهای طعم نان و کیک، تیم متوجه وجود امکان اضافهکردن بین 10 تا 20 درصد فیبر بیشتر پیش از ایجاد تفاوت در طعم و رنگ آنها شد. آزمایشهای آزمایشگاهی روی نشاستههای فرآوریشده نشان داد فرآیند اصلاح شیمیایی آن به طور قابل اعتمادی بیش از ۸۰ درصد نشاسته را به فیبر غذایی میتواند تبدیل کند . اما محققان میگویند اکنون در حال کار بر روی روشهای فیزیکی یا آنزیمی برای دستیابی به همان نتیجه هستند که به آنها اجازه استفاده از برچسب “بدون مواد شیمیایی” را میدهد و همچنین برای محیط زیست نیز بهتر است.
فرحناکی میگوید تکنیک FiberX لزوماً به نشاسته قابل استفاده نیاز ندارد. در واقع، این تیم در تلاش برای استفاده از نشاسته و الیاف ضایعات حاصل از تولید پروتئین پالس استرالیا به عنوان ماده اولیه برای تولید محصولات FiberX در مقیاس بزرگ است، و با تعاونی Fight Food Waste همکاری می کند. در واقع، آنها در حال حاضر برای تجاری سازی این فناوری، آن را در دسترس صنعت قرار دادهاند.
فرحناکی میگوید: مقیاسبزرگ استفاده از این فناوری به معنی دسترسی صنایع غذایی به مقادیر زیادی فیبر غذایی نامرئی با قیمتی مقرونبهصرفه به منظور تهیه غذاهای پرفیبر برای مصرفکنندگان است.