محققان درمانهای موضعی و سیستمیک موجود برای اگزما را تجزیه و تحلیل کردهاند و آنهایی را که مؤثرتر هستند، شناسایی کردهاند.
به گزارش تکناک، آنها می گویند که یافته های آنها طیف کاملی از گزینه های درمانی را برای اطلاع رسانی جهت درمان این بیماری مزمن پوستی ارائه می دهد.
درماتیت آتوپیک (AD) که اغلب اگزما نامیده می شود، شایع ترین بیماری التهابی مزمن پوستی است که 15 تا 20 درصد کودکان و 3 تا 10 درصد بزرگسالان را در سراسر جهان مبتلا می کند. این بیماری اغلب یک بیماری مادام العمر است. پوست ملتهب و خارش که از علائم بارز این بیماری است، می تواند در خواب فرد تداخل کند و کیفیت زندگی او را مختل کند.
درمان اگزما به دو دسته تقسیم میشود: داروهای موضعی تجویز شده مانند کرمها و پمادها و درمانهای سیستماتیک یا درمان کل بدن که زمانی استفاده میشوند که داروهای موضعی نتوانند علائم را کاهش دهند.
درمان های سیستماتیک شامل داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی، آنتی بادی های مونوکلونال و تعدیل کننده های سیستم ایمنی هستند.
در تلاشی برای اطلاع رسانی و بهبود درمان اگزما، محققان دانشگاه مک مستر در کانادا دو مطالعه را منتشر کرده اند که اثربخشی درمان های موضعی و سیستماتیک اگزما را ارزیابی کرده اند و عواملی مانند فعالیت بیماری، اختلال خواب، شدت خارش، کیفیت زندگی و عوارض جانبی را بررسی می کنند.
در مطالعه اول، محققان 219 آزمایش را از درمانهای موضعی برای اگزمای خفیف تا متوسط که در مجموع شامل 43123 شرکتکننده بود، مرور کردند و نتیجه را بررسی کردند. با مقایسه اثربخشی 68 درمان، آنها متوجه شدند که برخی از درمان ها به وضوح بهتر از سایرین هستند.
پیمکرولیموس (کرم الیدل)، تاکرولیموس (پروتوپیک) و کورتیکواستروئیدهای موضعی با قدرت متوسط (مانند پردنیکربات، متیل پردنیزولون و تریامسینولون) از موثرترین آنها در کاهش شدت اگزما، شدت خارش و اختلال خواب بودند. تفاوت اندکی در اثربخشی درمان های موضعی با استفاده یک بار در مقابل دو بار در روز وجود داشت. آنتی بیوتیک های موضعی مورد استفاده به تنهایی یا همراه با سایر درمان های موضعی کمترین اثر را داشتند.
همانند مطالعه اول، در مطالعه دوم، محققان اثربخشی درمان های اگزما سیستمیک را بررسی کردند. آنها 149 آزمایش را با مجموع 28686 شرکت کننده بررسی کردند و 75 درمان را برای اشکال متوسط تا شدید بیماری مقایسه کردند. آنها متوجه شدند که اوپاداسیتینیب با دوز بالا (Rinvoq) یکی از موثرترین درمانها اما از نظر عوارض جانبی مضرترین آنهاست. آپاداسیتینیب یک مهارکننده ژانوس کیناز (JAK) است که با کاهش فعالیت سیستم ایمنی (سرکوب کننده ایمنی) التهاب را کاهش می دهد. Dupilumab (Dupixent)، lebrikizumab و tralokinumab (Adtralza، Adbry) دارای اثربخشی متوسط و از ایمنترین درمانها بودند.
محققان امیدوارند که یافته های آنها گزینه های درمانی موجود برای افراد مبتلا به اگزما را گسترش دهد و همچنین به کادر درمان و پزشکان آگاهی بیشتری دهد.
محققان میگویند: با توجه به اینکه AD شایعترین اختلال التهابی مزمن پوست در سطح جهان است، یافتههای ما پیامدهای مهم و فوری برای دستیابی به نتایج بهینه AD دارند.
هر دو مطالعه در مجله آلرژی و ایمونولوژی بالینی منتشر شدند.