حدود 45 میلیون سال پیش، زمانی که قطب شمال عاری از یخ بود، اولین درختان کهنسال مومیایی شده شناخته شده جهان در جزیره فعلی اکسل هایبرگ در منطقه Qikiqtaaluk کانادا شکوفا شدند.
به گزارش تکناک، در سال 1986، متخصصان گیاه شناسی مگافلورا را به عنوان عضو Metasequoia occidentalis، یک گونه منقرض شده چوب قرمز شناسایی کردند. آنها در گل و لای دفن شده بودند، سپس منجمد شده بودند، اما چوب آنها حفظ شده بود.
جرد فارمر مورخ در Elderflora، تاریخ گسترده جهانی درختان بزرگ و مقدس، می نویسد که دیرین شناس اصلی “اورکا خود را با برافروختن آتشی با شاخه های 45 میلیون ساله و آب جوش برای صرف چای جشن گرفت. مسلماً این گیاهان از دوران ائوسن مرده بودند. با این وجود، همانطور که نویسنده توضیح می دهد، این حادثه بخشی از یک الگوی نگران کننده است که در آن دانشمندان از کشف “قدیمی ترین” درخت زمان خود خوشحال می شوند – و سپس آن را از بین می برند.
برای مثال، در سال 1957، ادموند شولمن در دانشگاه آریزونا در توسان، تابستان را در جستجوی کاج‌های باستانی در کوه‌های سفید کالیفرنیا گذراند. او سه مورد بیش از 4000 سال را پیدا کرد و آنها را آلفا، بتا و گاما نامید. سپس، در راستای تحقیق بر حلقه های رویشی سالیانه درختی، او تصمیم گرفت که آلفا را «قربانی» کند، و در حالی که برادرزاده و همکارش آن را اره می کردند، عکس‌های فوری گرفت. وقتی دانشگاه آریزونا یک بیانیه مطبوعاتی با عنوان «UA قدیمی ترین موجود زنده را پیدا می کند» منتشر کرد، فارمر می نویسد: «آنها چیزی در مورد مرده بودن آن چیز نمی گویند».
هدف شولمن دندروکروولوژی (گاه شناسی درختی) بود یعنی بازسازی آب و هوا با استفاده از داده های حلقه های رویش درخت. این انگیزه والا را نمی توان به کسانی نسبت داد که در سال 1881 حفره بزرگی را درخت 2000 ساله واونا (Wawona) در پارک ملی یوسمیتی ایجاد کردند و به گردشگران اجازه میداد اتومبیل های خود را از میان سکویاهای غول پیکر به ارتفاع 71.3 متر (Sequoiadendron giganteum) برانند تا زمانی که سرنگون شد.
افسانه های درختی
همانطور که Elderflora نشان می دهد، درختان بزرگ و قدیمی اشیاء مورد احترام و مورد خرابکاری هستند که در قدیمی ترین اسطوره های باقی مانده و قدیمی ترین متون موجود ظاهر می شوند. آنها با خدایان و قهرمانان، پیامبران مرتبط بودند: آنها در حماسه بین النهرینی گیلگمش و در افسانه پولینزیایی راتا، که از درختی خاص برای تراشیدن و قایق رانی می ریزد، نقش های محوری داشتند. در زمان‌های اخیر، مهاجران اروپایی مردم بومی را خلع ید کردند و جنگل‌ها را با رهاسازی پاکسازی کردند. تحقیقات نشان می دهد که به مدت 8000 سال پس از عقب نشینی یخچال های طبیعی در آخرین عصر یخبندان، جنگل های غرب میانه ایالات متحده از نظر زیست توده دو برابر شده است .فقط 150 سال بهره برداری صنعتی از چوب و کشاورزی این تجمع کربن را از بین برد.
فتوحات امپراتوری و انقلاب های صنعتی بر چوب متکی بودند فارمر مینویسد تفنگ‌های بلند چوبی برای تصرف سرزمین‌ها و مردم. کشتی‌های نیروی دریایی با دکل‌های قدرتمند برای حمل بردگان و محصول کار آنها.
در نیوزیلند، مهاجران اروپایی درختان باشکوه کائوری را که می توانند تا 2000 سال زندگی کنند و زمانی 1.2 میلیون هکتار زمین را پوشش می دادند، نابود کردند. تنه 50 متری درختان به دکل کشتی تبدیل شد. رزین آنها به لاک و مشمع کف اتاق تبدیل شد.
