باران پلاستیکی چه بلایی بر سر محیط زیست می آورد؟

برآوردهای جدید توسط تیمی از دانشمندان دانشگاه اوکلند در نیوزیلند نشان می دهد که در هر روز به طور متوسط هزاران ذره میکروپلاستیک در هر متر مربع بر پشت بام های شهری اوکلند می نشیند.

به گزارش تکناک، هر روز یک غبار پلاستیکی از آسمان فرود می آید. شما نمی توانید آن را ببینید یا آن را احساس کنید. هیچ بو و مزه ای ندارد اما محققان فکر می کنند که ما به طور جدی این باران نامرئی را دست کم می گیریم.

این گرد و غبار هر ساله حدود 74 تن پلاستیک به محیط زیست ما اضافه می کند که معادل حدود سه میلیون بطری پلاستیکی است.

یک مطالعه در سال 2020 تخمین زد که به طور متوسط فقط 771 ذره میکروپلاستیک بر روی سطحی به مساحت یک متر مربع در لندن سقوط می کند.

اما این لزوماً به این معنی نیست که لندن شش برابر کمتر از اوکلند توسط پلاستیک های موجود در هوا آلوده است. به هر حال، این شهر بسیار بزرگتر است و در قسمتی بسیار کمتر دورافتاده از جهان واقع شده است.

در عوض، احتمال بیشتری وجود دارد که تخمین‌های قبلی کیفیت هوا، مانند آنچه در لندن انجام شد، کوچک‌ترین میکروپلاستیک‌های موجود در گردش را اندازه‌گیری نکرده باشند.

امروزه هیچ روش استاندارد یا پروتکلی برای شناسایی میکروپلاستیک ها وجود ندارد، به این معنی که هر مطالعه به روش کمی متفاوت تری انجام می شود.

از آنجایی که توانایی ما برای اندازه‌گیری کوچک‌ترین میکروپلاستیک‌ها همچنان در حال بهبود است، کارشناسان متوجه می‌شوند که بیش از هر زمان دیگری متجاوزان (میکرو پلاستیک ها) در هوای اطراف ما پنهان شده‌اند.

تحقیقات اولیه روی ریه انسان نشان می‌دهد که میکروپلاستیک‌ها حتی در سیستم تنفسی ما در گردش هستند، البته با اثرات ناشناخته سلامتی.

جوئل ریندلاب، شیمیدان از دانشگاه اوکلند، می‌گوید: کار تحقیقاتی آینده باید دقیقاً میزان پلاستیکی را که در آن تنفس می‌کنیم، اندازه گیری کند.این موضوع روز به روز آشکارتر می شود و این مسیر مهمی برای ارائه اطلاعات بیشتر است.

یافته‌های نیوزلند بر اساس یک مطالعه 9 هفته‌ای بر روی دو مکان در اوکلند است یکی در پشت بام یک ساختمان دانشگاه در مرکز شهر و دیگری روی حصار در حومه شهر. میکروپلاستیک‌های معلق در هوا با استفاده از قیف و ابزار شیشه‌ای گرفته شدند.

در هر مکان، محققان بقایای هشت نوع مختلف پلاستیک در هوا را شمارش کردند. پرکارترین آنها پلی اتیلن (PE)، مورد استفاده در کیسه های مواد غذایی و بطری های فشرده، پلی کربنات (PC) مورد استفاده در تجهیزات محافظ و تجهیزات پزشکی و پلی اتیلن ترفتالات (PET) بود که در بسته بندی مواد غذایی و نوشیدنی استفاده می شود.

هنگامی که بادهای ساحلی بسیار قوی می‌وزیدند، تعداد میکروپلاستیک‌های اندازه گیری شده در شهر بیشتر می‌شد. نتایج نشان می‌دهد که در یک وسعت مشخص تا حدی پلاستیک‌های معلق در هوا که در اطراف اوکلند شناور هستند، از باد و امواج خط ساحلی خارج می‌شوند.

ریندلاب می‌گوید: تولید میکروپلاستیک‌های معلق در هوا از موج شکنان (پدیده‌ای است که در نزدیکی سواحل دریاها و اقیانوس‌ها دیده می‌شود و طی آن بخش بزرگی از انرژی موج مستهلک می‌شود) می‌تواند بخش مهمی از حمل‌ونقل جهانی میکروپلاستیک‌ها باشد و این می‌تواند به توضیح چگونگی ورود برخی میکروپلاستیک‌ها به جو و حمل آن به مکان‌های دورافتاده مانند اینجا در نیوزلند کمک کند.

در سال 2019، یک مطالعه آزمایشی کوچک در اروپا، میکروپلاستیک‌هایی را در کوه‌های دورافتاده پیرنه پیدا کرد که احتمالاً از چند شهر کوچک اطراف به آنجا وزیده شده بودند.

در سال 2021، دانشمندان هشدار دادند که میکروپلاستیک های موجود در هوا در حال حاضر آنقدر در جو وجود دارند که ممکن است بر آب و هوای زمین تأثیر بگذارند. در آینده، اگر غلظت ها به افزایش ادامه دهند، ذرات می توانند با جذب و پراکنده کردن نور و گرما، اثر گلخانه ای را تشدید کنند.

در مطالعه اوکلند، محققان دریافتند که در مکان شهری در هر هفته تعداد بیشتری میکروپلاستیک نسبت به منطقه مسکونی خارج از شهر به دام افتاده است.

اکثریت قریب به اتفاق ذرات ضبط شده در طول آزمایش بین 10 تا 50 میکرومتر اندازه داشتند. بیشتر آنها قطعات پلاستیکی بودند و تنها 3 درصد آنها بزرگتر از 100 میکرومتر بودند.

نتایج نشان داد که یافته‌ها کمی متفاوت با آنچه قبلاً در لندن گزارش شده بود است. در لندن الیاف پلاستیکی، نسبت به قطعات پلاستیکی، منبع بزرگ‌تری از آلودگی به نظر می‌رسید. این اختلاف می تواند به دلیل تکنیک های نمونه گیری به روز یا انواع مختلف آلودگی در نقاط مختلف جهان باشد.

به عنوان مثال، یک بررسی در سال 2019 در هامبورگ انجام شد که در این مطالعه فقط میکروپلاستیک های بزرگتر از 63 میکرومتر اندازه گیری شده بودند. تعداد ذرات معلق در هوا از این شهر نیز 18 برابر کمتر از آنچه اخیراً در اوکلند یافت شده بود گزارش شد.

هنوز هیچ کس نمی داند که آیا میکروپلاستیک های موجود در هوا تأثیراتی بر سلامت انسان دارند یا خیر، اما هر چه قطعه یا فیبر کوچکتر باشد، احتمال بیشتری وجود دارد که هنگام تنفس به سلول های ما وارد شود.

اگر باران پلاستیکی که از آسمان فرو می‌ریزد واقعاً اثرات سمی داشته باشند دانشمندان سریع نسبت به آن واکنش نشان دهند.