کشف ابعاد پنهان کووید طولانی با نشانگرهای زیستی خون

یک مطالعه جدید در مورد کووید طولانی مدت، الگوهای ایمنی منحصر به فرد مرتبط با علائم را نشان می‌دهد و از تحقیقات بیشتر در مورد مکانیسم‌های بیولوژیکی این بیماری حمایت می‌کند.

به گزارش تکناک، افراد مبتلا به کووید طولانی مدت دارای الگوهای مشخصی از التهاب قابل تشخیص در خون خود هستند که به‌طور بالقوه می‌تواند با درمان‌های ایمنی مورد هدف قرار گیرد.

یافته‌های یک مطالعه بریتانیایی در مورد بیماران بستری شده به دلیل SARS-CoV-2  نشان می‌دهد که کووید طولانی مدت منجر به التهاب مداوم می‌شود که می‌تواند در خون شناسایی شود.

در تجزیه و تحلیل بیش از 650 نفر که به دلیل ویروس کرونا شدید در بیمارستان بستری شده بودند، بیماران با علائم طولانی مدت، شواهدی از فعال شدن سیستم ایمنی را از خود نشان دادند. الگوی دقیق این فعال‌سازی بسته به نوع علائم به عنوان مثال عمدتاً خستگی یا اختلال شناختی، متفاوت بود.

این تحقیق که توسط محققان کالج امپریال لندن انجام شد، نشان می‌دهد که داروهای موجود که سیستم ایمنی بدن را تعدیل می‌کنند، می‌توانند در درمان کووید طولانی مدت مفید باشند و باید در آزمایش‌های بالینی آینده بیشتر مورد بررسی قرار گیرند.

این مطالعه که در مجله Nature Immunology منتشر شده است، آخرین تحقیق دو کنسرسیوم مشترک در سراسر بریتانیا یعنی PHOSP-COVID و ISARIC-4C است. این دو کنسرسیوم شامل دانشمندان و پزشکان کالج امپریال در کنار همکارانی از دانشگاه‌های لستر، ادینبورگ، و لیورپول است و توسط تحقیقات و نوآوری بریتانیا (UKRI) و موسسه ملی تحقیقات بهداشت و مراقبت (NIHR) تامین مالی می‌شود.

پروفسور پیتر اپنشاو از مؤسسه ملی قلب و ریه امپریال و محقق اصلی  ISARIC-4C، گفت: با توجه به اینکه از هر ده عفونت SARS-CoV-2 یک نفر منجر به کووید طولانی مدت می‌شود و تخمین زده می‌شود که 65 میلیون نفر در سراسر جهان از علائم مداوم این بیماری رنج می‌برند، برای درک این شرایط به تحقیقات بیشتری نیاز داریم. در حال حاضر تشخیص و درمان آن بسیار سخت است.

این مطالعه که شامل داده‌های بالینی دقیق در مورد علائم و مجموعه‌ای از نشانگرهای پلاسمای خون التهابی است، گام مهمی رو به جلو است و بینش‌های مهمی را در مورد عوامل ایجاد کننده طولانی مدت کووید ارائه می‌دهد.

التهاب

در جدیدترین مطالعه، محققان در مجموع 426 نفر را که حداقل شش ماه قبل از مطالعه به دلیل عفونت کووید-19 در بیمارستان بستری شده بودند را مورد بررسی قرار دادند.

آنها با 233 نفر مقایسه شدند که به دلیل کووید-19 در بیمارستان بستری شده بودند اما به‌طور کامل بهبود یافته بودند. محققان نمونه‌هایی از پلاسمای خون بیماران را گرفتند و در مجموع 368 پروتئین که در التهاب و تعدیل سیستم ایمنی نقش دارند، اندازه‌گیری کردند.

آنها به این نتیجه رسیدند که نسبت به بیمارانی که به‌طور کامل بهبود یافته بودند، افراد مبتلا به کووید طولانی الگویی از فعال شدن سیستم ایمنی را از خو.د نشان دادند که نشان دهنده التهاب سلول‌های میلوئیدی و فعال شدن خانواده‌ای از پروتئین‌های سیستم ایمنی به نام سیستم کمپلمان است.

سلول‌های میلوئیدی در مغز استخوان تشکیل می‌شوند و انواع مختلفی از گلبول‌های سفید را تولید می‌کنند که در خون گردش می‌کنند و به اندام‌ها و بافت‌ها مهاجرت می‌کنند و در آنجا به آسیب و عفونت پاسخ می‌دهند. سیستم کمپلمان شامل آبشاری از پروتئین‌های مرتبط است که در پاسخ به عفونت یا آسیب بافتی فعال می‌شوند. شایان ذکر است، فعال شدن بیش از حد سیستم کمپلمان با بسیاری از بیماری‌های خود ایمنی و التهابی مرتبط است.