مانند کاج، صنوبر، صنوبر، سرو، سرو و درخت سرخ، کائوری (Agathis australis) یک ژیمنوسپرم است. این گیاهان بدون گل با دانه های برهنه تمایل به رشد کندتر و عمر طولانی تری نسبت به آنژیوسپرم ها دارند، گیاهان گلدار که میوه می دهند. حدود 25 گونه گیاهی – اکثر آنها مخروط داران – می توانند بیش از یک هزار سال بدون کمک انسان زندگی کنند و در زیستگاه های محدود و آسیب پذیر زنده بمانند.
فارمر همچنین یک بررسی جهانی از درختان باستانی که محافظت و تعالی یافته اند ارائه می دهد. آنها شامل درختان زیتون شام (Olea europaea) می شوند. تحقیقات منتشر شده در سال جاری نشان می دهد که اینها حدود 7000 سال پیش برای میوه و روغنشان اهلی شده اند
در آفریقا، بائوباب (Adansonia sp.) هم بزگرتریم و هم کهنسال ترین درخت است که سایه و سرپناه، غذاها، داروها و منسوجات ارائه می‌دهد. آفریقایی های برده شده بائوباب در دریای کارائیب کاشتند. برخی هنوز زنده مانده اند مانند جینکو بیلوبا، گونه ای که قدمت آن به 390هزار سال قبل می رسد، تنها در چین زنده مانده است، جایی که در هزاره گذشته در سراسر جهان گسترش یافته است. بیشه ای از درختان جینکو از بمباران اتمی هیروشیما در ژاپن در اوت 1945 جان سالم به در برد و جوانه های جدیدی را در بهار بعد بیرون زد.
فارمر می نویسد که پوشش درختی کنونی سیاره شامل 3 تریلیون گیاه بزرگ است که حدود 30 درصد از کل زمین را پوشش می دهد. در واقع در حال گسترش است. اما پوشش جدید بیشتر از کمربندهای محافظتی (درختانی که برای محافظت از محصولات یا حیوانات کاشته شده اند)، محصولات چوبی در منطقه معتدل و مزارع گرمسیری اکالیپتوس و روغن نخل تشکیل شده است. نسبت رو به کاهش پوشش درختی از جوامع قدیمی و غنی از گونه ها تشکیل شده است.
از دست دادن حماسی
اگر همه این بازماندگان پیش از موعد بمیرند، انسان ها و غیرانسان ها چه چیزی را از دست خواهند داد؟ فارمر می نویسد که دنیایی از چیزها. “درختان قدیمی جوامع جنگلی را با بذرها و بسترهای خود حفظ می کنند”. گیاهان دیگری روی آنها رشد می کنند و حیوانات در آنها زندگی می کنند. ریشه‌های آنها از طریق قارچ‌های زیرزمینی با سایر ارگانیسم‌ها مواد مغذی مشترک دارند. گروه های “قدیمی ها” سینک های کربن هستند. کشت های تکی در مقیاس بزرگ عمر کوتاه تری دارند و گازهای گلخانه ای کمتری را از گردش خارج می کنند.
اما حتی درختان گذشته قطب شمال که زمانی گرمسیری بود، ممکن است درس هایی برای گرم شدن جهان ارائه دهند. هوپ جهرن، گیاه شناس دیرینه، در کتاب خاطرات خود در سال 2016، توضیح می دهد که چگونه سه تابستان را در جزیره اکسل هایبرگ گذرانده و ” صد فوت حفاری عمودی در زمان” می کند. درختان صنوبر، سرو، کاج اروپایی، چوب سرخ، صنوبر، کاج و شوکران در این جنگل سرسبز مخروطیان با زیرطبقه‌ای از آنژیوسپرم‌ها پراکنده شده‌اند: افرا، توسکا، توس، شاه بلوط، راش، زبان گنجشک، هالی، گردو، صمغ شیرین، چنار، بلوط، بید و سنجد. این گیاهان حتی در سه ماه تاریکی زمستانی و سه ماه از نور ثابت تابستانی رشد کردند.
فارمر می نویسد: اینجا یکی از جنگل های بزرگ تمام دوران قرار داشت. او می‌گوید امروزه، از آنجایی که قطب شمال تقریباً چهار برابر سریع‌تر از هر مکان دیگری روی زمین گرم می‌شود، ژنوم گونه‌های مربوط به درختان این جنگل مومیایی‌شده ممکن است به اندازه‌ای سازگار باشد که درختان در سیاره‌ای که دوباره گرم شده‌اند، رشد کنند. درختان کهنسال چیزهای زیادی برای آموختن به ما دارند: ما عاقل خواهیم بود اگر گوش کنیم.
