داروهای رفلاکس اسید معده که طی تحقیقات متعدد قبلی با خطر بالای سکته و حمله قلبی ارتباط داشت، اکنون نشان داده است با افزایش احتمال ابتلا به زوال عقل نیز مرتبط است.
به گزارش تکناک، این داروها نوع خاصی از درمان هستند که به عنوان مهارکننده‌های پمپ پروتون (PPIs) شناخته می‌شوند، که همانطور که از نام آن پیداست روی پمپ‌های پروتون که اسید آزاد شده در معده را تولید می‌کنند، عمل می‌کنند. این داروها مانع از جریان بیش از حد اسید به مری و ایجاد سوزش سر دل و سایر مشکلات جدی دستگاه گوارش که حتی می تواند منجر به سرطان شود، می شوند.
این داروهای رفلاکس اسید معده یکی از رایج ترین داروهای مورد استفاده در سراسر جهان هستند که سالانه 15 میلیون آمریکایی آنها را مصرف می کنند. این داروها هم با نسخه و هم به صورت بدون نسخه در دسترس هستند.
در ایالات متحده آمریکا، این داروها با نام اومپرازول (پریلوزک، پریلوزک OTC، زگرید)، اسومپرازول (نکسیوم، نکسیوم 24HR)، لانسوپرازول (پریواسید، پریواسید 24HR)، دکسلانسوپرازول (دکسیلانت)، پانتوپرازول (پروتنیکس)، رابه‌پرازول (آسیفکس) و اسومپرازول/ ناپروکسن (ویموو)، یافت می شوند.
کاماکشی لاکشمینارایان، نویسنده این مطالعه می گوید: داروهای مهارکننده پمپ پروتون ابزار مفیدی برای کمک به کنترل رفلاکس اسید معده هستند، با این حال در مطالعات قبلی نشان داده شد که استفاده طولانی مدت این داروها با خطر بالای سکته مغزی، شکستگی استخوان و بیماری مزمن کلیوی مرتبط است.
برخی از افراد این داروها را به طور منظم مصرف می کنند، بنابراین ما بررسی کردیم که آیا این داروها با خطر بالاتر ابتلا به زوال عقل مرتبط هستند یا خیر. اگرچه ما ارتباطی با مصرف کوتاه مدت این داروها پیدا نکردیم، اما خطر ابتلا به زوال عقل مرتبط با استفاده طولانی مدت از این داروها را پیدا کردیم.
محققان آکادمی مغز و اعصاب آمریکا 5712 نفر در سنین 45 تا 64 سال را مورد بررسی قرار دادند که در زمان اولین ارزیابی سلامت خود (1987-1989) زوال عقل نداشتند.
نزدیک به 1500 شرکت کننده یعنی بیش از یک چهارم در طول زمان مطالعه، داروهای PPI مصرف کردند. پس از تنظیم ارقام مربوط به سن، جنسیت، نژاد و بیماری‌های همراه مانند فشار خون بالا، محققان فهمیدند افرادی که از PPI به مدت 4.4 سال یا بیشتر استفاده می‌کنند، 33 درصد بیشتر از افرادی که هرگز این داروها را مصرف نکرده‌اند، در معرض خطر ابتلا به زوال عقل هستند. حدود 497 شرکت‌کننده استفاده طولانی مدت از PPI (بیش از چهار سال و چهار ماه) و 58 نفر مبتلا به زوال عقل را گزارش کردند.
با این حال، هیچ خطری برای افرادی که از PPI به طور متناوب استفاده نمی کردند یا آنها را برای دوره ای کمتر از چهار سال و چهار ماه مصرف می کردند، وجود نداشت.
البته این مطالعه علت را بررسی نکرد، اما زمینه جدیدی را برای مطالعه استفاده طولانی‌مدت از دارو و مکانیسم‌های دیگری که ممکن است توسط مهار پمپ پروتون ایجاد شود، فراهم کرد.
لاکشمینارایان می‌گوید: اگرچه راه‌های مختلفی برای درمان رفلاکس اسید معده مانند مصرف آنتی‌اسیدها، حفظ وزن مناسب و اجتناب از خوردن دیرهنگام وعده‌های غذایی و برخی غذاها، وجود دارد، اما روش‌های مختلف ممکن است برای همه کارساز نباشد. خیلی مهم است که افرادی که این داروها را مصرف می کنند قبل از ایجاد هر گونه تغییری با پزشک خود صحبت کنند تا بهترین درمان را برای آنها در نظر بگیرند، زیرا قطع ناگهانی این داروها ممکن است منجر به بدتر شدن علائم شود.
جایگزین‌هایی برای PPI مانند مسدودکننده‌های H2 وجود دارد که با اتصال به گیرنده‌های هیستامین نوع 2 روی سطح سلول‌های جداری معده، تولید و ترشح اسید را مختل می‌کنند.
با این حال دانشمندان احتیاط در مورد تغییر داروها را توصیه می‌کنند و می گویند که این مطالعه دارای محدودیت‌هایی مانند دقت در گزارش‌دهی شخصی و پیوندهای سلامتی مخدوش‌کننده است.
لاکشمینارایان گفت: تحقیقات بیشتری برای تأیید یافته‌های ما و بررسی دلایل ارتباط احتمالی بین استفاده طولانی‌مدت از مهارکننده‌های پمپ پروتون و خطر بالاتر زوال عقل مورد نیاز است.
