بر اساس نتایج مطالعه جدیدی که توسط محققان کالج دندانپزشکی NYU انجام شد، یک مایع ارزان قیمت و ضد کرم‌خوردگی و پوسیدگی دندان به نام فلوراید دیامین نقره (SDF)، به خوبی سیلانت‌های دندانی برای جلوگیری از پوسیدگی دندان عمل می‌کند.
به گزارش تکناک، این مطالعه که بیش از 4000 دانش‌آموز دبستانی را به مدت چهار سال دنبال کرد و در مجله JAMA Pediatrics منتشر شد، نشان می‌دهد که SDF جایگزین موثری برای سیلانت‌ها است و می‌تواند دسترسی به مراقبت‌های دندانی را افزایش و در عین حال هزینه‌ها را کاهش دهد.
حفره‌های دندانی یا اصطلاحا پوسیدگی دندان، شایع‌ترین بیماری مزمن در کودکان است و می‌تواند منجر به درد، غیبت از مدرسه و کاهش عملکرد تحصیلی شود. برای جلوگیری از پوسیدگی، به‌ویژه در میان کودکانی که کمتر به دندانپزشک مراجعه می‌کنند، مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) از استفاده از برنامه‌های سیلانت مدارس حمایت می‌کند. در برنامه‌های سیلانت، متخصصان دندانپزشکی به مدارس مراجعه می‌کنند تا یک پوشش نازک و محافظ روی سطح دندان‌ها اعمال کنند که سفت شده و از پوسیدگی محافظت می‌کند.
SDF به عنوان یک درمان امیدوارکننده برای مبارزه با این حفره‌های دندانی ظاهر شده است. این محلول که در اصل توسط FDA برای درمان حساسیت دندان تایید شده است، بر روی سطح دندان‌ها مسواک زده می‌شود، باکتری‌های عامل پوسیدگی را از بین می‌برد و دندان‌ها را دوباره از مواد معدنی پر می‌کند تا از پوسیدگی بیشتر جلوگیری شود.
ریچارد نیدرمن، نویسنده ارشد این مطالعه گفت: تحقیقات رو به رشد نشان می‌دهد که SDF که سریع‌تر و ارزان‌تر از جرمگیر‌های دیگر اعمال می‌شود، می‌تواند از ایجاد این حفره‌های دندانی جلوگیری کرده و آنها را متوقف کند و نیاز به پر کردن دندان را کاهش دهد.
SDF در مدارس
محققان کالج دندانپزشکی NYU، بزرگترین مطالعه پیشگیری از حفره‌های دندانی را در مدارس انجام دادند تا استفاده از SDF و مواد پرکننده سنتی را با یکدیگر مقایسه کنند. این مطالعه شامل تقریباً 4100 کودک در مدارس ابتدایی شهر نیویورک بود. بیش از یک چهارم بچه‌ها در ابتدای مطالعه حفره‌های دندانی درمان نشده داشتند.
در هر بازدید از مدرسه، گروهی از متخصصان بهداشت، دندان‌های کودکان را معاینه کردند و از سیلانت یا SDF و سپس وارنیش فلوراید به‌طور تصادفی استفاده کردند. سیلانت‌ها توسط بهیار‌ها تجویز می‌شد، در حالی که SDF توسط دستیار‌های دندانپزشکی یا پرستاران به کودکان تجویز می‌شد. همه‌ی این کارها تحت نظارت دندانپزشک اعمال می‌شد. از سال 2018، محققان دو بار در سال از هر مدرسه بازدید می‌کردند، اگرچه همه‌گیری ویروس کرونا و تعطیلی مدارس منجر به پایان این بازدیدها شد.
محققان سال گذشته در مجله JAMA Network Open گزارش کردند که درمان SDF یا مواد پرکننده از 80 درصد حفره‌های دندانی جلوگیری می‌کند و 50 درصد از حفره‌های دندانی موجود را از بدتر شدن تا دو سال بعد حفظ می‌کند. این گروه تحقیقاتی به مدت دو سال دیگر به مطالعه خود ادامه دادند و در مطالعه خود که در مجله JAMA Pediatrics منتشر شد، نتیجه گرفتند که SDF و مواد پرکننده‌ی سنتی تقریباً از تعداد مشابهی از حفره‌های دندانی پس از پیگیری کودکان به مدت چهار سال جلوگیری می‌کنند. علاوه بر این، هر دو سیلانت و SDF خطر پوسیدگی را در هر بازدید بعدی کاهش دادند.
رایان ریچارد راف، نویسنده اول این مطالعه می‌گوید: مطالعه ما مجدداً تأیید می‌کند که هم مواد پرکننده سنتی و هم SDF در برابر حفره‌های دندانی مؤثر هستند. SDF جایگزین امیدوارکننده‌ای است که می‌تواند از پیشگیری از حفره‌های دندانی در مدرسه پشتیبانی کند اما نه برای جایگزینی سیلانت دندان، بلکه به عنوان گزینه دیگری که از پوسیدگی جلوگیری و آن را متوقف می‌کند.
وی افزود: بیشتر تحقیقات نشان می‌دهد که SDF می‌تواند جلوی پیشرفت بیشتر حفره‌های دندانی را بگیرد. مطالعه ما نشان داد که SDF می‌تواند در وهله اول از ایجاد این حفره‌ها جلوگیری کند.
پذیرش SDF برای پیشگیری و درمان حفره‌های دندانی در مدارس می‌تواند بچه‌ها را از نیاز به پر کردن، افزایش هزینه خانواده‌ها و سیستم مراقبت‌های بهداشتی دور کند. با این حال، این برنامه‌ها تنها زمانی می‌توانند موفق شوند که متخصصان بهداشتی کافی برای ارائه آنها وجود داشته باشند.
محققان دانشگاه نیویورک به این نتیجه رسیدند که کودکانی که SDF را توسط دستیاران دندانپزشکان و پرستاران استفاده می‌کردند، نتایج مشابهی داشتند که این امر نشان می‌دهد که پرستاران از جمله پرستاران مدرسه می‌توانند نقش مهمی در برنامه‌های پیشگیری از حفره‌های دندانی داشته باشند.
راف افزود: پرستاران ممکن است منبعی مناسب برای رسیدگی به مراقبت‌های بهداشت دهان و دندان باشند. نتایج ما نشان می‌دهد که پرستاران می‌توانند به‌طور موثر این مراقبت‌های پیشگیرانه را ارائه دهند.