دکتر فلیسیتی لیو، از موسسه ملی قلب و ریه ایمپریال، گفت: یافته‌های ما نشان می‌دهد که فعال شدن کمپلمان و التهاب میلوئید می‌تواند یکی از ویژگی‌های رایج کووید طولانی پس از بستری شدن در بیمارستان، صرف نظر از نوع علائم باشد.

وی افزود: یافتن شواهدی مبنی بر فعال شدن مداوم کمپلمان چندین ماه پس از رفع عفونت حاد غیرعادی است که نشان می‌دهد علائم طولانی کووید در نتیجه التهاب فعال است. با این حال، ما نمی‌توانیم مطمئن باشیم که این مورد برای همه انواع کووید طولانی قابل اعمال است، به خصوص اگر علائم پس از عفونت غیر بیمارستانی رخ دهد.

انواع کووید طولانی

محققان توانستند اطلاعات جامعی در مورد طیف وسیعی از علائمی که بیماران تجربه می‌کردند و اینکه کدام یک شایع‌تر بودند، به دست آورند.

آنها به این نتیجه رسیدند که به نظر می‌رسد گروه‌های خاصی از علائم با پروتئین‌های خاصی مرتبط هستند. به عنوان مثال، میزان نشانگری به نام SCG3 در افراد مبتلا به علائم گوارشی افزایش یافت که قبلاً با اختلال در ارتباط بین روده و مغز مرتبط بود.

به‌طور کلی، علیرغم برخی از مشترکات، پنج نوع فرعی کووید طولانی با علائم ایمنی متفاوت وجود داشت که عبارتند از: خستگی، اختلال شناختی؛ اضطراب و افسردگی؛ مشکلات قلبی تنفسی و مشکلات دستگاه گوارش.

محققان تاکید می‌کنند که افراد بسته به علائمشان می‌توانند بین گروه‌ها قرار بگیرند.

با این وجود، به نظر می‌رسد این زیرگروه‌های کووید طولانی، مکانیسم‌های بیولوژیکی واضح بیماری را نشان می‌دهند و نشان می‌دهند که علائم مختلف ممکن است علل زمینه‌ای متفاوتی داشته باشند. محققان می‌گویند که این گروه‌بندی می‌تواند در طراحی آزمایش‌های بالینی به ویژه برای درمان‌هایی که پاسخ‌های ایمنی و التهاب را هدف قرار می‌دهند، مفید باشد.

یکی از این درمان‌ها می‌تواند شامل استفاده از داروهایی به نام آنتاگونیست‌های IL-1 مانند آناکینرا که معمولاً برای درمان آرتروز استفاده می‌شود، و همچنین دارو‌های دیگری به نام مهارکننده‌های JAK که برای درمان برخی از انواع سرطان‌ها و اشکال شدید آرتروز استفاده می‌شود، باشد. هر دو نوع دارو با هدف قرار دادن اجزای سیستم ایمنی که ممکن است در کووید طولانی مدت فعال شوند، کار می‌کنند.

محققان تاکید کردند که یکی از محدودیت‌های مطالعه آنها این بود که فقط شامل افرادی بود که عفونت شدید SARS-CoV-2 داشتند و در نتیجه در بیمارستان بستری شدند. با این حال، بخش قابل‌توجهی از افرادی که در جمعیت وسیع‌تری به کووید طولانی مبتلا می‌شوند، فقط عفونت اولیه خفیف SARS-CoV-2 را گزارش می‌کنند و مشخص نیست که آیا همان مکانیسم‌های ایمنی در کار هستند یا خیر.

پروفسور اپنشاو نتیجه می‌گیرد: این کار شواهد قوی ارائه می‌دهد که کووید طولانی مدت ناشی از التهاب پس از ویروس است، اما لایه‌هایی از پیچیدگی را نشان می‌دهد. ما امیدواریم که تحقیق ما راه را برای توسعه آزمایش‌ها و درمان‌های خاص برای انواع مختلف کووید طولانی مدت باز کند و معتقدیم که یک رویکرد یک اندازه و متناسب با همه ممکن است برای درمان کارساز نباشد.

کووید-19 تا مدت‌ها پس از پایان عفونت اولیه همچنان اثرات گسترده‌ای دارد و زندگی بسیاری را تحت تأثیر قرار می‌دهد. درک آنچه در بدن اتفاق می‌افتد و نحوه واکنش سیستم ایمنی بدن برای کمک به افراد آسیب دیده، نکته کلیدی مواجهه با این بیماری است.