خیلی قبل از انسان های باستانی، زمین در دوران ماقبل تاریخ تا حد زیادی پر از اشکال حیات میکروبی بود. اکنون دانشمندان، سابقه باستانی زندگی یوکاریوت روی زمین را ردیابی کرده اند.
به گزارش تکناک، یوکاریوت ها به گروه متنوعی از موجودات که در سلول های خود هسته دارند، گفته می شود. این یک اصطلاح گسترده است که به قلمرو زندگی اشاره دارد که شامل همه حیوانات، گیاهان و جلبک ها می شود. تخمین زده می شود که یوکاریوت ها بیش از 2 میلیارد سال است که روی کره زمین وجود دارند.
اخیرا تیمی از محققان، مولکول منحصر به فردی از یوکاریوت ها را کشف کرده اند. یافتن فسیل‌های یوکاریوتی اولیه ممکن است به درک بهتر شرایط اساسی تکامل اشکال پیچیده حیات کمک کند.
محققان در سنگ های باستانی نوع جدیدی از استروئیدها را کشف کردند که از نظر بیولوژیکی، ترکیبات آلی فعالی دارند. به این استروئیدها پروتواستروئید می گویند.
بررسی صخره های باستانی
این کشف نشان می دهد که حیات یوکاریوتی پیچیده در سراسر قرون وسطی بر روی زمین فراوان بوده است. حتی فرضیه کنراد بلوخ، وجود ترکیبات استروئیدی باستانی را تأیید می کند.
فسیل‌های موجودات یوکاریوت‌های باستانی، کمیاب هستند، اما محققان معتقدند که ممکن است برخی از این فسیل‌های مولکولی در سنگ‌ها وجود داشته باشد.
محققان مولکول‌های پروتواستروئیدی را در لایه‌های رسوبی پروتروزوییک میانی در سازه بارنی کریک استرالیا کشف کردند. قدمت این سنگ ها به 1.64 میلیارد سال قبل می رسد.
این یافته ها از تسلط یوکاریوت های اولیه در زیستگاه های آبی از حداقل 0.8 تا 1.6 میلیارد سال پیش پشتیبانی می کند.
بنجامین نترشیم، یکی از اولین نویسندگان این مطالعه در یک بیانیه رسمی گفت: تقریباً همه یوکاریوت‌ها، استروئیدهایی مانند کلسترول تولید شده توسط انسان و سایر حیوانات را بیوسنتز می‌کنند. به دلیل اثرات نامطلوب سلامتی ناشی از افزایش میزان کلسترول در انسان، کلسترول از دیدگاه پزشکی جایگاه مناسبی ندارد. با این حال، این مولکول های لیپیدی، بخش جدایی ناپذیر غشای سلول یوکاریوتی هستند که در آن به انواع عملکردهای فیزیولوژیکی کمک می کنند. با جستجوی استروئیدهای فسیل شده در سنگ‌های باستانی، می‌توانیم تکامل زندگی پیچیده‌تر را بررسی کنیم.
نحوه یافتن استروئیدها
محققان کار خود را با آزمایش چندین استراتژی گوناگون برای تبدیل استروئیدهای مدرن شناخته شده به همتایان فسیل شده خود، شروع کردند. این امر درک آنها را از آنچه باید جستجو کنند، بهبود بخشید.
پس از شناسایی هدف، دانشمندان از یک لیزر برای مشاهده سنگ های باستانی استفاده کردند. این در حالی است که از یک طیف سنج جرمی با وضوح فوق العاده بالا برای شناسایی مولکول ها استفاده شد.
نویسندگان تاکید می‌کنند که محصولات متابولیکی سیانوباکتری‌ها و اولین جلبک‌های یوکاریوتی حدود صدها میلیون سال پیش شروع به پر کردن اتمسفر زمین با اکسیژن کردند.
اندکی پس از وقوع رویداد سرد “زمین گلوله برفی” و شروع ناپدید شدن جوامع پروتوسترول از کره زمین، آخرین جد مشترک همه یوکاریوت های زنده ممکن است 1.2 تا 1.8 میلیارد سال پیش زندگی می کرده است.
