تأثیر رنگ پیراهن‌ها بر عملکرد تیم‌ها در فوتبال؛ از موفقیت قرمز تا شکست خاکستری

شواهد علمی نشان می‌دهد که رنگ پیراهن‌ها می‌تواند به‌ طور واقعی بر عملکرد تیم‌ها در فوتبال تأثیر بگذارد.

به گزارش تک‌ناک، با آغاز فصل جدید لیگ برتر انگلیس، طرفداران فوتبال نه تنها به خرید بازیکنان جدید توجه دارند، بلکه پیراهن‌های جدید تیم‌ها نیز یکی از موضوعات داغ بحث‌ها در این روزها هستند.

یکی از اثرات شناخته‌شده رنگی در ورزش، تأثیر رنگ قرمز بر موفقیت تیم‌ها است. در طول تاریخ لیگ برتر، بیش از نیمی از قهرمانان با پیراهن‌های قرمز به قهرمانی رسیدند. تحقیقی که در بازی‌های المپیک ۲۰۰۴ انجام شد، نشان داد که در ورزش‌های رزمی، جایی که رنگ‌های قرمز و آبی به‌طور تصادفی به ورزشکاران اختصاص داده می‌شود، ورزشکارانی که پیراهن قرمز پوشیده‌اند، بیشتر از رقبا پیروز می‌شوند. این پدیده در سایر ورزش‌ها نیز مشاهده شده است.

چرا رنگ قرمز تا این حد تأثیرگذار است؟ تحقیقات نشان می‌دهد که از منظر فرهنگی و زیستی، رنگ قرمز با مفاهیمی همچون سلطه و تهاجم ارتباط دارد. پژوهش‌ها نشان داده‌اند که پوشیدن پیراهن قرمز می‌تواند احساس سلطه را در بازیکنان تقویت کند و حریفانی که این رنگ را می‌پوشند، تهدید بیشتری به نظر می‌رسند. همچنین در ورزش‌هایی مانند تکواندو، داوران بیشتر به مبارزان با پیراهن قرمز امتیاز می‌دهند و در فوتبال نیز زمانی که مهاجمان با دروازه‌بانی با پیراهن قرمز روبه‌رو می‌شوند، گل‌های کمتری می‌زنند.

علاوه بر رنگ قرمز، رنگ‌های دیگر نیز می‌توانند بر دید و عملکرد تیم‌ها تأثیرگذار باشند. برای مثال، رنگ طلایی که توسط کریستال پالاس انتخاب شده، در نور روز و زیر نورافکن‌ها بسیار قابل‌ تشخیص است. همچنین رنگ‌های روشن مانند سفید که توسط تیم‌های چلسی و ناتینگهام فارست استفاده می‌شود، کنتراست بالایی با زمین دارند و بنابراین بیشتر دیده می‌شوند. روانشناسان این رنگ‌ها را «رنگ‌های خاص» می‌نامند، که توجه افراد را به خود جلب می‌کنند.

الگوهای رنگی نیز نقش مهمی در شناسایی بازیکنان ایفا می‌کنند. برای مثال، پیراهن راه‌راه تیم بورنموث به‌ دلیل کنتراست بالا، راحت‌تر از پیراهن‌های ساده قابل‌شناسایی است. همین‌طور پیراهن تیم فولام با قسمت بالای درخشان و شلوارک‌های تیره نیز کنتراست زیادی دارد، که شناسایی بازیکنان را تسهیل می‌کند.

اثر استتار رنگ پیراهن‌ها بر عملکرد تیم‌ها

با وجود این شواهد، هیچ یک از باشگاه‌های لیگ برتر در این فصل از پیراهن قرمز برای لباس‌های بیرونی خود استفاده نکرده‌اند. در عوض، برخی انتخاب‌های نوآورانه مانند بنفش، کرم و فیروزه‌ای به چشم می‌خورند. این انتخاب‌ها در حالی صورت گرفته که در گذشته، استفاده از رنگ‌های اشتباه در لباس‌ها مشکلاتی ایجاد کرده است. به‌ عنوان مثال، منچستریونایتد در سال ۱۹۹۶ پیراهن خاکستری خود را در میانه بازی و پس از عقب‌افتادگی ۳-۰ از ساوت‌همپتون کنار گذاشت.

پیراهن‌های تیره مانند خاکستری یا سیاه می‌توانند باعث استتار شوند و بازیکنان را در میان جمعیت یا در شرایط نور کم سخت‌تر قابل‌ مشاهده کنند. به‌ویژه تیم‌هایی که از پیراهن‌های سیاه برای بازی‌های بیرونی خود استفاده می‌کنند، ممکن است در شرایط نوری ضعیف با کاهش دید روبه‌رو شوند. از جمله تیم‌هایی که این انتخاب را کرده‌اند می‌توان به تاتنهام هاتسپر، منچسترسیتی و آستون ویلا اشاره کرد.

در نهایت، انتخاب رنگ پیراهن در فوتبال و دیگر ورزش‌ها تنها به مد و ظاهر بستگی ندارد، بلکه به روانشناسی، ادراک و فیزیک نیز مرتبط است. در ورزش‌های حرفه‌ای که تفاوت‌های کوچک بین موفقیت و شکست بسیار مهم است، رنگ پیراهن می‌تواند تأثیر زیادی بر عملکرد تیم‌ها و بازیکنان داشته باشد. انتخاب رنگ درست می‌تواند بازیکنان را قابل‌دیدتر کند و رنگ نادرست می‌تواند باعث ناپدید شدن آنها در میدان شود.

به‌ طور کلی، این علم رنگ‌ها در دنیای ورزش باید به‌ عنوان یک عامل تأثیرگذار در نظر گرفته شود تا باشگاه‌ها بتوانند از آن برای ارتقای عملکرد تیم‌ها بهره‌برداری کنند.