بررسی محققان در دانشگاه رایس نشان می دهد معاینات منظم دندانپزشکی می تواند به طور موثر درد مفاصل را کاهش دهد.
به گزارش تکناک، هنگامی که ویکی یائو، زیست شناس محاسباتی از دانشگاه رایس، وجود باکتری مرتبط با بیماری التهاب لثه را در نمونه های گرفته شده از افراد مبتلا به آرتروز کشف کرد، نمی توانست ارتباط این دو بیماری با هم را پیدا کند.
کشف او باعث شکل گرفتن یک سری آزمایش شد که ارتباطی بین بدتر شدن بیماری آرتروز و التهاب لثه پیدا کرد. نتایج این تحقیق در مجله Science Translational Medicine منتشر شده است.
بررسی ارتباط بین بیماری آرتروز و التهاب لثه میتواند به توسعه درمانهایی برای آرتروز که یک بیماری التهابی خود ایمنی است که به پوشش مفاصل حمله میکند و میتواند باعث به وجود آمدن مشکلات قلبی، ریوی و چشمی شود، کمک کند. رویکردی که منجر به شکل گیری این مطالعه شد میتواند در درمان بیماری های دیگر مانند سرطان نیز مثمر ثمر باشد.
یائو با یک محقق دیگر به نام دکتر اورنج در پروژه ای متفاوت همکاری می کرد که او تغییرات فعالیت ژن ها را در زمان اوج بیماری آرتروز، بررسی می کرد.
یائو گفت: اورنج ، در فواصل زمانی منظم، اطلاعات بیماران مبتلا به آرتروز را جمعآوری میکند و در همان زمان، زمان اوج گرفتن این بیماری را نیز زیر نظر میگیرد. هدف از این کار این بود که شاید با نگاهی به این اطلاعات، برخی از الگوها قابل مشاهده باشد و سرنخهایی از آنچه ممکن است باعث بدتر شدن بیماری آرتروز شود، نمایان شود.»
وی ادامه داد: زمانی که من روی آن پروژه کار میکردم، به این فکر میکردم که دادههایی که نادیده گرفته میشوند یا دیگر استفاده نمی شوند، در واقع می توانند سرنخ ها و اطلاعات مهمی به شما بدهند.
التهاب لثه با یک تغییر شیمیایی در باکتری های موجود در قسمت فوقانی لثه که به دلیل فعالیت آنزیمی که به عنوان بخشی از مکانیسم پاسخ ایمنی به نام NETosis منتشر می شود، مرتبط است. این تغییر شیمیایی آنتی ژن های باکتریایی را با یک برچسب مولکولی “تزیین” می کند. عفونت و التهاب می تواند باعث از بین رفتن پوشش مخاطی داخل دهان شود و آنتی ژن های باکتریایی نشان دار را در خون آزاد کند. در نتیجه، آنتیبادیهایی که این نشان دارهای مولکولی را هدف قرار میدهند، فعال میشوند و آنتیژنهای نشان دار شده را متصل یا آنها را به دام میاندازند و مولکولهایی را تشکیل میدهند که به کمپلکسهای ایمنی معروف هستند. کمپلکس های ایمنی و پلاسمبلاست ها در بافت مفصلی که به عنوان سینوویوم نیز شناخته می شود، رسوب می کنند و به التهاب آن دامن می زنند. افزایش مکرر عفونت دهان باعث افزایش پاسخ خود ایمنی می شود که همین مسئله بر بافت مفصلی تأثیر می گذارد.
زمانی که یائو داده ها را بررسی کرد، متوجه شد که میکروبهای موجود در نمونهها که به طور مداوم در بین بیماران قبل از عود بیماری تغییر میکردند، عمدتاً با بیماری ها مربوط به لثه مرتبط بودند.یائو کشف کرد که مصرف دهانشویه برای جلوگیری از آرتروز می تواند موثر باشد.
تمرکز یائو از زمان پیوستن به دانشگاه رایس در سال 2019 به تحقیقات در مورد سرطان معطوف شده است. کشف اطلاعات معنیدار در دادههایی که معمولا نادیده گرفته میشوند یا نادیده گرفته میشوند، الهام بخش یائو شد تا رویکرد مشابهی را در بررسی دادههای بیماران سرطانی نیز اتخاذ کند.
یکی از نمونه های شناخته شده پاتوژن مرتبط با سرطان، ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) است. یائو گفت: هنگامی که نمونه های تومور سرطان دهانه رحم را بررسی کردیم، یک ویروس در تقریبا همه نمونه ها مشترک بود. این یافته نشان می دهد که وجود یک سری پاتوژن خاص می تواند ارتباطی با انواع سرطان ها داشته باشد.