محققان کالج پزشکی دانشگاه ایالتی فلوریدا می گویند آسپارتام که یک شیرین کننده مصنوعی است و در نزدیک به 5هزار غذا و نوشیدنی رژیمی یافت می شود،با رفتارهای اضطرابی در موش ها مرتبط بوده اند.
به گزارش تکناک، علاوه بر ایجاد اضطراب در موش‌هایی که آسپارتام مصرف کردند،اثرات آن تا دو نسل از نرهایی که در معرض این شیرین‌کننده قرار گرفته بودند نیز دیده شده است.
پردیپ بهید،یکی از نویسندگان این مطالعه گفت: آنچه این مطالعه نشان می‌دهد این است که ما بیشتر باید به عوامل محیطی بپردازیم،زیرا آنچه امروز می بینیم،نه فقط امروز بلکه تا دو نسل قبل و شاید بیشتر را نیز تحت تاثیر قرار داده است.
این مطالعه تا حدی به دلیل تحقیقات قبلی آزمایشگاه Bhide در مورد اثرات میان نسلی نیکوتین بر روی موش ها انجام شد.این تحقیق تغییرات موقت یا اپی ژنتیکی را در سلول‌های اسپرم موش نشان داد.برخلاف تغییرات ژنتیکی (جهش)، تغییرات اپی ژنتیکی برگشت پذیر هستند و توالی DNA را تغییر نمی دهند. با این حال، آنها می توانند نحوه خواندن یک توالی DNA را در بدن تغییر دهند.
بهید گفت:ما در حال کار بر روی اثرات نیکوتین بودیم.وقتی یک پدر سیگار می کشد،چه اتفاقی برای بچه ها می افتد؟
سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) آسپارتام را به عنوان یک شیرین کننده در سال 1981 تایید کرد. امروزه در سال تقریباً 5هزار تن از این محصول تولید می شود.هنگام مصرف،آسپارتام به اسید آسپارتیک،فنیل آلانین و متانول تبدیل می شود که همگی می توانند اثرات قوی بر روی سیستم عصبی مرکزی داشته باشند.
این مطالعه به رهبری دکتر سارا جونز،شامل دادن آب آشامیدنی حاوی آسپارتام شیرین کننده مصنوعی به موش‌ها با تقریباً 15 درصد که حداکثر مصرف روزانه انسان طبق گزارش FDA بود.این دوز،معادل شش تا هشت قوطی نوشابه رژیمی در روز برای انسان،در یک مطالعه چهار ساله به مدت 12 هفته ادامه یافت.
رفتار اضطراب‌مانند پررنگ در موش‌ها از طریق انواع آزمایش‌های گیج کننده در چندین نسل از نرهای در معرض آسپارتام مشاهده شد.
سارا جونز گفت: این آزمایش یک خصیصه قوی شبیه اضطراب بود که فکر کنم هیچ یک از ما انتظار دیدنش را نداشت.این موضوع کاملا غیر منتظره بود.معمولا در این آزمایش ها تغییرات ظریفی مشاهده می شود.
هنگامی که از دیازپام که دارویی است که برای درمان اختلال اضطراب در انسان استفاده می‌شود، به موش‌ها داده شد،آنها رفتارهای اضطرابی از خود نشان ندادند.
محققان در حال برنامه ریزی برای انتشار یک نشریه دیگر از این مطالعه هستند که بر چگونگی تأثیر آسپارتام بر حافظه متمرکز است. تحقیقات آینده مکانیسم‌های مولکولی را که بر انتقال اثر آسپارتام در نسل‌ها تأثیر می‌گذارند، شناسایی خواهد کرد.
