محققان به روشی دست یافته اند که بدون نیاز به محدود کردن اشتها و کم کردن مصرف غذا به کاهش وزن کمک می کند.
به گزارش تکناک، آنها مکانیسمی را کشف کرده اند که توسط آن مجموعه ای از آستروسیت ها که سلول های مغزی تخصصی هستند، در هیپوتالاموس باعث چاقی در موش ها می شوند. همچنین مطالعه آنها دارویی را شناسایی کرد که این روند را مهار می کند و منجر به کاهش وزن بدون به خطر انداختن اشتها یا مصرف غذا می شود.
هیپوتالاموس مغز شامل نواحی کلیدی است که مصرف غذا و مصرف انرژی را کنترل می کند و این نواحی حاوی بیشتر نورون های دخیل در تغذیه و کنترل وزن بدن است. گاما آمینوبوتیریک اسید (GABA) انتقال دهنده عصبی غالب در هیپوتالاموس است که بر روی گیرنده های GABA A عمل می کند. GABA که یک انتقال دهنده عصبی بازدارنده است، با کنترل زمانی که احساس گرسنگی می کنید، به شما اطلاع می دهد که چه زمانی به اندازه کافی سیر شده اید و با این کار به شما کمک می کند تا اطمینان حاصل کنید که بدن شما انرژی لازم برای عملکردهای خود را دارد. هنگامی که سیر شدید، GABA سیگنال گرسنگی را مسدود می کند تا بیش از حد غذا نخورید.
هیپوتالاموس جانبی (LH) یا ناحیه هیپوتالاموس جانبی (LHA) به عنوان مرکز گرسنگی در مغز شناخته می شود. یکی از عملکردهای اصلی آن تحریک رفتار تغذیه است. وقتی این ناحیه تحریک می شود، باعث احساس گرسنگی می شود.
اگرچه مشخص است که نورون‌های LH به بافت چربی متصل هستند و در متابولیسم چربی نقش دارند، اما مکانیسم عمل آنها در تنظیم متابولیسم چربی تاکنون نامشخص باقی مانده است. تحقیقات جدید به رهبری موسسه علوم پایه در کره جنوبی، سلول‌های هیپوتالاموس جانبی موش‌ها را با تمرکز بر نقشی که نوع خاصی از سلول‌ها یعنی آستروسیت‌ها در تنظیم متابولیسم چربی ایفا می‌کنند، بررسی کرده است.
خوشه ای از نورون ها در هیپوتالاموس به طور خاص یک زیرواحد آلفا-5 گیرنده گابا A به نام GABRA5 را فعال می کند. محققان متوجه شدند که در موش های چاق ناشی از رژیم غذایی، سرعت شلیک نورون های ضربان ساز GABRA5 کاهش قابل توجهی داشت. نورون های ضربان ساز با ایجاد انفجارهای ریتمیک ذاتی، فعالیت کنترل شبکه های عصبی را اعمال می کنند.
مهار شیمیایی GABRA5 در موش منجر به کاهش تولید گرما (ترموژنز) در بافت چربی قهوه‌ای (BAT) شد که این مسئله منجر به تجمع چربی و افزایش وزن شد. با این حال، زمانی که نورون‌های GABRA5 هیپوتالاموس دوباره فعال شدند، موش‌ها وزن خود را کاهش دادند و این باعث شد که محققان به این نتیجه برسند که نورون‌های GABRA5 به عنوان یک کلید برای تنظیم وزن عمل می‌کنند.
با بررسی دقیق‌تر این فرآیند، محققان متوجه شدند که آستروسیت‌های فعال در LH فعالیت نورون‌های GABRA5 را تنظیم می‌کنند. برخلاف آستروسیت‌های معمولی که وظایف متابولیکی و محافظت عصبی را در سیستم عصبی مرکزی انجام می‌دهند، آستروسیت‌هایی که در پاسخ به شرایط پاتولوژیک واکنش‌پذیر می‌شوند، این عملکردهای حمایتی را کاهش می‌دهند.
آستروسیت‌های فعال در موش‌های چاق، مونوآمین اکسیداز B (MAO-B) را بیش از حد فعال کردند. مونوآمین اکسیداز B آنزیمی است که مسئول سنتز GABA توسط آستروسیت‌ها است. اگرچه فعالیت بیش از حد MAO-B باعث مهار نورون های GABRA5 اطراف می شود، اما زمانی که محققان ژن MAO-B را در آستروسیت های فعال سرکوب کردند، ترشح GABA را کاهش داد و مهار را معکوس کرد.
این امر گرمازایی را در بافت های چربی موش های چاق افزایش داد و حتی با مصرف رژیم غذایی پرکالری منجر به کاهش وزن آنها شد. محققان می گویند یافته های آنها نشان می دهد که آنزیم MAO-B تولید شده توسط آستروسیت های فعال می تواند یک هدف موثر برای درمان چاقی بدون کاهش اشتها باشد.
مونسون سا، نویسنده ارشد این مطالعه گفت: درمان‌های قبلی چاقی که هیپوتالاموس را هدف قرار می‌دادند، عمدتاً بر مکانیسم‌های عصبی مرتبط با تنظیم اشتها متمرکز بودند. برای غلبه بر این موضوع، ما بر روی آستروسیت‌های غیر عصبی تمرکز کردیم و تشخیص دادیم که آستروسیت‌های واکنشی عامل چاقی هستند.
MAO-B یک هدف درمانی تثبیت شده برای بیماری پارکینسون است. یک مهارکننده برگشت پذیر و انتخابی MAO-B که اخیراً ساخته شده است و KDS2010 نام دارد، به عنوان درمانی برای آن بیماری امیدوارکننده بوده و در حال حاضر تحت آزمایشات بالینی اولیه است. در مطالعه حاضر، محققان تأثیر KDS2010 را بر روی موش های چاق آزمایش کردند و متوجه شدند که این دارو منجر به کاهش قابل توجه در تجمع چربی و وزن، بدون هیچ تاثیری بر مصرف غذا شده است.
سی جاستین که یکی دیگر از نویسندگان این مطالعه می باشد، گفت: با توجه به اینکه چاقی توسط سازمان بهداشت جهانی (WHO) به عنوان بیماری عفونی نوظهور قرن بیست و یکم معرفی شده است، ما به KDS2010 به عنوان یک درمان چاقی اثربخش نگاه می کنیم که می تواند به طور موثر با چاقی بدون سرکوب اشتها مبارزه کند.
این مطالعه در مجله Nature Metabolism منتشر شد.
دانش آموخته مترجمی زبان انگلیسی، مترجم و نویسنده حوزه سلامت و پزشکی
