تحقیقات جدید حاکی از آن است که ویروس کرونا ، می‌تواند بدون اینکه مستقیماً بافت قلب را آلوده کند به قلب آسیب برساند.
به گزارش تکناک، یک مطالعه با حمایت موسسه ملی سلامت(NIH) نشان داد SARS-CoV-2 که ویروسی است که باعث کووید-19 می‌شود، حتی بدون اینکه مستقیماً بافت قلب را آلوده کند، می‌تواند به قلب آسیب برساند. این تحقیق که در مجله Circulation منتشر شد، به طور خاص آسیب به قلب افراد مبتلا به سندرم زجر تنفسی حاد مرتبط با SARS-CoV2 (ARDS) را بررسی کرد که یک بیماری جدی ریوی است که ممکن است کشنده باشد. با این حال، محققان می‌گویند این یافته‌ها می‌تواند به اندام‌های فراتر از قلب مرتبط باشد.
بررسی علت آسیب قلبی
دانشمندان مدت‌هاست که می‌دانند ویروس کووید-19 خطر حمله قلبی، سکته مغزی و کووید طولانی را افزایش می‌دهد و تحقیقات قبلی که مبتنی بر تصویربرداری بوده‌اند، نشان داده‌اند که بیش از 50 درصد از افرادی که به کووید-19 مبتلا می‌شوند، التهاب یا آسیب به قلب را تجربه می‌کنند. چیزی که دانشمندان نمی‌دانستند این است که آیا این آسیب به این دلیل است که ویروس بافت قلب را آلوده می‌کند یا به دلیل التهاب سیستمیک ناشی از پاسخ ایمنی شناخته شده بدن به ویروس است.
دکتر میشل اولیو، معاون مدیر NIH گفت: این یک سؤال مهم بود و یافتن پاسخ آن، درک کاملاً جدیدی از ارتباط بین این آسیب جدی ریه و نوع التهابی که می‌تواند منجر به عوارض قلبی عروقی شود، ارائه می‌دهد. همچنین این تحقیق نشان می‌دهد که سرکوب التهاب از طریق درمان ممکن است به کم کردن این عوارض قلبی کمک کند.
یافته‌های تحقیق و درمان‌های مناسب
محققان برای دستیابی به یافته‌های خود، روی سلول‌های ایمنی موسوم به ماکروفاژهای قلبی تمرکز کردند که معمولاً نقش مهمی در سالم نگه‌داشتن بافت قلب دارند، اما ممکن است در پاسخ به آسیب‌هایی مانند حمله قلبی یا نارسایی قلبی، ملتهب شوند.
محققان نمونه‌های بافت قلب 21 بیمار که در اثر سندرم زجر تنفسی حاد مرتبط یا ARDS مرتبط با SARS-CoV-2 جان باختند را تجزیه و تحلیل کردند و آنها را با نمونه‌های 33 بیمار که به دلایل غیرکووید-19 جان باختند، مقایسه کردند. آنها همچنین موش‌ها را به ویروس SARS-CoV-2 آلوده کردند تا آنچه را که پس از آلودگی برای ماکروفاژها اتفاق افتاد، دنبال کنند.
هم در انسان و هم در موش، محققان به این نتیجه رسیدند که عفونت SARS-CoV-2 تعداد کل ماکروفاژهای قلبی را افزایش می‌دهد و همچنین باعث می‌شود آنها از روال عادی خود خارج شده و ملتهب شوند.
محققان مشاهده کردند که در این بیماران، ماکروفاژها دیگر وظایف عادی خود را که شامل حفظ متابولیسم قلب و پاکسازی باکتری‌های مضر یا سایر عوامل خارجی است، انجام نمی‌دهند، قلب و بقیه بدن را ضعیف می‌کنند.
محققان سپس مطالعه‌ای را روی موش‌ها طراحی کردند تا بررسی کنند که آیا پاسخ مشاهده شده به این دلیل اتفاق افتاده است که SARS-CoV-2 مستقیماً قلب را آلوده می‌کند یا به این دلیل که ویروس SARS-CoV-2 در ریه‌ها به اندازه‌ای شدید بوده که باعث التهاب ماکروفاژهای قلب می‌شود. این مطالعه سیگنال‌های التهاب ریه را تقلید کرد، اما بدون حضور ویروس واقعی. نتیجه این بود که حتی در غیاب ویروس، موش‌ها پاسخ‌های ایمنی به اندازه‌ای قوی نشان دادند که همان جابجایی ماکروفاژ قلب را که محققان مشاهده کردند، هم در بیمارانی که بر اثر کووید-19 فوت کردند و هم در موش‌های آلوده به عفونت SARS-CoV-2 ، مشاهده کردند.
آنچه این مطالعه نشان می‌دهد این است که پس از ویروس کووید، سیستم ایمنی می‌تواند با ایجاد التهاب جدی در سراسر بدن به سایر اندام‌ها آسیب وارد کند و این علاوه بر آسیبی است که خود ویروس مستقیماً به بافت ریه وارد کرده است. این یافته‌ها را می‌توان به‌طور کلی‌تر نیز به کار برد، زیرا نتایج نشان می‌دهد که هر عفونت شدید می‌تواند امواج شوک را در کل بدن ارسال کند.
یکی دیگر از نتایجی که محققان به آن رسیدند این بود که مسدود کردن پاسخ ایمنی با یک آنتی‌بادی خنثی‌کننده در موش باعث توقف جریان ماکروفاژهای التهابی قلب و حفظ عملکرد قلب می‌شود. در حالی که آنها هنوز این آزمایش را روی انسان انجام نداده‌اند، نهرندورف که نویسنده اصلی این مطالعه بود، گفت: درمانی مانند این می‌تواند به عنوان یک اقدام پیشگیرانه برای کمک به بیماران کووید-19 با بیماری‌های زمینه‌ای یا افرادی که احتمالاً پیامدهای شدیدتری از اثر سندرم زجر تنفسی حاد مرتبط با SARS-CoV-2 داشته باشند، مورد استفاده قرار گیرد.
